Śniechowski

Śniechowski h. Bełty (in. Bełty I), vel Śmiechowski, Śnichowski, Śmichowski etc., w ziemi dobrzyńskiej i w północnym Mazowszu, skąd rozeszli się po całym kraju. Według Niesieckiego, pochodzą od Chochorowskich ze Śniech (Chochoroski). 

Śliwiński

Śliwiński h. Junosza, vel Śliwieński, rodzina wielkopolska, rozproszona po całym kraju. Zamieszkiwali m. in. w Prusach, Małopolsce, Lubelskiem i Lwowskiem. Nazwisko biorą od wsi Śliwno w dawnym pow. bukowskim, w parafii Duszniki, obecnie pow. Nowy Tomyśl.

Świeżawski

Świeżawski h. Paprzyca (in. Kuszaba), vel Swieżawski, Świerzawski, Świżawski, Świrzawski, Szwieżawski, Szwieszawski, Szwiszewski, Śnieżawski, Śmieżawski, Szmieszawski, Śmiszawski, Świeżewski etc., w ziemi dobrzyńskiej i na Kujawach, początkowo pisali się „ze Świeżawów”

Święciński

Święciński h. Ogończyk (in. Powała), vel Świeciński, Święcieński, Święczyński, Święczeński, Swęciński etc., na Mazowszu 1615 r., później także na Podlasiu, w ziemi wiskiej. 

Święcki

Święcki h. Ślepowron, vel Świecki, rodzina podlaska, pisali się „z Suchodoła”, ale nazwisko wzięli od wsi Święck Wielki, w pow. Wysokie Mazowieckie, parafia Dąbrowa Wielka.

Świejkowski

Świejkowski h. Trzaska, vel Szwejkowski, Szweykowski, Świeykowski, Szwyjkowski, Szwykowski, szeroko rozrodzona rodzina mazowiecka, której wsią gniazdową są Szwejki in. Świejki Wielkie i Małe, w parafii Biała, pow. Rawa Mazowiecka, obecnie woj. łódzkie.

Święcicki

Święcicki h. Jastrzębiec, rodzina mazowiecka, pisząca się ze Święcic, albo z Wielkich Święcic, w ziemi wyszogrodzkiej, parafii Orszymowo, a czasem też z Krępy (de Krempa, Krampa). Obecnie Święcice to wieś parafialna w gminie Mała Wieś, pow. Płock, woj. mazowieckie. Święciccy są jednego pochodzenia z Opatkowskimi, Strzeszkowskimi z Małopolski (Krzep.) i Żabowskimi z ziemi płockiej (Dw. Teki). Paprocki w swoim Herbarzu zaliczył ich do najbardziej znanych rodzin pieczętujących się Jastrzębcem, pisząc że byli już w XVI wieku rodem rozrodzonym i możnym oraz skoligaconym ze znakomitymi rodzinami Mazowsza i Wielkopolski. Jedna gałąź pojawiła się w końcu XVI wieku na Litwie, dokąd przeniosła się zapewne z ziemi łomżyńskiej. Niektórzy z przedstawicieli gałęzi litewskiej przeszli na kalwinizm. Inna gałąź mieszała w Sandomierskiem i Galicji. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Z nich: 4 senatorów w latach 1677 — 1780, w tym 2 biskupów i 2 kasztelanów.
Genealogia
(osób: 400)
 
• WANDA Seweryna Święcicka (25 I 1861-24 V 1909), c. Tadeusza i Doroty Korytowskiej,  wychowanica hotelu Lambert w Paryżu; ur. Śrem, chrz. tamże 11 V 1861, zm. Gniezno, poch. tamże (MK Śrem, Gniezno); m. (13 VIII 1883 Ecouen k/ Paryża) Antoni Karpiński (ok. 1850-po 1909), adwokat w Gnieźnie.

• WŁADYSŁAW Święcicki (21 XI 1835-19 XII 1892), s. Wiktora i Rozalii Janiszewskiej, właściciel dóbr Gradowice k/ Rakoniewic w pow. kościańskim 1869/81; ur. Szczepankowo, chrz. 30 XI Ostroróg, zm. Gradowice, poch. Wielichowo; ż. (p. 1873) Józefa Kościelska h. Ogończyk (6 III 1838-12 XI 1920), c. Jana Nepomucena i Kornelii Żerońskiej h. Abdank; zm. Poznań (MK Poznań: Św. Marcin; Dz. Pozn. nr 292/92).

Źródła: Bork. Rocz. t.2/685-686; Dw. Teki; Kos. t.1; Krzep. Młp. 106; Nies. t.8/573-575; Pap.; Żych. t.6/301-314.

