Mickiewicz h. Lis odm. (in. Lis IV), vel Rymwid-Mickiewicz, Myckiewicz, na Żmudzi, w pow. upickim.
Właściwie pochodzą od Rymwidów herbu Lis odmienny, używających przydomku Mickiewicz. Z czasem jednak, zamienili przydomek z nazwiskiem i zaczęli się zwać Mickiewiczami przydomku Rymwid (Rynwid). Nazwa Rymwid (litew. Rimvydas), która była popularnym imieniem męskim na Żmudzi, funkcjonowała też jako nazwisko rodziny szlacheckiej (może nawet kilku rodzin). Inni Mickiewiczowie tego herbu mieli przydomek Dadzibog-Towtkowicz.
Mickiewiczowie herbu Lis odmienny wylegitymowali się ze szlachectwa w ówczesnych guberniach grodzieńskiej i kowieńskiej, w latach 1833-1865.
Odmiana herbu — strzała raz przekrzyżowana; w koronie trzy pióra strusie.
Genealogia
(osób: 55)
• FRANCISZEK Rymwid-Mickiewicz h. Lis (ok. 1790-po 1833), s. Jozafata i Konstancji Kolesińskiej, porucznik wojsk polskich 1815 r., skarbnik wołkowyski 1827 r., radca tytularny 1828 r.; zamieszkały 1827 r. Dwór Modziejki, parafia Krzemienica, pow. Wołkowysk; razem z synami wylegitymował się ze szlachectwa w ówczesnej guberni grodzieńskiej 1833 r. (Urusk.; MK Krzemienica); 1ż. (24 V 1815 Grodno) Barbara Małyszewicz (ok. 1790-17 III 1828), rotmistrzanka nowogródzka; zm. Wołkowysk, lat 38, suchoty, żona radcy tytularnego (MK Wołkowysk); ślub w parafii św. Franciszka Ksawerego, miejscowość: Grodno, uwagi: kawaler, panna, za indultem (MK Grodno: św. Franciszek Ksawery: Fara); dzieci: Kornelia, Bazyli, Lucjan, Domicela, Franciszka, Mikołaj, Ksawera; 2ż. (ok. 1830) Anna Bułharyn (ok. 1810-po 1831); dzieci: Konstancja, Jan.
• KSAWERA Teodora Rymwid-Mickiewicz h. Lis (3 XII 1827-1852), s. Franciszka i 1ż. Barbary Małyszewicz; ur. Dwór Modziejki, parafia Krzemienica, pow. Wołkowysk, chrz. 1827, uwagi: ojciec skarbny wołkowyski (MK Krzemienica); zm. Zabłoć-Grodno, lat 25, uwagi: żona Walerego a matka Jadwigi i Felicji (MK Zabłoć); m. (1847 Grodno) Walerian Narbutt h. Trąby (ok. 1823-po 1847), s. Fryderyka i Ewy Narbutt; ślub w parafii św. Franciszka Ksawerego, miejscowość: Grodno, uwagi: „szlachta” kawaler lat 23, panna lat 18!, oboje z Grodna (MK Grodno: św. Franciszek Ksawery: Fara); dzieci: Jadwiga, Felicja – Narbuttówny.
Źródła: Bork. Spis 246; Nies. t. 10/299; Urus. t. 10/379; T. Gajl, Herbarz polski online.
Mickiewicz h. Nałęcz, rodzina żmudzka, osiadła w pow. upickim, później także w mińskim.
Używali przydomku Dowołgo, ale także Rynwid (Rymwid). Jedna ich gałąź osiedliła się na Mazowszu, gdzie używali herbu Poraj.
Z nich: Kazimierz, poseł na sejm, podpisał elekcję 1669 r. z woj. mińskim. Jan, elektor 1697 r. z woj. mścisławskiego. Trojan, deputat 1682 r., sędzia grodzki miński 1700 r. Michał i Jerzy podpisali konfederację olkienicką 1700 r.
Dawid, poseł na sejm 1712 r., pisarz dekretowy woj. mińskiego 1733 r., łowczy miński 1740 r. Jakub z woj. wileńskiego i Paweł, pisarzewicz dekretowy litewski, z woj. mińskiego, elektorowie 1733 r. Antoni i Stefan, skarbnikowicz pow. wiłkomirskiego, stronnicy Augusta III w 1733 r. Leon Rynwid, starosta rudnicki, Tadeusz i Trojan Rynwid z pow. oszmiańskim podpisali 1764 r. elekcję.
Mickiewiczowie tego herbu wylegitymowali się ze szlachectwa w ówczesnych guberniach: wileńskiej, grodzieńskiej i kowieńskiej, w latach 1817-1882.
