Wojszycki

Wojszycki h. Dołęga, a także h. Drzewica oraz h. Korab, vel Wojsicki, Woyszycki, Woysicki, Wojsiecki, Wojsecki, w dawnym woj. łęczyckim. 

Worowski

Worowski h. Lis, vel Woroski, rodzina mazowiecka, z powiatu płockiego. W XVII wieku są także w pow. wyszogrodzkim, chełmskim i krasnostawskim.

Woliński

Woliński h. Grabie, vel Woleński, w powiecie sądeckim, zanotowani w tamtejszych aktach w 1555 r. Byli posłami na sejm i elektorami z woj. sandomierskiego w 1697 r.

Wyczółkowski

Wyczółkowski h. Ślepowron, vel Wyczołkowski, Wyczułkowski, później także Wyczałkowski, drobna szlachta z ziemi dobrzyńskiej, skąd przenieśli się m. in. do woj. bełskiego, na Podlasie i Ruś Czerwoną.

Wyleżyński

Wyleżyński h. Trzaska, vel Wyleżeński, Wileżeński, Weleżyński, Weleżeński, Wyleziński, Wylezieński etc., licznie rozrodzona rodzina mazowiecka, w woj. rawskim, później także m. in. w sieradzkim i wieluńskim. Wymienia ich Paprocki w Herbarzu 1584 r. (Papr.).

Wyszomierski

Wyszomierski h. Prawdzic, vel Wyszomirski, wywodzą się prawdopodobnie z Wyszomierza Szlacheckiego, w parafii Skibniew, pow. Sokołów Podlaski.

Wolski

Wolski h. Doliwa, z Woli Większej Daleszowskiej (Przecławowej) w pow. opoczyńskim.

Woroniecki

Woroniecki h. własnego (in. Korybut) vel Korybut-Woroniecki, rodzina książęca z Wołynia, używająca herbu i przydomku Korybut, znana już w XVI w.

Wysocki

Wysocki h. Dryja, rodzina wielkopolska, biorąca nazwisko od wsi Wysokie, w pow. konińskim. Pisali się przeważnie z Budzisławia, w pow. kaliskim.

Wybranowski

Wybranowski h. Poraj, stara rodzina wielkopolska, cytowana w aktach urzędowych od 1421 r., pisała się z Wybranowa. Są jednego pochodzenia ze Swinarskimi i Wilczyńskimi.

Woźnicki

Woźnicki h. Ciołek, vel Woźniecki, drobna szlachta na Mazowszu, ze wsi Woźniki w powiecie płockim, siedziby parafii w gminie Rogozino (SGKP). Są notowani w aktach łęczyckich w 1484 r. (AGZ Łęczyca).

Wodziński

Wodziński h. Jastrzębiec, vel Wodzyński, na Mazowszu, Kujawach i w Sieradzkiem, pisali się z Wodzina. Nazwisko wzięli niewątpliwie od wsi Wodzyń i Wodzynek w powiecie łódzkim, gminie Żeromin, parafii Srock, gdzie w XVI wieku siedziała wyłącznie częściowa szlachta (SGKP).

Wolański

Wolański h. Przyjaciel, rodzina czerwonoruska, pisała się z Wolan.

Wojsznar

Wojsznar h. Kot morski, vel Wojsznar-Wilkolewicz, stara rodzina litewska, używająca przydomku Wilkolewicz. Protoplasta tego rodu Wojsznar Wilkolewicz przyjął herb swój – Kot morski na sejmie w Horodle w 1413 r. Wojsznarowie podpisali elekcje Władysława IV 1632 r. i Jana Kazimierza 1648 r. W XIX wieku zamieszkiwali m. in. w gub. suwalskiej.
Genealogia
(osób: 10)

• DOROTA Wojsznar-Wilkolewicz (ok. 1800-po 1830), właścicielka dóbr Ulczyce w guberni suwalskiej; m. Jan Łukaszewicz h. Łuk (ok. 1800-po 1830).

• KAZIMIERZ Wojsznar-Wilkolewicz (ok. 1590-po 1650), kanclerz kapituły wileńskiej, regent kancelarii królewskiej; autor wielu dzieł religijnych i politycznych 1646-1658, wydawanych w Lublinie, Krakowie i Rzymie; był jednym z fundatorów biblioteki wileńskiej.

Źródła: Bork. Rocz. t.1/585.

