Wolicki

Wolicki h. Nabram (in. Waldorff) v. Waldorff-Wolicki, odłam śląskiej rodziny von Waldorff. Pisali się z Komorza w powiecie Pyzdry, a nazwisko wzięli od wsi Wolica w tymże powiecie. W 1495 r. Wojciech Wolicki na połowach swych dóbr we wsiach Wolica i Komorze przypadłych w dziale zapisuje 200 zł węgierskich posagu i wiana żonie swej Katarzynie, córce Szołdrskiego. Paweł i Sebastian Woliccy, bracia rodzeni, dziedzice wsi Komorze i Paruchowo 1542 (AGZ Poznań). 
Woliccy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1825. Jedna gałąź osiadła w pow. ostrzeszowskim. Z nich: 1 arcybiskup, prymas Polski.
Według Żernickiego są jeszcze Woliccy herbu Janina i h. Jastrzębiec.
Genealogia
(osób: 54)

abp Teofil Wolicki

(1767-1829)

• IGNACY z Komorza Wolicki (ok. 1740-po 1792), s. Stefana i Teresy Kręskiej, żupnik wieluński 1780; dziedzic dóbr Stara Kuźnica k/ Doruchowa w pow. ostrzeszowskim (Nejm.); ż. (ok. 1760) Józefa v. Józefata Wiesiołowska h. Ogończyk (ok. 1740-po 1770); dzieci: Jan, Teofil, Tomasz, Marianna, Filip, Tekla.

• MARIANNA Wolicka (ok. 1720-po 1750), c. Kazimierza i Anny Trzcińskiej; ur. Łyskornia (Nejm.); 1m. (ok. 1740) Józef Jakub Pruszkowski (ok. 1710-po 1740), s. Jacka i Katarzyny Łubieńskiej; 2m. (13 II 1744 Łyskornia) Zygmunt Passenta-Kiedrowski (ok. 1710-po 1750), sędzia grodzki ostrzeszowski. 

Źródła: Bork. Spis 507; Dw. Teki; Nejm.; Nies.; Sęcz.; Żern. II 528; PSB t. 31 s. 533; Archidiecezja Gnieźnieńska online.