SERWIS GENEALOGICZNY - GENEALOGICAL RESEARCH
• Gromadzenie oraz analiza danych
• Dostęp do aktualnej bazy - kontakt
• Gotowe genealogie do wydrukowania w formacie pdf



Materiały do Polskiego Słownika Biograficzno-Genealogicznego

Materials for Polish Biographical and Genealogical Dictionary


poniedziałek, 23 kwietnia 2018

Żebrowski

Żebrowski h. Jasieńczyk, vel Ziebrowski, Żebroski, na Mazowszu i Podlasiu. Używali różnych przydomków m. in. Choszczyk, Ciok, Flesz, Graczyk, Grzegorczyk, Kolnik, Marczyk, Olejarczyk, Paproszek, Ruszczyk, Skorupa.
Według zapisków herbowych z XV i XVI wieku, pierwotnie nazywali się Żebro. Dziedzice wsi Żebry, w parafii Gzy, należeli do herbu Półkozic, a ich zawołaniem dla tego herbu było również – Żebro. Wśród ówczesnych dziedziców tej wsi sporadycznie występują herby Dąbrowa, Jatrzębiec (Bolesta) i Pomian. Według Kapicy ich starym gniazdem jest wieś Żebry Wybranowo, w pow. łomżyńskim, parafia Szczepankowo, obecnie gmina Śniadowo, woj. podlaskie. Wieś ta wspominana jest w aktach sądowych łomżyńskich z lat 1403-1417. 
W 1403 r. w tychże aktach wzmiankowany jest Tomasz Żebro z Wybranowa. W 1578 r. dziedzice wsi z 10 działów płacą pobór od 11½ łanów (Paw., Maz., 368). W 1827 r. było tu 103 mieszkańców, drobnej szlachty (SGKP). Żebrowscy dziedziczą też w innych wsiach tej nazwy, położonych w pow. różańskim, pułtuskim, przasnyskim, ostrołęckim, makowskim, ostrowskim, szczuczyńskim i wysokomazowieckim. Musiała to być szlachta różnoherbowa. Jednak prócz Jasieńczyków dawne herbarze notują jeszcze tylko Żebrowskich herbu Wieniawa. Za czasów Niesieckiego byli już w różnych województwach. Żebrowscy herbu Jasieńczyk zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z tej rodziny: Szczęsny, astronom i teolog Akademii Wileńskiej za Zygmunta III, wydał drukiem kilka uczonych dzieł. Jakub, przetłumaczył Owidiusza „Przeobrażenia”. Jerzy Mikołaj, pisarz ziemski lwowski, sędzia grodzki halicki, posłował na konwokację w roku 1696.
Genealogia
(osób: 57)

• JULIANNA Marcjanna Marcelina Żebrowska (ok. 1800-po 1827), c. Józefa i Józefy Chrzanowskiej, dziedziczka we wsi Roszczep, pow. Stanisławów, obecnie woj. mazowieckie, pow. Wołomin, gmina i parafia Klembów (MK Klembów); m. (19 VII 1820 Górzno) Szymon Franciszek Ksawery Kobylański (ok. 1800-po 1849); także: Kobyliński; ślub w parafii Górzno, obecnie pow. Garwolin, woj. mazowieckie; dzieci: Władysław Maurycy Kobylański (ur. 22 IX 1827 Roszczep par. Klembów).

• SEWERYN Sylwester Żebrowski (31 XII 1807-23 XII 1871), s. Józefa i Józefy (Józefiny) Chrzanowskiej, dziedzic dóbr Roszczep, dawny pow. Stanisławów, obecnie woj. mazowieckie, pow. Wołomin, gmina i parafia Klembów; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Jasieńczyk (Szl. Król.; Sęcz.); zm. Warszawa, lat 63, poch. Cm. Powązkowski, kw. 29-I-18 (MK Klembów; Cm. Pow.); 1ż. (1839 Klembów) Julianna Petronela Remiszewska (1818-1843), c. Jerzego i Elżbiety Poświatowskiej; ślub w parafii Klembów, miejscowości: Lipka, Klembów (MK Klembów); dzieci: Jan, Paweł; 2ż. (1850 Warszawa) Marianna Maria Leska (ok. 1831-
25 IX 1906), c. Konstantego i Brygidy Łukomskiej; zm. Skierniewice, lat 75, wdowa (MK Skierniewice); ślub w parafii św. Krzyża (MK Warszawa: św. Krzyż); dzieci: Henryk.

Źródła: Bork. Sp. 536; Kap. 486-489; Nies. t.10/143; SGKP t.14/754; Stup. t.3/225; Szl. Król.; Żern. t.2/574; A. Wolff, Mazowieckie zapiski herbowe z XV i XVI wieku. Kraków 1937.

1 komentarz:

  1. Żebrowie pochodzili z Ziemi Zakroczymskiej.Ich herbem był Półkozic. Od XIV wieku otrzymywali nadania w różnych częściach Mazowsza. Tak powstały linie. Osiedlali się rodzinami.Najwcześniej okolice Łomży później Różana i Liwu. Pozdrawiam Krzysztof Żebrowski.

    OdpowiedzUsuń