Cisowski

Sas

Księżyc

Cisowski h. Sas, wcześniej h. Księżyc, vel Cissowski, rodzina pomorska, osiedlona m.in. na Kujawach i Mazowszu.

Czartkowski

Czartkowski h. Korab, vel Czartkoski, rodzina znana Paprockiemu w 1584 r. Nazwisko wzięli od wsi Czartki, w dawnym woj. sieradzkim. Jedna gałąź pisała się z Zabłocia.

Czyż

Czyż h. Godziemba, vel Mintowt-Czyż, Cyż, w W. Ks. Litewskim, m.in. w pow. nowogrodzkim i lidzkim. Używali przydomku Mintowt i pisali się „z Woronny”.

Doręgowski

Doręgowski h. własnego (in. Dwie trąby), vel Gleissen-Doręgowski, Dorengowski, Deręgowski, Derengowski, Deryngowski etc., szlachta pomorska (kaszubska), osiadła m.in. w Wielkopolsce. Pisali się z Doręgowic, w dawnym woj. pomorskim. Używali przydomku à Gleisen (von Gleissen, Glajsen, Glayzen etc.).

Galewski

Galewski h. Dryja, w Wielkopolsce, w pow. konińskim. Są jednego pochodzenia z Siąskimi tego herbu i często pisali się w aktach urzędowych Galewskimi czyli Siąskimi (Galewski sive Siąski). Mieli także osiedlić się na Podolu.

Ich gniazdo to Siąszyce oraz Galewo Siąskie, w parafii Grochowy, pow. Konin. W dawnych herbarzach, ich autorzy mylą to Galewo z Galewicami w pow. ostrzeszowskim. Zdaje się, że ci Galewscy zamieniali czasem swój herb rodowy na Sulimę.

Według rejestrów poborowych pow. konińskiego z 1579 r., wieś Siąszyce, w parafii Grochowy, własność Alberta Siąskiego, miała 1 ½ łana, 3 zagrodników bez roli, 1 komornika bez bydła. Część Jana Galewskiego 1 ½ łana, 3 komorników bez roli, 1 komornika z bydłem (Paw. Wielkop. t. 1/226).

Genealogia
(osób: 23)

• KATARZYNA Siąska sive Galewska h. Dryja (ok. 1580-po 1605), c. Piotra i NN.; ojciec jej, Piotr Siąski sive Galewski, zapisuje jej oraz jej mężowi Janowi Słuszkowskiemu dług 600 złp. (Dw. Teki; AGZ Konin); m. (ok. 1600) Jan Słuszkowski (ok. 1575-po 1605), s. Andrzeja i NN.

• KRZYSZTOF Siąski sive Galewski h. Dryja (ok. 1580-po 1610), s. Piotra i NN., dziedzic części wsi Siąszyce, w pow. konińskim; wedle zapisu danego w grodzie ostrzeszowskim Abrahamowi Zaydlicowi Niesiołowskiemu, tenże Krzysztof Siąski s. Galewski na ½ części Siąszyc, w pow. kaliskim, zapisuje posag 1. 500 zł żonie Zofii Niesiołowskiej (Dw. Teki; AGZ Kalisz); intromitowany 1610 r. do wsi Siąszyce, którą mu rezygnował już wówczas nieżyjący ojciec; w aktach także błędnie: K. Sienski, Sierski etc. (AGZ Konin); 1ż. Dorota Mańkowska (ok. 1580-ok. 1607); 2ż. (ok. 1608) Zofia Zaydlic Niesiołowska h. Korzbok (ok. 1590-po 1610), c. Abrahama i NN.

Źródła: Bork. Spis 92, 388; Dw. Teki (Regesty); Nies. t. 4/62; SGKP t. 10/476.

Galewski h. Wieruszowa, w ziemi wieluńskiej, w pow. ostrzeszowskim. Pisali się Galewic.

Ich gniazdem są Galewice, w parafii Cieszęcin, w dawnym pow. ostrzeszowskim (wieluńskim), obecnie pow. Wieruszów. Z tych Galewic mieli wyjść także Galewscy herbu Belina.

• JAN Galewski z Galewic h. Wieruszowa (ok. 1500-1535/76), dziedzic części wsi Galewice, w pow. wieluńskim (Dw. Teki; AGZ Kalisz); ż. NN. (ok. 1510-po 1535); dzieci: Małgorzata.

