Zyrzyński

Zyrzyński h. Janina, vel Zerzyński, Żerzyński, Zeżyński, Zyżyński, Rzyżyński, Rzeżyński, właściwie Żyrzyński, Żyżyński, pisali się z Zyrzyna i Łubawicy w pow. lubelskim i chełmskim 1662, 1697, 1764 (Con.). Ich gniazdem rodzinnym jest Żyrzyn (niekiedy Żyżyn), obecnie siedziba gminy i parafii, pow. Puławy, woj. lubelskie. W 1531 r. wieś ta należała do parafii Końskowola, zaś w 1676 r. do parafii Gołąb i w tymże ostatnim roku jedna część należała do kolegium jezuitów, 3 części do Żyrzyńskich i jedna część do Truskowskiego (Paw. Małop. 359). Kościół we wsi erygował r. 1675 ks. Wojciech Rejmiński, proboszcz w Gołębiu, i Stanisław Żyrzyński, dziedzic w Żyrzynie. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 – jako Zyrzyńscy herbu Janina. 
W Wielkopolsce mieszkała w XVII wieku gałąź Zerzyńskich herbu Kościesza, wywodząca się ze wsi Zerzeń, w ziemi warszawskiej.
Genealogia
(osób: 39)

• KONSTANTY Walenty Napoleon Zyrzyński (ok. 1802-po 1836), s. Leonarda i Katarzyny Karśnickiej (Karsznickiej), dziedzic dóbr Sycanów, gmina i parafia Buczek, pow. Łask, obecnie woj. łódzkie; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Janina; ur. Sycanów, parafia Buczek (Szl. Król.; Sęcz.; Nejm.; MK Buczek); ż. (20 X 1827 Wygiełzów) Joanna Teofila Lipska (ok. 1808-po 1835), c. Bazylego i Izabeli Głuchowskiej; ur. Wierzchy; ślub w parafii Wygiełzów, obecnie gmina Zelów, pow. Bełchatów (MK Wygiełzów); dzieci: Józefa, Bogumił.

• NEPOMUCENA Zyrzyńska (19 V 1803?-po 1820), c. Leonarda i Katarzyny Karśnickiej; ur. Sycanów, gmina i parafia Buczek, pow. Łask, obecnie woj. łódzkie (MK Buczek; Nejm.); m. (26 XI 1817 Sędziejowice) Józef Głuchowski (1790-1839), s. Wojciecha i Zuzanny Pileckiej, dziedzic dóbr Sycanów.

Źródła: Bork. Sp. 540, 550; Nejm.; Nies. t.10/160; SGKP t.14/899; Szl. Król.; Żern. t.2/595.