Terlikowski

Terlikowski h. Jelita, oraz h. Suchekomnaty, vel Terlikoski, Tyrlikowski etc., na Podlasiu, w ziemi drohickiej i mielnickiej, skąd przenieśli się m.in. na Litwę i Podole. Pisali się z Terlikowa.

Tustanowski

Tustanowski h. Sas, vel Tustanoski, licznie rozrodzeni na Rusi Czerwonej już w XV wieku, z czasem rozeszli się po różnych województwach. Są jednego pochodzenia z Lityńskimi, a od nich pochodzą także Kłodniccy z Kłodnicy, w pow. stryjskim, Borysławscy, Kropiwniccy i Lubienieccy.

Tabęcki

Tabęcki h. Dąbrowa (in. Dąbrowa II), vel Tabędzki, Tabendzki, Tabęski, Tabeński, rodzina mazowiecka, używająca także przydomku Jurczyk.

Tarczyński

Tarnawa

 

Prawdzic

 

Tarczyński h. Tarnawa (oraz h. Prawdzic), chyba również Tarczewski, Tarzecki, stanowią prawdopodobnie jedną rodzinę z Tarczewskimi herbu Tarnawa.

Taszycki

Taszycki h. Strzemię (in. Ławszowa), rodzina małopolska, pisząca się z Taszyc koło Wieliczki i z Lucławic (obecnie Lusławice, powiat Tarnów) vel Lutosławic w Krakowskiem – będąca jednego pochodzenia z Klępami, Koźmickimi i Srocickimi.

Teleżyński

Teleżyński h. Gozdawa, vel Teleszyński, Teleziński, Teleśnicki, Telesznicki, w ziemi przemyskiej, w woj. bełskim.

Terlecki

Terlecki h. Przestrzał, vel Terlicki, rodzina czerwonoruska, otrzymała nobilitację na Węgrzech 1482 r. Pisali się z Terła i z Unichowa (Unihów, Uników) – chyba późniejszy Unijów, wieś pow. ostrogskim (SGKP).

Tłuchowski

Tłuchowski h. Cholewa, vel Tłuchoski, ze wsi Tłuchowo i Tłuchówko w ziemi dobrzyńskiej 1584 (Pap.). Dom starodawny i za króla Jagiełły znaczny, w XVI wieku zubożały.

Toczyski

Toczyski h. Abdank (in. Habdank, Abdaniec, Awdaniec), zapewne także Toczyński, Toczycki, Tocicki, licznie rozrodzona rodzina podlaska, dla odróżnienia posługująca się przydomkami, jak Brodzik, Chromy, Komorniczak, Teterka, Wyrwa.

Topolski

Topolski h. Nałęcz, pisali się z Nieśmierza (de Nieśmierz) i Topoli. Pierwotnym gniazdem Nałęczów Topolskich jest chyba Topola w powiecie nakielskim. 

Wieś Nieśmierz, leżąca w dawnym pow. łęczyckim, obecnie nazywa się Leśmierz, i leży w pow. Zgierz, w woj. łódzkim. Była ona gniazdem Nieśmierskich herbu Jastrzębiec.

Trojanowski

Trojanowski h. Ogończyk (in. Powała), na Podlasiu, Mazowszu i w Małopolsce. Stanowią odgałęzienie rodu Powałów, pisali się „z Trojanowa”. Ich gniazdem rodzinnym jest Trojanów, wieś leżąca obecnie w woj. mazowieckim, powiat Garwolin, gmina Trojanów.

Tyborowski

Tyborowski h. Lubicz, vel Tyboroski, nazwisko wzięli być może od wsi Tyborów, parafia i powiat Mińsk Mazowiecki, dawniej gmina Barcząca, obecnie – Cegłów.