• MAŁGORZATA Galewska z Galewic h. Wieruszowa (ok. 1535-po 1576), c. Jana i NN., dziedziczka części wsi Galewice, w pow. wieluńskim; sprzedaje 1576 r. całe swe części wsi Galewice Bartłomiejowi Biskupskiemu Wierzbięcie za 1. 000 zł (Dw. Teki; AGZ Kalisz); m. (ok. 1559) Mikołaj Cielecki (ok. 1520-po 1576), komornik pyzdrski 1559 r.; zobowiązał się 1559 r. Janowi Galewskiemu na ½ części wsi Cielcza i Czasczewo, w pow. pyzdrskim, zapisać posag 1. 000 zł i tytułem wiana, Małgorzacie Gal., c. tegoż Jana sponsae suae; w aktach także: M. Cielecki-Janowicz (AGZ Kalisz).

Źródła: Bon. t. 5/350; Dw. Teki (Regesty).

Gałęski

Gałęski h. Korab, w Wielkopolsce, w pow. kaliskim. Rodzina znana Paprockiemu 1584 r. Pisali się z Gałązek i używali przydomku bądź imioniska Piotruszka (Piotrunka). Są niewątpliwie jednego pochodzenia z Rosowskimi tego herbu, a być może także z Czartkowskimi.

Głażewski

Głażewski h. Niekrasz, vel Głażowski, Głazowski, Głazewski etc., na Mazowszu, w pow. makowskim oraz w ziemi zakroczymskiej. Pisali się z Tyszek.

Gorczyczewski

Gorczyczewski h. Gozdawa (odm.), oraz h. Ciołek, w Wielkopolsce, w pow. poznańskim, gnieźnieńskim i konińskim.

Goszczyński

Goszczyński h. Pobóg, oraz h. Nałęcz, vel Goszczeński, Gościński, rodzina mazowiecka, w pow. przasnyskim (dawniej płońskim) i ziemi wiskiej, pisali się z Goszczyna. Licznie rozrodzeni, osiedlili się w różnych województwach. Od Pobogów G-kich idą Rutkowscy herbu Pobóg, z Rutkowic w pow. działdowskim.

Iwicki

Iwicki h. Paprzyca (in. Kuszaba, Kuczaba), vel Marmicza-Iwicki, w Łęczyckiem, pisali się z Iwiczny; niektórzy używali przydomku Marmicza.

Jaroszewski

Jaroszewski h. Zagłoba (in. Zagroba), vel Jaroszeski, rodzina mazowiecka, pisali się „z Jaroszewa”. Dowiedli szlachectwa w 1479 r. Niektórzy z nich osiedlili się na ziemiach pruskich.

Kierzkowski

Kierzkowski h. Jastrzębiec, vel Kieszkowski, stara rodzina mazowiecka, jeszcze w XV stuleciu używająca miana Kierzk, od swej posiadłości gniazdowej. Osiedliwszy się na Podlasiu, założyła w ziemi bialskiej osadę Kierzki in. Sadokierz, w parafii Kobylin-Borzymy, obecnie pow. Wysokie Mazowieckie. Są, być może, jednego pochodzenia z Żędzianami herbu Jastrzębiec.

Kłobski

Kłobski h. Pomian, wyszli z Kłobi, w dawnym pow. kowalskim. Zapewne od nich idą Wichrowscy herbu Pomian.

Koronowski

Koronowski h. Łada, w Wielkopolsce, pisali się z Koronowa, w pow. wschowskim.

Krasieński

Krasieński h. Jelita, vel Borzobohaty-Krasieński, czasem także Krasiński, pisali się z Krasnego i stanowią odgałęzienie rodu Borzobohatych. 

Marcinowski

Marcinowski h. Topór (in. Starża), rodzina małopolska, stanowiąca odgałęzienie Tęczyńskich. Wzięli nazwisko od wsi Marcinowice, a pisali się z Przeworska.

Nieniewski

Nieniewski h. Nałęcz, vel Niniewski, w Wielkopolsce, w dawnym woj. kaliskim. 

Obidowski

Obidowski h. Sulima, vel Obydowski, w woj. łęczyckim, pisali się z Obidowa (Urus.).

