Kałowski

Kałowski h. Jelita vel Saryusz-Kałowski, wyszli z Kałowa w powiecie łęczyckim, którego dziedzicem w 1576 r. był Franciszek, syn niegdy Jana. Wieś ta w aktach łęczyckich z końca XIV wieku nazywana Kały albo Kałowo, miała kilku dziedziców. Granicząca z Kałowem Wilczyca, należała wtedy do Anny, wdowy po Mikołaju Kałowskim (Paw.). Z nich: Jan, właściciel Młochowa i Starej Wsi w ziemi warszawskiej 1615. – Anna, zamężna Trzebicka, babka Andrzeja Trzebickiego, biskupa krakowskiego (Nies. Kor. IV).
Genealogia
(osób: 23)

• MARCIN Saryusz z Kałowa Kałowski (ok. 1660-1718/25), s. Stanisława i Anny Walewskiej, posesor Szetlewa Małego w pow. konińskim 1689 (AGZ Konin); zamordowany zapewne przez swego brata rodzonego Jana Kałowskiego, gdyż Józef, syn Marcina, otrzymał spadek po stryju Andrzeju, należący poprzednio właśnie do stryja Jana, „tak z prawa natury, jak i z praw koronnych uchylających spadkobierców idących od bratobójcy” (AGZ Kalisz); ż. (ok. 1689) Konstancja Kruszyńska v. Krusińska (ok. 1660-1718/25), c. Kacpra i Marianny Ciosnowskiej, dziedziców Jaruntowic Wielkich; 1v. wdowa po Andrzeju Losa Golińskim (zm. p. 1689), dziedzicu Szetlewka; dzieci: Józef.

• MARIANNA Kałowska (ok. 1725-po 1748), c. Józefa i Konstancji Dąbrowskiej; m. (ok. 1742) Józef Głębocki h. Doliwa (ok. 1710-po 1748), stolnik kruszwicki 1742, pułkownik wojsk koronnych 1748 (AGZ Kalisz).

Źródła: Bon. t.9/173; Dw. Teki.