Grobicki

Grobicki h. Trąby, vel Grobiecki, Gróbicki, Grubicki, z Grobic, w ziemi czerskiej.

Grużewski

Grużewski h. Lubicz, vel Gruzewski, Gruszewski, Grużecki, Grusiewski, w księstwie żmudzkim, ale wywodzą się z łomżyńskiego, na Mazowszu. 

Grabowiecki

Grabowiecki h. Grzymała, rodzina wielkopolska, gałąź średniowiecznego rodu rycerskiego Grzymalitów, jednego pochodzenia z Brzozogajskimi tegoż herbu. 

Grębecki

Grębecki h. Jastrzębiec (odm.), vel Grembecki, dawniej Grąbecki, Grambecki, rodzina mazowiecka, ze wsi Grąbiec, pow. Sierpc, parafia Goleszyn. 

Grotowski

Grotowski h. Rawicz, stanowią niewątpliwie odgalęzienie średniowiecznego rodu rycerskiego Grotów herbu Rawicz. Niektórzy z Grotowskich używali przydomku Preyss.

Grzegorzewski

Grzegorzewski h. Jasieńczyk, ze wsi Grzegorzewice, w ziemi czerskiej, pow. Grójec, parafia Wrociszew. 

Gruszecki

Gruszecki h. Lubicz, rodzina małopolska z województwa lubelskiego, pisała się z Wielkiej Gruszki.

Grabiński

Grabiński h. Pomian, vel Grabieński, Grabiański, w Sieradzkiem oraz w Wielkopolsce, pisali się z Grabna. 

Grabski

Grabski h. Pomian, stara rodzina kujawska, znana już w czasach piastowskich, pisała się z Grabi.

Grąbczewski

Grąbczewski h. Nałęcz, vel Grączewski, Gromczewski, Gronczewski, na Mazowszu, w Wielkopolsce i w Prusach Zachodnich. Z nich: 1 kasztelan — w 1758 r. 

Grochowski

Grochowski h. Bończa, vel Grochoski, w Wielkopolsce, w woj. kaliskim 1579 (Ks. poborowe).

Grodziński

Grodziński h. Łabędź, w Wielkopolsce; z nich 1 kasztelan 1578.

Grudziński

Grudziński h. Grzymała, vel Grudzieński, Grodziński, Grodzieński, magnacka w XVII stuleciu rodzina wielkopolska, pisali się „z Grudny”. 

Grzybowski

Grzybowski h. Prus II (in. Wilczekosy), na Mazowszu, gałąź rodu Windyków, następnie używali nazwy Windyka (Windika) jako przydomku. Przywilej z 1345 r. książąt mazowieckich, Ziemowita i Kazimierza, wydany dla rodu Prusów, wspomina już o Windyce (Codex Masoviens.). Dopiero w XV stuleciu Windykowie od swych posiadłości Grzybowa i Grabowa wzięli nazwiska Grzybowski i Grabowski. Wsią gniazdową Grzybowskich jest Grzybowo in. Grzybowo Windyki, w dawnym pow. mławskim, parafia Wieczfnia. Regestra poborowe z 1578 r. wymieniają m. in. Mikołaja, dziedzica Grzybowa Windyki, Stanisława Plebanka, Jana i Wojciecha Ściborów, dziedziców Grzybowa Wielkiego, Stanisława z braćmi Rugałów, dziedziców Grzybowa Rugał. Grzybowscy podpisali elekcje 1648, 1674, 1697 r. z ziemią warszawską, 1674 i 1697 r. z ziemią czerską i nurską. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji 1782, w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, w guberni podolskiej 1853-1855, kowieńskiej 1856. Z nich: 4 kasztelanów 1633 — 1758. – Stefan Dobrogost, kasztelan lubelski 1633. Franciszek, kasztelan inowrocławski 1695-1710. Stanisław (zm. 1716), kasztelan czerski 1713. Izydor, kasztelan czerski 1752, ustąpił 1758.