Wojciechowski

Wojciechowski h. Jelita, vel Woyciechowski, rodzina sieradzka, wywodząca się z Wojciechowic i Nagodowej (Godowej) w ziemi łęczyckiej. Z nich Piotr, Konstanty, Bazyli, Daniel, Adrian, Jan, Stanisław, Walenty i Jakub podpisali elekcję króla Augusta II w 1697 r. Wojciechowscy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Wydziale Stanów galicyjskich 1809 r.; dziedziczyli w pow. gostyńskim, byli właścicielami m. in. Wojciechowic i Godowej w Królestwie Polskim, oraz Wertikijówki w gub. żytomierskiej.
Genealogia
(osób: 143) 

• JADWIGA (Eufemia Wiktoria Jadwiga) Woyciechowska (22 XII 1832-16 III 1915), c. Kajetana i 2ż. Brygidy Reklewskiej, adiutant i kurier M. Langiewicza w powstaniu styczniowym, łączniczka Rządu Narodowego, organizatorka Stowarzyszenia Niewiast w pow. iłżeckim, autorka wspomnień; aresztowana przez władze carskie, więziona w X. Pawilonie Cytadeli Warszawskiej IX 1863-XII 1864, zesłana do Kunguru w gub. permskiej 25 I 1864-19 III 1866; po powrocie z zesłania mieszkała w Radomiu, Ostrowcu Św. ok. 1873-ok. 1877 (po opuszczeniu Mirca) i Sandomierzu od ok. 1877; ur. w Łomnie, par. Świętomarz w pow. iłżeckim, zm. w Czyżowie Szlacheckim k/ Sandomierza, gdzie mieszkała pod opieką córek, poch. tamże; m. (1849) Józef Korwin Prendowski (1828-1872); dzieci: Mieczysław, Helena, Wiktoria, Marianna, Stanisław, Zdzisław, Jan.

• KAJETAN Woyciechowski (1786-18 III 1848), s. Grzegorza Kacpra i Magdaleny Marii Chrzanowskiej, pułkownik wojsk polskich, ziemianin, sędzia pokoju pow. opatowskiego; walczył m. in. pod Saragossą, Ponte-Almaras, Talavera, Ocana; ranny w bitwie pod Albuherą 1811, za którą otrzymał order Legii Honorowej (wg in. źródeł za szarżę pod Somossierą, pod dowództwem Kozietulskiego), uczestnik kampanii 1813, ukończył wojnę w randze kapitana; pułkownik w powstaniu 1830/31; dziedzic dóbr Łomno w pow. iłżeckim; autor wspomnień („Pamiętniki moje w Hiszpanii”, wyd. w Warszawie 1907); 1ż. (17 IX 1819 Świętomarz) Izabella Rogoyska z Kochanowa (1802-1828), c. Franciszka Ksawerego i Izabeli Remer?; ślub w par. Świętomarz, obecnie woj. świętokrzyskie, uwagi: Kochanów i Łomno (MK Świętomarz); dzieci: Franciszek, Izabella, August, Feliks, Ludwik; 2ż. (1 II 1829 Świętomarz) Brygida Reklewska h. Gozdawa (1806-1863), c. Józefa i Anny NN.; ślub w par. Świętomarz, obecnie woj. świętokrzyskie, miejscowość Skoszyn, ona zapisana w aktach błędnie jako Rychlewska (MK Świętomarz, Nowa Słupia); dzieci: Jadwiga.

Źródła: Bork. Rocz. t.1/584-385, t.2/735; Nies.; Jadwiga Prendowska, Moje wspomnienia, Kraków 1962.


Wojciechowski h. Nałęcz, vel Woyciechowski, stanowią może gałąź Wojciechowskich herbu Jelita. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 – jedni z herbem Nałęcz, drudzy z herbem Jelita. Z nich: Stanisław Wojciechowski (1869-1953), prezydent II RP.

• ANTONI Alojzy Wojciechowski h. Nałęcz (21 I 1793-po 1847), s. Wincentego i Antoniny NN., dziedzic dóbr Babin, pow. Lublin; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1847 r. z herbem Nałęcz (Szl. Król.; Sęcz.); ż. (12 II 1823 Boża Wola) Magdalena Rążewska (ok. 1795-po 1824), c. Antoniego i Zofii Fiederowicz (Federowicz); ślub w parafii Boża Wola, pow. Kraśnik (MK Boża Wola); dzieci: Kazimierz.

Stanisław Wojciechowski

(1869-1953)

 • SABINA Wojciechowska h. Nałęcz (1831-1928), c. Feliksa Karola i Marianny Paszewskiej; m. (1854 Płock) Franciszek Miłosz (1823-29 XII 1862), s. Jana i Katarzyny Olszewskiej, inspektor, profesor gospodarstwa; ur. Niwiska, zm. Puławy (PSB t.21/271); dzieci: Aleksander, Maria – Miłoszowie.

Źródła: Bork. Sp. 505; Sęcz.; Szl. Król.; Żern. t.2/525; Wikipedia: 1.

