Stęgoski h. Doliwa, vel Stęgowski, Stengoski, Stengowski, Stangoski, Stangowski, Stagoski, Stagowski etc., w Wielkopolsce; jednego pochodzenia z Bachorzewskimi.
SERWIS GENEALOGICZNY - GENEALOGICAL RESEARCH
• Gromadzenie oraz analiza danych
• Dostęp do aktualnej bazy - kontakt
• Gotowe genealogie do wydrukowania w formacie pdf
Stęgoski h. Doliwa, vel Stęgowski, Stengoski, Stengowski, Stangoski, Stangowski, Stagoski, Stagowski etc., w Wielkopolsce; jednego pochodzenia z Bachorzewskimi.
Sudrawski h. Gozdawa, vel Szudrawski, Sudrowski, Sudroski, właściwie Sudraski (Sudragski), rodzina pochodząca z ziemi dobrzyńskiej, pisząca się z Sudrag (de Sudragi).
Waśniewski h. Bończa, vel Waśniowski, rodzina mazowiecka, znana Paprockiemu w 1584 r. Pisze o nich: „Waśniewscy na Mazowszu z mławskiego powiatu dom rozrodzony”.
Wołk h. Kościesza, vel Wołłk, Wołłok, w W. Ks. Litewskim, pochodzą od bojarów rusko-litewskich. W XVII wieku zamieszkiwali w powiatach nowogrodzkim i połockim (Con.). Używali m.in. przydomków Bunikiewicz (Bonikiewicz) i Leonowicz (Leontowicz, Lewonowicz, Lewanowicz).
Worowski h. Lis, vel Woroski, rodzina mazowiecka, z powiatu płockiego. W XVII wieku są także w pow. wyszogrodzkim, chełmskim i krasnostawskim.
Zienkowicz h. Leliwa (odm.), także h. Siekierz i h. Siestrzeniec (Siestrzeńcewicz), vel Zieńkowicz, Zenkowicz, Zienkiewicz, Zinkiewicz, Ziemkowicz, Ziemkiewicz etc., rodzina bojarów litewsko-ruskich, w woj. wileńskim, mających przydomek Zmajło, a od dóbr – Cichiński vel Cichyński (z Cichińca) i Peretruski.
Bońkowski h. Brodzic, vel Bonikowski, Buńkowski etc., dom licznie rozrodzony, pochodzi z woj. płockiego, ze wsi Bońki pod Płońskiem leżącej (Bon.).
Budrewicz h. Jastrzębiec, vel Budrzewicz, stara rodzina żmudzka, notowana w tamtejszych aktach od I połowy XVI wieku.
Dobrogowski h. Grabie (odm.), właściwie Dobrogoski, rodzina podlaska, w ziemi drohickiej. Często zamieniali nazwisko na Dobrogojski i podobnie jak tamci mają się wywodzić od Dobrogostów.
Gizbert h. Nowina, vel Gisbert, Giżbert, Gizbert-Studnicki, przydomku Studnicki, byli w Inflantach, a od XVII wieku w W. Ks. Litewskim. Większość z nich była wyznania kalwińskiego (ewangelicko-reformowanego). Niektórzy pisali się po prostu Studnicki, używając przydomku jako nazwiska.