Gurowski

Gurowski h. Wczele, ród wielkopolski z Gurowa k/ Gniezna. Była to rodzina drobnoszlachecka, z której dopiero Samuel zaczął się wybijać za protekcją Leszczyńskich i wzbogacił się. Jako sekretarz królewski, roztropny i obrotny, dorobił się fortuny. W 1695 zwolnił z poddaństwa mieszkańców Trzebini i Piotrowic z zamian za czynsz. Jego potomek Rafał wystarał się tytuł hrabiowski (PSB; Dw.). Gurowscy byli właścicielami m. in. dóbr Wyszyna w pow. konińskim w XVIII wieku, gdzie przebudowali tamtejszy zamek. Jedna linia otrzymała w 1787 tytuł hrabiowski pruski, z odmianą w herbie, a inna grandów hiszpańskich. 
Z nich: 1 minister i 4 kasztelanów 1693 — 1796.

Grądzki

Grądzki h. Łada, vel Łada-Grądzki, Grącki, Groncki, Groński, rozrodzona rodzina mazowiecka, wyszła ze wsi Grądy w ziemi wiskiej, od której w XIV i jeszcze w połowie XV stulecia brała miano Grąda (Granda). 

Grabowski

Grabowski h. Jastrzębiec, vel Graboski, licznie rozrodzeni w Małopolsce i na Mazowszu. Jedni pisali się z Popowa, inni z Grabowa, a niektórzy ze Świder. Mieli wyjść, według Paprockiego, z Grabowa w powiecie sierpskim i stanowić jeden dom z Zawidzkimi. Jakub wzmiankowany w

Gyurkovich

Gyurkovich vel Gyurkovics, Gyurkowich, Dziurkowicz (?), rodzina pochodzenia węgierskiego. Protoplasta linii polskiej Nandelli Gyurkovics wywodził się z miejscowości Pernek na Węgrzech. Mieszkali początkowo w Stanisławowie i Lwowie. Obecnie w Polsce najwięcej Gyurkovichów i Gyurkowichów mieszka w powiatach i miastach – Ustrzyki Dolne, Poznań, Legnica, Wałbrzych, Gdańsk i Kraków. Z nich: Ludomił Gyurkovich (1899-1980), architekt, autor wielu realizacji na terenie woj. lwowskiego, a po wojnie, świętokrzyskiego i podkarpackiego, wykładowca Politechniki Lwowskiej, obrońca Lwowa. Adam Gyurkovich (1897-1933), ksiądz, nauczyciel akademicki i katecheta we Lwowie.
Genealogia
(osób: 64)

• FELIKS Gyurkovich (14 I 1903-1941), s. Stefana i 2ż. Michaliny Jabłońskiej, sekretarz urzędu wojewódzkiego w Tarnopolu; w VII 1941 został wywieziony w głąb Rosji i słuch po nim zaginął; ur. w Borszczowie w woj. tarnopolskim; ż. (p. 1929) Władysława Józefa Staudt (ok. 1910-po 1939); dzieci: Ryszard, Barbara.

• JADWIGA (Jagoda) Gyurkovich (8 X 1941-15 IV 2001), c. Ludomiła i Zofii Szostakiewicz, wieloletnia pracownica Przedsiębiorstwa Upowszechniania Prasy i Książki „Ruch” w Kielcach; ukończyła Szkołę Ćwiczeń przy Liceum Pedagogicznym w Sandomierzu; w 1954 wraz z rodzicami przeniosła się do Kielc; w 1959 zdała maturę w Żeńskim Gimnazjum Błogosławionej Kingi; ukończyła Wyższą Szkołę Ekonomiczną w Krakowie; od czerwca 1994 była na rencie; ur. w Sandomierzu, zm. w Kielcach, poch. na Starym Cmentarzu; m. (5 VIII 1961 Piotrkowice) Jerzy Kapuściński (1939-2011); dzieci: Zofia, Iwona – Kapuścińskie.

Źródła: Materiały genealogiczne Andrzeja Ludomiła Pfeiffera;Moikrewni.pl - Gyurkovich oraz Gyurkowich.

Gzowski

Gzowski h. Grabie, rodzina mazowiecka, pochodząca ze wsi Gzowo i Świeszewo, zwanej Małym Gzowem, pod Pułtuskiem, parafia Dzierżenin (AGZ Czersk).

Gutowski

Gutowski h. Ciołek, gniazdem rodu jest wieś Gutów w dawnym powiecie radomskim, parafia Jankowice.