Łupiński

Łupiński h. Ślepowron vel Łupieński, Łopieński, Lupiński, z Łupianki Starej i Nowej w ziemi bielskiej, skąd liczni dziedzice stawili się w 1528 roku na popis tejże ziemi. Podpisali z województwem kaliskim elekcję Stanisława Leszczyńskiego 1733, z ziemią mielnicką i łomżyńską obiór Stanisława Augusta 1764. Wylegitymowali się ze szlachectwa 1782 w sądzie grodzkim przemyskim, w Królestwie Polskim w latach 1844-1871, a w gubernii podolskiej 1845.

• JÓZEF Łupiński (ok. 1710-1774), s. Wojciecha i Marjanny Wieteskiej, cześnik bielski 1744, komisarz z sejmu 1768 do zamiany Studenicy za Kuryłówkę; ż. Ludwika Jadwiga Staniszewska (ok. 1720-1769), zm. w Leżajsku; dzieci: Wiktoria, Józef, Tomasz.

Źródła: Bon. t.16/143-145; Dw.Teki; Nies.