Rusinowski

Rusinowski h. Godziemba, na Kujawach, wywiedli się z Rusinowa w powiecie radziejowskim i są jednego pochodzenia z Wolskimi herbu Godziemba, również piszącymi się z Rusinowa, oraz zapewne z Sosnkowskimi. Wymienieni zostali przez Paprockiego w Herbarzu 1584 (Papr.). W XVI wieku otrzymali od króla nadanie dóbr w starostwie inowrocławskim, m. in. wsi Mątwy. Z nich jeden senator – Erazm, kasztelan gnieźnieński 1557. – Stanisław, dowódca lisowczyków, dzielnie walczył pomagając cesarzowi przeciw zbuntowanym Czechom i Węgrom, przeszło 50 chorągwi nieprzyjacielskich zdobył; pośpieszywszy na pomoc ojczyźnie przeciw Turkom, poległ pod Chocimiem 1621 (Urus.). Wszyscy wymienieni w Herbarzu Uruskiego Rusinowscy herbu Łabędź należeli w rzeczywistości do rodu Godziembów. 

• DOROTA Rusinowska (ok. 1580-po 1601), c. Jakuba i NN.; w 1600 mąż Jan Biernacki seu Gorzycki zapisuje jej na ½ części Biernatek w pow. kaliskim posag 1. 000 złp. i tytułem wiana (AGZ Kalisz); m. (ok. 1600) Jan Biernacki (ok. 1570-po 1601), s. Macieja i NN.

• JAN Rusinowski (ok. 1550-1608/15), chorąży inowrocławski 1589, administrator ceł królewskich wielkopolskich i mazowieckich 1590, celnik koronny 1598; dziedzic na Wierzbiczanach (AGZ Poznań); ż. NN. (ok. 1550-po 1580); dzieci: Jan, Helena, Zofia.

Źródła: Bork. Spis 371; Dw. Teki; Nies.; Papr.; Urus. t.15/313-314.


Rusinowski h. Łabędź v. Dunin-Rusinowski, Rusianowski, podobno wygasła rodzina małopolska (Bork.), której gniazdem jest wieś Rusinów w powiecie opoczyńskim, parafia Nieznamirowice. Dziedziczyli tam w latach 1508-1569 (Krzep.). Niedaleko, bowiem w powiatach zwoleńskim, radomskim i lipskim, wciąż zamieszkują Rusinowscy niewiadomego pochodzenia. Natomiast ci, którzy zostali wymienieni w Herbarzu Uruskiego z herbem Łabędż – w rzeczywistości należą do herbu Godziemba. 

Źródła: Bork. Spis 371; J. Krzepela, Księga rozsiedlenia rodów ziemiańskich w dobie Jagiellońskiej. Cz. I Małopolska; Nies.; Urus. t.15/313-314.