Dobek

Dobek h. Gryf, vel Jaxa-Dobek, Dobek-Łowczowski, rodzina małopolska, gałąź rodu Gryfitów, wywodząca się z Łowczowa w powiecie pilźnieńskim i często używająca przydomku Łowczowski. Ich protoplastą był Dobiesław z Łowczowa, w zdrobnieniu Dobek, który świadczył 1491 r. w Pilznie (Bon.). Bartłomiej i Michał Dobkowie, dziedzice części Rychwałdu i Łowczowa 1536 r., a Kacper i Michał, właściciele Ośnicy w powiecie pilźnieńskim 1536 r. (Paw.). Dobkowie podpisali elekcje 1669 r. z woj. krakowskim, lubelskim i ziemią czerską, 1697 r. z woj. łęczyckim. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji 1804, w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z nich: 1 kasztelan 1427. 

Domaniewski

Domaniewski h. Lubicz, vel Domaniowski, w woj. sieradzkim i na Litwie. Mieli się także pisać Domaniecki i Domanicki. Wyszli ze wsi Domaniewice w pow. rawskim, obecnie pow. Łowicz, woj. łódzkie.

Domaszewski

Domaszewski h. Jastrzębiec, vel Domaszowski, na Podlasiu. Ich gniazdem jest wieś Domaszewnica in. Domaszownica w pow. łukowskim, parafia Łuków, obecnie woj. lubelskie, ta sama z której wyszli Widlicowie-Domaszewscy herbu Nieczuja.

Drzewiecki

Drzewiecki h. Nałęcz vel Borsza-Drzewiecki, Drzewicki, licznie rozrodzeni, używali przydomku Borsza in. Borsa, który w istocie jest ich pierwotnym nazwiskiem. Niesiecki w swoim Herbarzu pisze o nich jeszcze pod Borszami. Abraham, Aleksy, Feliks, Jan, Marcin i Stanisław Borszowie, dziedzice dóbr Drzewce 1531 (Ks. poborowe). Nazwisko Drzewiecki wzięli od wsi Drzewce, dawniej Drzewca, w parafii Wąwolnica, pow. Puławy, woj. lubelskie, gdzie są notowani jako dziedzice od czasów Długosza (przynajmniej do 1531 r.). Jedna gałąź osiedliła się w Wielkopolsce, inna na Wołyniu. Drzewieccy podpisali elekcję 1697 r. z woj. sandomierskim i ziemią chełmską. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji zachodniej 1804, w Wydziale Stanów galicyjskich 1857, w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, w guberni kijowskiej 1802, podolskiej 1857 i 1861. Z nich 1 kasztelan — 1630.