Orzepowski

Orzepowski h. Pobóg, vel Ożepowski, na Podlasiu, w ziemi bielskiej.

Pisanka

herb Prus III

herb Lubicz

Pisanka h. Prus III, oraz h. Prus I, vel Pisanko, drobna szlachta w ziemi bielskiej i wiskiej. Osiedlili się także w W. Ks. Litewskim, w pow. grodzieńskim i wileńskim. Według Wittyga, Pisankowie używali także herbu Lubicz.

Polanowski

Polanowski h. Pobóg, vel Polanoski, według Niesieckiego nazwisko wzięli od wsi Polanowice, na Kujawach, lecz pisali się z Polanówki, w woj. lubelskim. W XVI i XVII wieku osiedli na Rusi Czerwonej, Podolu i Ukrainie.

Pruszkowski

herb Odrowąż

herb Ogończyk

Pruszkowski h. Odrowąż, oraz h. Ogończyk, vel Pruszkoski, Prószkowski, Proszkowski etc., jak pisze Uruski: "gniazdem tej rodziny jest woj. sieradzkie, skąd wyszedłszy, założyli w ziemi łomżyńskiej wieś Pruszki, tak od swego nazwiska nazwaną" (Urus.).

Przybyłowski

Przybyłowski h. Grzymała, Grzymała odm. (in. Grzymała IV), oraz h. Jelita, vel Przebyłowski, Przebołowski, m.in. w Wielkopolsce, w pow. ostrzeszowskim, i na Litwie, w pow. kowieńskim.

Radomiński

Radomiński h. Prus II, z Radomina, w ziemi dobrzyńskiej. Rodzina znana Paprockiemu w 1584 r.

Raszyński

Raszyński h. Rogala, vel Rasiński, w XVI i XVII wieku występują w aktach grodzkich i ziemskich w Wielkopolsce, w powiatach: poznańskim, kaliskim i śremskim. Obecni w Wielkim Ks. Poznańskim w 1836 r. 

Stęgoski

Stęgoski h. Doliwa, vel Stęgowski, Stengoski, Stengowski, Stangoski, Stangowski, Stagoski, Stagowski etc., w Wielkopolsce; jednego pochodzenia z Bachorzewskimi. 

Sudrawski

Sudrawski h. Gozdawa, vel Szudrawski, Sudrowski, Sudroski, właściwie Sudraski (Sudragski), rodzina pochodząca z ziemi dobrzyńskiej, pisząca się z Sudrag (de Sudragi).

Waśniewski

Waśniewski h. Bończa, vel Waśniowski, rodzina mazowiecka, znana Paprockiemu w 1584 r. Pisze o nich: „Waśniewscy na Mazowszu z mławskiego powiatu dom rozrodzony”.

Wołk

Wołk h. Kościesza, vel Wołłk, Wołłok, w W. Ks. Litewskim, pochodzą od bojarów rusko-litewskich. W XVII wieku zamieszkiwali w powiatach nowogrodzkim i połockim (Con.). Używali m.in. przydomków Bunikiewicz (Bonikiewicz) i Leonowicz (Leontowicz, Lewonowicz, Lewanowicz). 

Worowski

Worowski h. Lis, vel Woroski, rodzina mazowiecka, z powiatu płockiego. W XVII wieku są także w pow. wyszogrodzkim, chełmskim i krasnostawskim.

Zienkowicz

herb Leliwa odm.
(Zienkowicz)

Zienkowicz h. Leliwa (odm.), także h. Siekierz i h. Siestrzeniec (Siestrzeńcewicz), vel Zieńkowicz, Zenkowicz, Zienkiewicz, Zinkiewicz, Ziemkowicz, Ziemkiewicz etc., rodzina bojarów litewsko-ruskich, w woj. wileńskim, mających przydomek Zmajło, a od dóbr – Cichiński vel Cichyński (z Cichińca) i Peretruski. 

Bońkowski

Bońkowski h. Brodzic, vel Bonikowski, Buńkowski etc., dom licznie rozrodzony, pochodzi z woj. płockiego, ze wsi Bońki pod Płońskiem leżącej (Bon.).