Tymiński

Tymiński h. Nałęcz, vel Tymieński, pisali się z Tymianki (de Tymianka), zapewne wsi w powiecie brzezińskim, parafii Stryków. W obecnym podziale administracyjnym wieś ta należy do gminy Stryków, pow. Zgierz, woj. łódzkie.

Taczanowski

Taczanowski h. Jastrzębiec, szeroko rozgałęziona rodzina wielkopolska, której protoplastą jest Jan Ścibor z Taczanowa, występujący w aktach grodu kaliskiego w 1437 r.

Trembiński

Trembiński h. Rogala, vel Biberstein-Trembiński, Trembieński, Trębiński, Tręmbiński, rodzina mazowiecka, używająca przydomków Bibersztein i Bobola. Ich gniazdem rodowym jest Trębin, dawniej Trembin, powiat Płock, gmina Radzanowo.

Turowski

Turowski h. Pierzchała (in. Kolumna, Roch II), rodzina mazowiecka, ze wsi Turowo w dawnym powiecie mławskim, parafia Wieczfnia. Notowani w aktach ziemi czerskiej 1453 r., w Prusach 1650. Jedna gałąź osiedliła się w woj. łęczyckim, gdzie posiadali m. in. folwark Kuźmy w parafii Dmosin. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. 

Tyzenhaus

Tyzenhaus h. własnego (in. Bawół, Bawola głowa) vel Tyzenhauz, Tiesenhausen, rodzina pochodzenia flamandzkiego, z której jedna gałąź osiedliła się w 1198 w Inflantach. Otrzymała od cesarza Karola IV prawa wyższej szlachty w Niemczech 31 X 1375. Jedna gałąź otrzymała tytuł baronowski szwedzki 1654, inna istniejąca w Rosji, a pisząca się Tiesenhausen, tytuł hrabiowski Św. Państwa Rzymskiego 27 IV 1759, potwierdzony w Rosji. Jedna linia gałęzi polskiej otrzymała przyznanie tytułu hrabiowskiego w Rosji 1852, lecz wygasła po mieczu 29 VII 1880. Senatorów 5 w latach 1623-1783. — Jan Gothard (zm. 1641), kasztelan wendeński, później wojewoda derpski; Gothard Jan (zm. 1669), biskup smoleński; Stefan, wojewoda nowogrodzki 1700; Jan, wojewoda mścisławski 1726; Antoni, podskarbi nadworny litewski 1783.

Tyszkiewicz

Tyszkiewicz h. Leliwa vel Tyszkowicz, stara magnacka rodzina rusko-litewska, wywodząca się od bojara Kalenika Miszkowicza, wymienionego w Metryce Litewskiej w 1437 r. jako właściciela dóbr nadanych mu w pow. źytomierskim i owruckim przez w. ks. Świdrygiełłę. 

Nazwisko przyjęli od imienia jednego z synów Kalenika – Tyszki. Jedna gałąź używała przydomku Skumin, lecz wygasła 1867 r. Byli właścicielami m. in. dóbr Czerwony Dwór i Łohojsk na Litwie.  

Mieli otrzymać od króla Zygmunta Starego tytuł hrabiowski „na Łohojsku i Berdyczowie” 17 II 1516 r., zatwierdzony w Rzeczypospolitej w latach 1557, 1572, 1629 i 1769, w Austrii 1787, w Rosji 1861, w Król. Kongresowym 1862, a w Saksonii 8 XI 1871. 

Senatorów w rodzinie 22 w latach 1563 — 1831, w tym 2 biskupów, 11 wojewodów, 1 hetman, 3 ministrów i 5 kasztelanów.

Twardowski

Twardowski h. Ogończyk, rodzina wielkopolska, pisząca się ze Skrzypny (Skrzypna) k/ Pleszewa i Twardowa w Wielkopolsce.

Turski

Turski h. Dołęga, pochodzą ze wsi Turza Wielka w ziemi dobrzyńskiej. Wymienia ich Paprocki w Herbarzu 1584 r. (Pap.).