Zabłocki

Zabłocki h. Łada vel Łada-Zabłocki, stara rodzina mazowiecka, wymieniona w Herbarzu Paprockiego w 1584 roku. Pisali się „z Zabłocia”, a ich gniazdem była wieś Zabłocie w ziemi zakroczymskiej. Przypisywany im przydomek Sawicz występował raczej w rodzinie Zabłockich herbu
Sulima. Z czasem Zabłoccy rozdzielili się na kilka linii, z których jedna osiedliła się w XVI wieku w Wielkopolsce i w ziemi sieradzkiej, gdzie dziedziczyli m. in. majątki Zabłocice, Wrońsko, Siewieruszki, Cienin Zaborny, Skarzyn i Skarzynek, Charłupia Mała, Dzierlin, Łabędzie, a w powiecie szadkowskim – Lipki i Borki. Z nich: Sebastian (zm. 1717), regent grodzki koniński. – Maciej, sędzia sieradzki ok. 1760. – Antoni (zm. ok. 1786), łowczy ciechanowski. – Szymon, komornik graniczny wieluński ok. 1780.
Genealogia
(osób: 157)

• KONSTANTY Walenty Zabłocki (1806-1869), s. Stanisława i 2ż. Franciszki Borzęckiej; 1ż. (1832) Pelagia Sobeska (ok. 1814-1847); dzieci: Melania, Ludwika, Helena, Henryk, Leontyna, Bolesław, Stanisław, Władysław, Witold, Jadwiga, Waleria; 2ż. (1849) Tekla Goetzendorf-Grabowska h. Zbiświcz (ok. 1813-po 1852); dzieci: Tekla, Zygmunt.

• TEOFILA Zabłocka (1806-p. 1848), c. Augustyna i Franciszki Sieroszewskiej; m. Roman Eustachy Swinarski z Wybranowa h. Poraj (1792-1848); dzieci: Ernest, Waleria, Alfons, Tytus, Bolesław, Helena – Swinarscy. 

Źródła: Bon. t.11/368; Bork. Sp. 521; Dw. Teki; Nejm.; Nies. t.10/9; Żych. t.9