Budrewicz

Budrewicz h. Jastrzębiec, vel Budrzewicz, stara rodzina żmudzka, notowana w tamtejszych aktach od I połowy XVI wieku.

Dobrogowski

Dobrogowski h. Grabie (odm.), właściwie Dobrogoski, rodzina podlaska, w ziemi drohickiej. Często zamieniali nazwisko na Dobrogojski i podobnie jak tamci mają się wywodzić od Dobrogostów.

Gizbert

herb Nowina

herb Kotwica

Gizbert h. Nowina, vel Gisbert, Giżbert, Gizbert-Studnicki, przydomku Studnicki, byli w Inflantach, a od XVII wieku w W. Ks. Litewskim. Większość z nich była wyznania kalwińskiego (ewangelicko-reformowanego). Niektórzy pisali się po prostu Studnicki, używając przydomku jako nazwiska.

Godziszewski

Godziszewski h. Ogończyk, w ziemi dobrzyńskiej i na Mazowszu, pisali się z Godziszewów. Pisze o nich Paprocki w swoim Herbarzu 1584 r. Od nich mają się wywodzić Golenie-Goleńscy vel Golińscy (Goleń, Goleniów), którzy nazwisko swoje wzięli od przydomku Goleń używanego przez Godziszewskich.

Gozdowski

Gozdowski h. Gozdawa, vel Gozdoski, na Mazowszu i w ziemi dobrzyńskiej, później w różnych województwach. Od nich wywodzą się Sudrawscy vel Sudrascy ze wsi parafialnej Sudragi, pow. Lipno (Bil.).

Łukowski

Łukowski h. Dołęga, właściwie Łukoski, w ziemi dobrzyńskiej i płockiej, pisali się z Łukoszyna („na Łukoszynie”). Niektórzy z nich osiedlili się w Wielkopolsce i na ziemiach pruskich. Są jednego pochodzenia z Makowieckimi herbu Dołęga, którzy pisali się także „z Wielkiego Łukoszyna” w pow. płockim.

Magnuszewski

Magnuszewski h. Ogończyk (in. Powała), vel Magnuszowski, rodzina mazowiecka, pisali się z Magnuszewa in. Magnuszowa, w ziemi czerskiej, w pow. wareckim.

Maniecki

Maniecki h. Łodzia, vel Manicki, rodzina wielkopolska, jednego pochodzenia z Brodzkimi (Brockimi) i Rąbińskimi herbu Łodzia. Za czasów Paprockiego (1584) byli już w woj. krakowskim.

Orpiszewski

Orpiszewski h. Junosza, vel Orpiszeski, według Uruskiego, wyszli ze wsi Orpiszewo na Kujawach, jednak wsie Orpiszewo (obecnie Orpiszew) i Orpiszewko znajdują się nie na Kujawach, ale w dawnym pow. kaliskim, dzisiaj pow. Krotoszyn.

Śniechowski

Śniechowski h. Bełty (in. Bełty I), vel Śmiechowski, Śnichowski, Śmichowski etc., w ziemi dobrzyńskiej i w północnym Mazowszu, skąd rozeszli się po całym kraju. Według Niesieckiego, pochodzą od Chochorowskich ze Śniech (Chochoroski). 

Pęszyński

Pęszyński h. Cholewa, vel Penszyński, Pęszeński, Peszyński, Peszeński etc., na Mazowszu, w pow. płockim, skąd niektórzy przenieśli się na Ruś Czerwoną. Wymienia ich Paprocki w swoim Herbarzu 1584 r.

Jaźwiński

Jaźwiński h. Grzymała, rodzina mazowiecka, wyszli ze wsi Jaźwiny w ziemi nurskiej, później także w pow. ciechanowskim. Są jednego pochodzenia ze Ślaskimi ze Ślasów (Ślasy) i Jastrzębskimi z Jastrzębi (Jastrzębie). 

Kozikowski

Kozikowski h. Grabie odm., szlachta północnomazowiecka, szeroko rozrodzona i skoligacona na Mazowszu. Podobnie jak Chlewiotkowie, Dobrogowscy, Drożewscy, Jałbrzykowscy, Mazowscy (Mazewscy), Rakowscy, Rogińscy, Wądołowscy, Wądołkowscy i Wyszyńscy – stanowią gałąź rodu Jałbrzyków (Kap.).