Przybyszewski

Przybyszewski h. Grzymała (odm.), rodzina wielkopolska, pisali się z Przybyszewa. Nazwisko wzięli od gniazdowego swojego majątku Przybyszewo (Przybyszew) w powiecie wschowskim, gdzie posiadali części zwane Przybyszewskie i folwark (Nowe) Ogrody. Są chyba jednego pochodzenia z Wilkowskimi h. Grzymała z Wilkowa. 
Na Przybyszewie oraz wsi Ogrody dziedziczyli przez długi czas, od XV wieku do ok. 1694 r. Obie te wsie wyszły ostatecznie z posiadania Przybyszewskich w 1713 r. W XVIII wieku należały do Jabłonowskich, a później do Nieżychowskich, Mycielskich, Twardowskich i Lipskich. 
Zdaje się, że wówczas istniała też wieś Przybyszewo w pow. pyzdrskim. Z nich: Jan, pisarz ziemski wschowski 1579. – Wojciech, podsędek ziemski wschowski 1629. – Stanisław, podsędek ziemski wschowski 1644. – Jakub, burgrabia ziemski wschowski 1652. – Stanisław, sędzia grodzki bydgoski 1685.
Odmiana herbu — Grzymała bez bramy i bez rycerza w niej (Nies.).
We wspomnianym wyżej Przybyszewie dziedziczył w XV-XVI wieku ród Przybyszewskich herbu Kromno, wywodzący się od rodu Kromnów z miejscowiści Kromno (niem. Kruhne), na południe od Krosna nad Odrą. 
Czy ci Kromnowie nie zamienili przypadkiem swego herbu na Grzymałę? Hipotezę tę zdają się potwierdzać zapiski z akt, w których Piotrowscy h. Kromno nazwani są stryjami, tj. współherbownikami (AGZ Poznań, Inskrypcje z r. 1610, nr 984).
Nazwisko Przybyszewski przybrała także gałąź śląskiej rodziny von Oppeln, osiadłszy w Wielkopolsce i nabywszy w XVI stuleciu wieś Przybyszewice, lecz zdaje się, że wkrótce potem wygasła (Urus.).
Genealogia
(osób: 104)

• BARBARA Przybyszewska (ok. 1760-30 IV 1805), c. Józefa i Konstancji Pierzchlińskiej; zm. Bednary, par. Wronczyn, poch. 4 V 1805 Gniezno, kościół OO. Franciszkanów (MK Wronczyn); 1m. NI. Napruszewski (ok. 1750-ok. 1780); 2m. (ok. 1780) Józef Borsza Drzewiecki (ok. 1740-po 1787), s. Jana, podpiska grodzkiego poznańskiego i Joanny Przybyszewskiej h. Grzymała, podkomorzy JKM 1787 (AGZ Gniezno).

• JAKUB Leon Przybyszewski (1714-po 1779), s. Franciszka i Teresy Miaskowskiej, podstarości 1746, pisarz ziemski krzemieniecki 1770, kawaler Orderu św. Stanisława (Urus.); ur. Kuczynka, par. Krobia, chrz. 12 VI 1714, chrzestni: Kazimierz Starzyński i Jadwiga Ostaszewska (MK Krobia); ż. (p. 1755) Wiktoria Małachowska h. Gryf (ok. 1730-po 1755), c. Antoniego i Róży Piaskowskiej h. Junosza; dzieci: Ignacy, Szczepan, Rozalia.

Źródła: Bork. Sp. 341; Dw. Teki; Kozierowski, Obce rycerstwo, s. 59-60; Nies. t.7/552; PSB t.29/155; Urus. t.15/42-43; SGKP; Żern. t.2/244.