Świderski

Świderski h. Lubicz i Pogoń litewska. – Rodzina Świderskich herbu Lubicz, wywodzi się z Mazowsza, i od wieków używała przydomku Wągl, który w dawnych dokumentach pisany był Wangyel i Wongyel, a więc zgodnie z dzisiejszą wymową Wągiel (lub może Węgiel). Wzięli nazwisko

Ślizień

Ślizień h. własnego (in. Świat), rodzina siedmiogrodzka osiedlona na Litwie, z której pierwszy przybył na Litwę ok. 1436 r. Andrzej Ratsza Ślizień. W XIX stuleciu byli właścicielami dóbr Dziewiątkowicze, Połońce, Dziedziłowicze, Kostyki i Helenów na Litwie, Tanwy w pow. słonimskim, Mściże i Budzienicze w pow. borysowskim, Bartniki, Łobzów, Wolsza i Druckowszczyzna w pow. nowogrodzkim, Lubonia w pow. wileńskim.
Z tej rodziny: Aleksander starosta miadziolski, sekretarz królewski, poseł do Moskwy 1610. –  Aleksander Kazimierz (zm. 1682), strukczaszy królewski 1648, poseł na sejm. – Stefan Jan (zm. 1707), poseł na sejm 1696, referendarz litewski, starosta krewski, marszałek Trybunału litewskiego 1705. – Michał Adam (zm. 1760), starosta krewski i wiszniowski, poseł na sejm 1733, podkoniuszy litewski 1736. – Stefan, podkomorzy słonimski 1750, generał-major wojsk litewskich, starosta krewski 1780. – Rafał (zm. 1817), starosta krewski 1781, instygator wielki litewski 1798.
Genealogia
(osób: 97)

• MARIA Ślizień (7 XI 1863-11 III 1940), c. Alfreda i Elżbiety (Elizy) Tyszkiewicz, współwłaścicielka razem z rodzeństwem dóbr Dziewiątkowicze, Połońce, Dziedziłowicze, Kostyki i Helenów na Litwie; ur. Dziewiątkowicze, zm. Białystok; m. Czesław hr. Krasicki h. Rogala (1857-23 XI 1924), s. Wacława i Heleny Oskierka; ur. Samojłowicze, zm. Warszawa; dzieci: Elżbieta (Eliza) hr. Krasicka.

• OTTO Ślizień (1805-1887), s. Jana i Anieli Mackiewicz, uczestnik powstania listopadowego, właściciel dóbr Druckowszczyzna w pow. nowogrodzkim (majątek matki); uczeń szkoły dominikanów w Nowogródku, potem jezuickiej w Połocku, student wydziału fizyczno- matematycznego Uniw. Wileńskiego, filomata i filareta 1821, zaprzyjaźniony z Zanem (St. Świrko, Z Mickiewiczem pod rękę czyli życie i twórczość Jana Czeczota, Warszawa 1989); wicemarszałek szlachty pow. nowogrodzkiego; 1ż. Kazimiera Dobrowolska (ok. 1810-ok. 1840); dzieci: Kazimierz, Helena; 2ż. NI. Berkman (ok. 1820-po 1850).

Źródła: Bork. Rocz. t.2/664-666; Nies. t.9/401-403; PSB.

Śniegocki

Śniegocki h. Zagłoba, rodzina pochodząca z Mazowsza, szeroko rozrodzona i przeważnie drobnoszlachecka. Pisali się „ze Śniegocina”, a nazwisko wzięli od wsi Śniegocin w powiecie bielskim, woj. płockim. Jedna gałąź osiadła w Wielkopolsce i ziemi sieradzkiej. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861.
Genealogia
(osób: 40) 

• BRONISŁAW Śniegocki (19 VIII 1868-17 X 1934), s. Tadeusza i Marii Nowackiej, kupiec, przemysłowiec, drogista, powstaniec wielkopolski; właściciel drogerii „Universum” w Poznaniu 1903; prowadził także produkcję rozmaitych artykułów drogeryjnych; zm. Poznań (Dz. Pozn. 208/03; PTPN; MK Poznań: Św. Marcin).

• FELICJA Kazimiera Śniegocka (ok. 1865-po 1885), c. Alfonsa i Kazimiery Mieszczańskiej; ur. prawd. Błaszki (Nejm.; MK Błaszki); m. (1885 Sieradz) Kazimierz Łączkowski (ok. 1860-po 1885), s. Gracjana i Walerii Gałczyńskiej. 

Źródła: Dw. Teki; Nies.; Sęcz.