• MARIA Rymwid-Mickiewicz h. Nałęcz? (23 XII 1887-12 V 1920), c. Piotra Antoniego i Teresy Weroniki Ciemnołońskiej; ur. Wilno; m. (ok. 1910) Lucjan Hornowski (1878-1923); dzieci: 1/ Wanda Hornowska (1911-po 1935); zm. Gdańsk; voto: (ok. 1935) Kazimierz Orlicz-Pawłat (ok. 1910-30 XI 1975); 2/ Janina Irena Hornowska (ok. 1915-po 1838); voto: (1938 Warszawa) Władysław Antoni Szyndler (ok. 1910-po 1938), s. Mariana i Stanisławy Wojciechowskiej; ślub w parafii św. Michała, miejscowość: Warszawa-Mokotów (MK Warszawa-Mokotów: św. Michał).
• PIOTR Antoni Franciszek Rymwid-Mickiewicz h. Nałęcz? (29 IV 1847-po 1887), s. Tomasza i Zofii Bortkiewicz; zamieszkały w mieście Wilno (MK Wilno: św. Filip i Jakub); ż. (1882 Wilno) Teresa Weronika Ciemnołońska (15 XII 1863-31 VII 1945), c. Floriana Adolfa i Michaliny NN.; zm. Dęba; ślub w parafii św. Filipa i Jakuba (MK Wilno: św. Filip i Jakub); dzieci: Maria.
Źródła: Bork. Spis 246; Nies. t. 6/389; Urus. t. 10/379-380.
Mickiewicz h. Poraj, vel Mićkiewicz, Miczkiewicz, jedna linia Mickiewiczów herbu Nałęcz osiedliła się na Mazowszu i przyjęła herb Poraj. Pisali się z Mickańców.
Jakub, dziedzic wsi Towzginiany 1774 r. Ignacy, sekretarz królewski 1767 r., skarbnik 1777 r., ostatnio miecznik sierpski 1783 r., komisarz woj. płockiego, z pow. raciąskiego, ożeniony z Zofią Kozłowską.
Mickiewiczowie herbu Poraj wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, z pisownią Mićkiewicz. Zostali także zapisani 1844 r. do ksiąg szlachty ówczesnej guberni wileńskiej.
• IGNACY Mickiewicz z Mickańców h. Poraj (ok. 1750-po 1790), s. Jakuba i NN., miecznik sierpski; sekretarz królewski 1767 r., skarbnik sierpski 1777 r., ostatnio miecznik sierpski 1783 r., komisarz z pow. raciąskiego do wojew. płockiego; pisał się z Mickańców (Urus.); ż. Zofia Kozłowska (ok. 1750-po 1780); dzieci: Jan (Nepomucen).
• KATARZYNA Mickiewicz h. Poraj (ok. 1763-1833), c. Jakuba i NN. (Urus.); zm. Wola Pękoszewska, parafia Jeruzal, pow. Skierniewice, lat 70 (MK Jeruzal); m. (ok. 1785) Michał Krępski (ok. 1760-po 1790), sędzia grodzki zawskrzyński; w aktach także: Krempski (ibid.); dzieci: 1/ Teodozja (ok. 1789-26 VII 1875); zm. Wola Pękoszewska, parafia Jeruzal, lat 86, wdowa (MK Jeruzal); voto: (ok. 1810) Franciszek Górski (ok. 1785-p. 1875); 2/ Franciszek (ok. 1790-1855); zm. Dłutowo, parafia Stare Dłutowo, obecnie pow. Działdowo, woj. warmińsko-mazurskie (MK Stare Dłutowo); 3/ Zofia Teofila (ok. 1790-1866); zm. Krzynowłoga Wielka, pow. Przasnysz (MK Krzynowłoga Wielka); w aktach także: Krempska; voto: (1811 Węgra) Marceli Rykowski (ok. 1785-po 1811), s. Tomasza i Rozalii Myszczeńskiej; ślub w parafii Węgra, pow. Przasnysz (MK Węgra) – Krępscy.
Źródła: Urus. t. 10/380.
Mickiewicz h. Poraj odm., rodzina żmudzka w W. Ks. Litewskim, w pow. lidzkim, później m.in. w pow. nowogrodzkim i grodzieńskim.
Według Stryjkowskiego mieli Mickiewiczowie pochodzić od kniaziów Gedrojciów herbu własnego (połączone herby Hipocentaurus i Poraj). Paszko Gedrojć żyjący w XV stuleciu miał syna Micka Paszkowicza, potomkowie tegoż przez jedną tylko generację nazywali się Mickowiczami.
Stryjkowski na tym zapewne oparł pochodzenie Mickiewiczów, a za nim poszli Niesiecki, Jabłonowski, Małachowski. Tymczasem imię Mićko było na Litwie pospolite, a synowie Micka zwali się Mickiewiczami. Według Bobrowicza u Niesieckiego (tom. 6, str. 389) wielki nasz wieszcz Adam należał do rodziny Mickiewiczów herbu Nałęcz (Ostr.).
