Frankowski

herb Prus I

herb Ślepowron

Frankowski h. Prus I oraz h. Ślepowron, na Podlasiu, w ziemi bielskiej, pisali się „z Jagniątek”. Według Kapicy, byli dawniej zwani Frankami (Frank). 

Stefana i Andrzeja Franków wymieniają Akta zambrowskie 1444 r. Jedna linia tych Franków osiedliła się w XV stuleciu na Podlasiu, założyła kilka osad o nazwie Franki, w ziemi bielskiej, a według Metryki Litewskiej z 1528 r. winna była dostarczać czterech zbrojnych na potrzeby wojenne. W XVI stuleciu Frankowie zmienili nazwisko na Frankowski (Urus.).

Ich dziedzictwo, wsie Franki-Chrościele, Franki-Dąbrowa i Franki-Piaski, leżą w parafii i gminie Kobylin-Borzymy, pow. Wysokie Mazowieckie. Zarówno Kapica, jak i Jabłonowski dają im herb Ślepowron, podczas gdy Boniecki uważa ich za Prusów. Licznie rozrodzeni, rozróżniali się przydomkami, takimi jak Anus, Kikiel, Korona, Kosetka (Koszetka, Kosetczak), Michalik, Puk, czy Sapko.

Paweł Frankowski, zmarły 1615 r., ma nagrobek w kościele św. Marii Magdaleny w Sandomierzu. Grzegorz z ziemią zakroczymską, a Jan, Maciej, Stanisław i Augustyn z ziemią bielską, podpisali elekcję króla Michała 1669 r. Antoni i Jan pisali się z ziemią drohicką na elekcję Stanisława Augusta 1764 r.

Józef, z Ewy Chromskiej miał syna Krzysztofa, burgrabiego warszawskiego 1764 r., który 1771. r. nabył Cieksino, Borkowo i Gadowo od Wągrodzkiego, a 1774 r. Skarbocino od Łempickiego. Józef, szambelan Stanisława Augusta i podstarości mielnicki 1784 r., poseł podlaski 1786 r., w końcu sędzia ziemski mielnicki.

Niektórzy przenieśli się do W. Ks. Litewskiego. Wojciech, cześnik mozyrski 1707 r. (Gr. Owr.). Anna, żona Teodora Boratyńskiego, skarbnika rzeczyckiego 1759 r. Antoni, stolnik wendeński 1779 r. Andrzej 1817 r. w pow. mozyrskim. 

Frankowscy wylegitymowali się ze szlachectwa w sądzie grodzkim lwowskim 1783 r., zaś w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej z herbem Prus I. Wylegitymowali się także w gub. kijowskiej 1852 r. oraz mińskiej w latach 1842-1847.

Genealogia
(osób: 158)

• AGNIESZKA Frankowska h. Prus I (ok. 1820-1904), c. Wojciecha i Joanny Grabowskiej; jej bracia zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1848 r. z herbem Prus I (Urus.); ur. Franki Piaski, parafia Kobylin Borzymy, pow. Wysokie Mazowieckie; zm. Wnory Wandy, uwagi: wdowa (MK Kobylin-Borzymy); m. (1843 Kobylin Borzymy) Jan Wnorowski (ok. 1820-p. 1904), s. Antoniego i Marianny Grabowskiej; ślub w parafii Kobylin Borzymy, miejscowość: Franki Piaski (MK Kobylin Borzymy); dzieci: 1/ Stanisław Wnorowski (ur. 1845 Wnory Wandy).

• JAN Józef Tadeusz Frankowski h. Prus I (22 III 1834-po 1862), s. Feliksa i Julii Marcinkiewicz, uczestnik konspiracji w czasie zaborów, zesłaniec na Sybir; uczeń Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie 1861 r., łącznik między kołami czerwonych w Warszawie, a Mierosławskim; więzień warszawskiej Cytadeli w marcu 1862, zesłany na Sybir; razem z ojcem wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1837 r. z herbem Prus I, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej, oddział podlaski; ur. Liwki, parafia Huszlew, dawny pow. bialski, obecnie pow. Łosice (Sęcz.; Pam. Rogiń.).

Źródła: Bon. t. 5/307-309; Kap. 100-102 nr 122; Nies. t. 11/131; Sęcz.; Szl. Gal.; Urus. t. 4/51-52.