Koziński

Koziński h. Koziński (odm.), vel Kosiński, właściwym nazwiskiem tej rodziny jest Koziński, a gniazdem osada Kozin w woj. wołyńskim. Prócz niego posiadali Kozińscy - rozdzieleni na kilka linii - znaczne inne majątki na Białej Rusi i Podlasiu. 

Na początku XVI stulecia, dość rozrodzeni rozróżniali się przydomkami: Grazny, Czerkas, Han i Hamil-Car. Ten ostatni przydomek, zmieniony z czasem na Hamilkar i Amilkar, przysługiwał głównie linii podlaskiej. Ta linia, jak inne linie Kozińskich, była ruską i obrządku wschodniego, lecz zamieszkując w sąsiedztwie Grotów-Rawiczan spolszczyła się, a nawet przyjęła ich nazwisko (Kosiński) za swoje rodowe. Do tej linii należał słynny w naszych dziejach Krzysztof Kosiński, przywódca buntów kozackich w XVI wieku.

Herb — tarcza przedzielona na cztery części; w 1-ej i 4-ej części w polu czerwonym dwa czarne trójkąty położone jeden na drugim tak, że tworzą znak o sześciu kątach, w 2-iej części herb zwykły Zagłoba, w 3-ej części herb Rawicz w polu złotym.

• ADAM Amilkar Kosiński (1814-24 IV 1893), s. Jana i Marianny Marii Chocianowskiej, literat i heraldyk, powstaniec 1830/31, ps. Baron von Biberstein; autor Przewodnika Heraldycznego, 4 tomy, wyd. Kraków-Warszawa 1877-1885; ur. Chlewo, woj. warszawskie, chrz. 1815, zm. Warszawa, poch. Cm. Powązkowski (Szenic t.3; Cm. Pow.); ż. (1851 Częstochowa) Antonina Myszkowska z Mirowa h. Jastrzębiec (ok. 1830-1875), c. Daniela i Ludwiki Morzkowskiej h. Ślepowron, właścicielka niewielkiego majątku k/ Częstochowy; ślub w parafii św. Zygmunta (MK Częstochowa: św. Zygmunt); dzieci: Amilkar, Adam, Leon, Daniela.

Źródła: Bon.; Kos. t. 2/244-246; Urus.