Wołosowski

Wołosowski h. Sas, v. Wołossowski, Wołłoszowski, Wołoszowski, Wołoszewski, rodzina czerwonoruska, z Rusi Czerwonej przeniosła się do Inflant polskich, a stamtąd na Litwę; pisali się z Zubów. Do 8 V 1758 posiadali wieś Bałtyń w pow. dynaburskim, sprzedaną Konstantemu Platerowi. W XIX wieku należały do nich dobra Biruki, Bogudzienki i Sporem w Inflantach polskich, w pow. dziśnieńskim. Z nich Konstanty był podkomorzym dziśnieńskim.
Genealogia
(osób: 15)

• KAZIMIERA Wołossowska (ok. 1800-po 1830), c. Bogdana i Joanny ks. Światopełk-Mirskiej; m. (ok. 1820) Aleksander Łopaciński h. Lubicz (ok. 1790-1831), oficer wojsk polskich.

• KONSTANTY z Zubów Wołossowski (ok. 1750-24 VIII 1792), s. Jóżefa i Joanny Kassjanowicz, właściciel dóbr Biruki, Bogudzienki i Spore w pow. dziśnieńskim, podkomorzy dziśnieński; ż. Marianna Szauman h. wł. (ok. 1760-po 1790), sędzianka i chorążanka bracławska; dzieci: Konstanty.

Źródła: Bork. Rocz. t.2/739-740.

Wołodkowicz

Wołodkowicz h. Radwan (odm.) vel Wołodkiewicz, rodzina litewska, według Paprockiego przeniosła się w XVI wieku z woj. smoleńskiego do mińskiego i nowogrodzkiego. Wymieniana w Metryce litewskiej od 1528, zamieszkiwała wówczas w woj. mińskim i na Żmudzi (M. Lit.). Wołodkowiczowie byli właścicielami dóbr Wiażynek, Słobody i Słobódki w pow. borysowskim, Nowego Dworu, Dachciarówki, Balcerowszczyzny, Puryni, Sołomerecza, Starego i Krasnego Sioła w pow. mińskim, Iwańska, Czasznika i Smolaniec w pow. lepelskim, Nowodworu, Chełmii i Dauborowa w pow. wilejskim. Jedna linia zamieszkiwała w XIX wieku w Galicji, gdzie m. in. dzierżawiła dobra Brzozdowice i Zawałów, oraz posiadała majątek ziemski Horodkowo. Z nich jeden senator w latach 1658-1670.
Genealogia
(osób: 155)

• BARBARA Wołodkowicz (ok. 1735-1758), c. Michała i 1ż. Teresy Pac; m. (5 X 1755) Stefan Dominik Römer h. własnego (1721-1793), s. Stefana Jerzego i Heleny Sulistrowskiej h. Lubicz.

• IGNACY Emanuel Sykstus Wołodkowicz (1805-26 VIII 1852), s. Wincentego i 2ż. Jadwigi hr. Tyszkiewicz, ziemianin, właściciel dóbr Iwańsk i Czasznik w pow. lepelskim, oraz Słoboda w borysowskim; 1ż. (1840) Wiktoria ks. Drucka-Lubecka h. Druck (ok. 1820-1841), c. Hieronima, marszałka pińskiego i Krystyny Szczyt-Niemirowicz h. Jastrzębiec; 2ż. (21 II 1843) Alina ks. Drucka-Lubecka h. Druck (zm. po 1852), rodzona siostra pierwszej żony; dzieci: Maria, Wincenty, Jadwiga.

Źródła: Bork. Sp. 508; Bork. Rocz. t.2/737-739; Pap.; Nies. t.9/412-414.

Wojniłłowicz

Wojniłłowicz h. własnego (in. Syrokomla odm.) v. Woyniłłowicz, Wojniłowicz, Woyniłowicz, stara rodzina litewska, według podania rodzinnego wywodząca się od rycerza Wojniły, który wraz z Jagiełłą przybył do Polski, przyjąwszy za swój herb Syrokomlę.
Oprócz głównej gałęzi sawicko-puzowskiej, istniały jeszcze dwie boczne linie, nazwane od dóbr przez nie posiadanych - mokrańską i niańkowską. Wojniłłowiczowie byli właścicielami m. in. dóbr Sawicze, Puzów i Boryszyn w pow. nowogródzkim, które przez kilka wieków pozostawały ich dziedzictwem. Z nich: Ludwik, stolnik mozyrski 1647. Trojan, podczaszy mścisławski 1648, wojski nowogródzki 1658, podkomorzy nowogródzki 1669. Tomasz, chorąży wołkowyski 1662. Gabriel, stolnik nowogrodzki, starosta lityński 1667. Edward (1847-1928), członek rosyjskiej Rady Państwa z gubernii mińskiej 1906-1909, prezes Koła Polskiego; autor wspomnień z lat 1847-1928.