Niektóre rodziny tego nazwiska używały przydomku Rynwid (Rymwid), w tym Porajowie. Nazwa Rymwid (litew. Rimvydas), która była popularnym imieniem męskim na Żmudzi, funkcjonowała też jako nazwisko rodziny szlacheckiej (może nawet kilku rodzin). Z nich najbardziej rozrodzeni Rymwidowie herbu Lis mieli przydomek Mickiewicz, którego zaczęli używać jako nazwiska a Rymwid jako przydomku. Być może Mickiewiczowie innych herbów, chcąc odróżnić się od nieszlachty, zaczęli także używać przydomku Rymwid.
Obszerną genealogię rodu Mickiewiczów przedstawił prof. T. Wierzbowski, który w Tygodniku Ilustrowanym w 1902 r. ogłosił wywód genealogiczny wielkiego naszego wieszcza, Adama Mickiewicza, zaczerpnięty z księgi grodzkiej pow. nowogródzkiego za 1808 r., przechowywanej w archiwum sądu okręgowego mińskiego. Według tego wywodu, protoplastą rodu był Adam, zwany Rynwid, żyjący około 1520 r.
Z tej rodziny: Józef Mickiewicz (zm. 1817), kanonik smoleński i żmudzki 1793 r., proboszcz wiszniewski, profesor fizyki na Uniw. Wileńskim, zastępca rektora. Mikołaj, ojciec wieszcza, dziedzic Osowca, komornik miński, adwokat nowogrodzki, wylegitymował się ze szlachectwa 1804 r. w ówczesnej guberni grodzieńskiej, z herbem Poraj.
Herb — w polu czerwonym róża pięciolistna srebrna. Nad hełmem książęca mitra. Odmiana używana przez jedną z rodzin Mickiewiczów na Litwie, wywodzącą się jakoby od kniaziów Giedrojciów.
Genealogia
(osób: 26)
(1798-1855)
(1835-1922)
• MARIA Helena Mickiewicz h. Poraj odm. (7 IX 1835-26 XI 1922), c. Adama i Celiny Szymanowskiej h. Młodzian, tłumaczka i autorka wspomnień, działaczka filantropijna; ukończyła kurs dla guwernantek 1855 r.; była autorką tłumaczeń na język francuski i książki „Wspomnienie o Adamie Mickiewiczu, opowiedziane najmłodszemu bratu”; ur. Paryż, Francja, zm. tamże, poch. Cm. Montmorency (PSB t. 8/305; Wikipedia); m. (7 XI 1857 Paryż) Tadeusz Gorecki h. Dołęga (1824-31 I 1868), s. Antoniego i Weroniki Eydziatowicz, malarz; dzieci: 1/ Jerzy; 2/ Ludwik (1863-1936), lekarz okulista; 3/ Celina; 4/ Helena (1861-1884), voto: Józef Modliński z Krzywosądzu na Kujawach; 5/ Adam (zm. 1890) – Goreccy.
(1838-1926)
• WŁADYSŁAW Józef Mickiewicz h. Poraj odm. (23 VI 1838-9 VI 1926), s. Adama i Celiny Szymanowskiej h. Młodzian, księgarz, bibliotekarz, publicysta i działacz emigracyjny, autor biografii ojca, wydanej w Poznaniu 1929 r.; założyciel i wydawca dziennika L’Espérance 1859-1861 Genewa, pismo miało bronić sprawy narodów będących w niewoli; w 1864 r. ufundował słynną w tamtych czasach Księgarnię Luksemburską, mającą na celu promowanie dzieł polskich i Polski w języku francuskim i ojczystym; w 1903 r. ufundował Muzeum Adama Mickiewicza w Paryżu, mieszczące się w gmachu Biblioteki Polskiej na Wyspie Świętego Ludwika; w czasie I wojny światowej przebywał w Szwajcarii, gdzie wziął udział (m.in. z Henrykiem Sienkiewiczem i Ignacym Mościckim) w pracach Szwajcarskiego Komitetu Generalnego Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce; w 1863 r. brał udział w wyprawie na Żmudź; ur. Paryż, zm. tamże (Wikipedia; L. Bazylow, Polacy w Petersburgu); ż. (1862) Maria Malewska h. Jastrzębiec (ok. 1836-1926), c. Franciszka i Heleny Szymanowskiej h. Młodzian; bliska kuzynka swego męża, ich matki były rodzonymi siostrami; dzieci: Helena.
Źródła: Nies. t. 6/389; Ostr. t. 1/353, nr 2049, t. 2/207; Urus. t. 10/380-382; Wikipedia: 1, 2, 3.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz