Siedlecki

Siedlecki h. Grzymała (odm.) vel Grzymała-Siedlecki, Siedlicki, rzadko Siedlewski, rodzina wielkopolska, pisząca się z Siedlca (de Siedlec). Licznie rozrodzeni i rozproszeni, ich różne gałęzie osiedliły się m. in. w Małopolsce, na Rusi Czerwonej i na Wołyniu.
Ich gniazdem rodowym jest wieś Siedlec k/ Kostrzyna, w dawnym powiecie Pyzdry. W 1478 r. Piotr Siedlecki jest dziedzicem części wsi Siedlec, Brzezie i Oborzyno w tymże powiecie, obecnie w poznańskim (AGZ Poznań). Grzymalici, bracia Jarosław i Jaracz dziedziczą w Siedlcu już 1387 r., Mroczek 1434 r. Jaracz dziedziczy w Brzeźnie, dawniejszym Brzeziu pod Siedlcem 1413 r. Niektórzy, od posiadanych przez nich dóbr Młotkowo Mniejsze in. Młotkówko w pow. nakielskim, pisali się „na Młotkowie” bądź też przyjmowali nazwisko Młotkowski (AGZ Nakło). Są jednego pochodzenia z Grudzińskimi z Grudny, Iwieńskimi z Iwna, Margońskimi z Margonina, Potulickimi z Potulic i Strzeleckimi ze Małych i Wielkich Strzelc.
Herb — odmiana polega na tym, że w bramie znajduje się mąż zbrojny.
Genealogia
(osób: 126)

• ADOLF Grzymała-Siedlecki (17 VI 1829-1891), s. Franciszka i Katarzyny Chylewskiej, aptekarz krakowski, magister farmacji, właściciel apteki i realności w Krakowie 1890; ur. Jankówka, pow. Wieliczka, zm. Kraków, poch. Cm. Rakowicki, kw. 12, gr. rodz. (Cm. Rak.; Spis ludności miasta Krakowa z r. 1890); ż. (p. 1867) Tekla Dydyńska h. Gozdawa (3 II 1842-20 III 1924), c. Antoniego Norberta i NN.; ur. Godowa, pow. Strzyżów, zm. Kraków, lat 82; dzieci: Franciszek, Marianna, Jadwiga, Michał, Zygmunt, Leon.

• KATARZYNA Siedlecka (ok. 1470-po 1514), c. Piotra i Małgorzaty Leszczyńskiej, pani wienna we wsi Żółkowo w pow. pyzdrskim; już jako wdowa 1514 r. nie staje z pozwu Jana Rogaskiego (AGZ Pyzdry); pośród jej stryjów wymieniony jest w aktach m. in. Maciej vel Marcin Grudziński h. Grzymała, kasztelan bydgoski 1490 (Nies.; AGZ Poznań); m. (ok. 1491) Jan Roszkowski h. Łodzia (ok. 1460-1491/1514).

Źródła: Bork. Sp. 388; Dw. Teki; ks. St. Kozierowski, Nazwy geograficzne ziemi średzkiej, s. 43; Nies.; Żern. II 332. 


Siedlecki h. Rawicz, gałąź rodu Gniewoszów, osiadła na Podlasiu. Ich gniazdem są Siedlce, obecnie miasto a niegdyś wieś w powiecie łukowskim, w parafii Pruszyn. Są jednego pochodzenia z Olędzkimi, z leżących nieopodal Olęd oraz Pruszyńskimi, ze wspomnianego Pruszyna. 

Źródła: Bork. Sp. 388; Nies.; SGKP; Żern. II 332.


Siedlecki h. Szreniawa (in. Śreniawa), rodzina małopolska, będąca jednego pochodzenia z Potockimi herbu Szreniawa. Według Krzepeli wyszli ze wsi Sielec in. Siedlec w dawnym powiecie wiślickim, później stopnickim, w parafii Koniemłoty (Krzep.). W rzeczywistości nazwali się chyba od jednej z dwóch wsi w dawnym pow. częstochowskim, tj. Siedlec in. Siedlec Mirowski, w gminie Rędziny, parafii Mstów, lub też Siedlec w gminie i parafii Potok Złoty. W pierwszej z nich siedzieli w połowie XV wieku Śreniawici z Potoka – Jan, Piotr, Serafin i Feliks Potoccy, natomiast druga była w tym czasie własnością Piotra h. Szreniawa (Dług.). 

Źródła: Bork. Sp. 388; Dług. L. B. II 218; Krzep. Młp.; SGKP X 504; Żern. II 332.


Siedlecki h. Wąż vel Wężyk-Siedlecki, rodzina sieradzka, przydomku Wężyk. Są odgałęzieniem rodu Wężyków, z których Jan, osiadłszy na Siedlcach, nazwał się jako pierwszy Siedleckim. Pisali się z Siedlca, Wężykowic i Woli w powiecie szadkowskim. Byli posłami na sejm z ziemi sieradzkiej 1632 r. Przyjęli poddaństwo pruskie 1798 r. w powiatach Orłów i Błonie. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Być może ta sama rodzina używała również nazwiska Siedlewski. 

Źródła: Bork. Sp. 388; Dw. Teki; Nies.; SGKP X 508; Żern. II 332.