Odmiana w herbie — w polu czerwonym złota łękawica ze strzałą obróconą grotem w dół; nad koroną trzy złote pióra strusie. 
Genealogia
(osób: 105)

• ANTONI Woyniłłowicz (1773-1855), s. Adama i Karoliny Sulistrowskiej, marszałek szlachty powiatu słuckiego; chorąży nowogródzki, za czasów napoleońskich podprefekt departamentu, następnie przez 30 lat obierany marszałkiem powiatu słuckiego; dziedzic dóbr Sawicze w pow. nowogródzkim; ż. (p. 1804) Teofila Odyniec h. własnego (ok. 1780-po 1804); dzieci: Aniela, Tadeusz, Adam.

• ZOFIA Woyniłłowicz (ok. 1840-po 1860), c. Tadeusza i Kazimiery Jodko-Narkiewicz, dziedziczka dóbr Klarymanty i Karolińce; m. (p. 1861) Leon Domański h. Laryssa (1830-1892), właściciel dóbr Bilewicze i Bielicze w Słuckiem, oraz wsi Klarymanty i Karolińce, otrzymanych za żoną w posagu; dzieci: Michał, Tadeusz, Zenon, Edward – Domańscy.

Źródła: Żych. t.3/308-312.

Wysławski

Wysławski h. Abdank (in. Habdank, Awdaniec) v. Skarbek-Wysławski, Wyszławski, rodzina wielkopolska, nazwisko wzięła od wsi Wysławice, nazywanej również Wyszławicami, w dawnym powiecie pyzdrskim, obecnie średzkim, gmina Dominowo. Od dziedziczonej przez nich wsi Jagodno w pow. gnieźnieńskim nazywani też Jagodzińskimi. Jedna gałąź osiedliła się w ziemi sieradzkiej, a później na Rusi Czerwonej i Wołyniu. 
Z nich: Wojciech, podsędek kaliski 1504. – Mikołaj z Siedlec, skarbnik buski ok. 1760. – Ignacy, pisarz wieluński, łowczy żytomierski, dziedzic dóbr Grabno, Górki i Zamość w ziemi sieradzkiej ok. 1780. – Franciszek, komornik graniczny wieluński, właściciel Piorunowa i Woli Dziekciowej, nabył Wolę Dziekciową i Rososzę od Józefa Kurcewskiego ok. 1780.
Genealogia
(osób: 29)

• IGNACY Skarbek na Wysławicach Wysławski (Wyszławski) (ok. 1740-po 1790), s. Mikołaja i Elżbiety Wierzchlejskiej, pisarz wieluński, łowczy żytomierski; dziedzic dóbr Grabno, Górki, Zamoście w ziemi sieradzkiej (Nejm.); ż. (ok. 1775) Justyna Psarska h. Jastrzębiec (ok. 1732-15 IV 1812), c. Franciszka Ksawerego, stolnika wieluńskiego i Teresy Sielnickiej; 1v. żona Wawrzyńca Kołdowskiego, cześnika wieluńskiego.

• MARIANNA Wysławska (ok. 1750-po 1790), c. Mikołaja i Elżbiety Wierzchlejskiej; m. Ignacy Sulimierski (ok. 1750-po 1790), s. Michała i Katarzyny Szczepańskiej, stolnik sanocki (Nejm.).

Źródła: Bork. Spis 518, 519; Dw. Teki; Wit.; Nejm.

Wzdulski

Wzdulski h. Jastrzębiec v. Zdulski, rodzina sieradzka, właściciele dóbr Zagórze w pow. radomskim, Goszczowa, Grzybowa Wola, Srokowo i Karczewo w ziemi sieradzkiej w XVIII i XIX wieku. Z nich: Teodor (zm. 1787), skarbnik piotrkowski, wojski sanocki, starosta szczercowski ok. 1780.
Genealogia
(osób: 24)

• ALBINA Placyda Wiktoria Wzdulska (1813-27 III 1843), c. Franciszka i Barbary Buczyńskiej; ur. Zagórze, chrz. 1836 (MK Chełmo); m. (1836 Pajęczno) Antoni Napoleon Sulimierski (1806-1861), s. Jana i Magdaleny Karśnickiej, z Węglewic.

• ANDRZEJ Wojciech Wzdulski (1781-1848), s. Teodora i 2ż. Balbiny Walewskiej, radca województwa kaliskiego, ziemianin; dziedzic dóbr Sokola Góra w pow. piotrkowskim; ż. (21 XI 1830 Wielgomłyny) Michalina Skoczyńska h. Grzymała (ok. 1800-po 1844), c. Stanisława i Joanny NN. (MK Wielgomłyny); dzieci: Edward, Józef, Jan, Teodor, Ludwik, Franciszek. 

Źródła: Bork. Spis 520; Dw. Teki; Nies. IX 468.