Swarocki

Swarocki h. Prus I, na Mazowszu, w ziemi gostyńskiej 1584 (Pap.). Są jednego pochodzenia ze Słubickimi ze Słubic (Ślubic) i Studzińskimi ze Studzieńca, parafia Słubice, dawny pow. gostyński, obecnie pow. Płock.

Świętosławski

Świętosławski h. Rola (in. Rolicz), początkowo także Światosławski, pisali się ze Świętosławia (Światosławia) i z Grabia, w ziemi dobrzyńskiej, później osiedleni także w innych regionach Rzeczypospolitej. Rodzina wymieniona w Herbarzu Paprockiego 1584 r. Używali przydomków Górny i Sierota.

Tołoczko

herb Tołoczko

Tołoczko h. własnego (in. Pobóg odm., Tołoczko), a także h. Pobóg oraz h. Łuk, vel Tołłoczko, Tołoczka, w W. Ks. Litewskim, rodzina wywodząca się z bojarów rusko-litewskich, na Podlasiu i w W. Ks. Litewskim, w pow. grodzieńskim. Była na Litwie także kniaziowska rodzina tego nazwiska 1506 r. (Arch. Zbor).

Uzłowski

Uzłowski h. Jastrzębiec, na Podlasiu i w W. Ks. Litewskim. Ich gniazdem jest być może wieś Uzłowce, w pow. słonimskim. Herbarze wymieniają Uzłowskich różnych herbów: Jastrzębiec, Lis, Lubicz i Topór.

Wereszczaka

Kościesza

Lis

Wereszczaka h. Kościesza, oraz h. Lis, wydają się stanowić jeden ród, chociaż dawni autorzy dają im dwa różne herby. Byli w woj. brzeskim litewskim, a także w innych województwach wschodnich.

Wierszewski

Wierszewski h. Nałęcz, oraz h. Wiersza, vel Wierszeski, Wierszowski, na Mazowszu, w pow. warszawskim 1573 r. (Okol.). Byli też Wierszewscy w Wielkopolsce.

Wilkowujski

Prus I

Senniki

Wilkowujski h. Prus I, oraz h. Senniki, vel Wilkowuyski, Wilkowójski, Wilkowoyski, Wilkowojski, na Mazowszu, w ziemi ciechanowskiej, skąd przenieśli się m.in. do ziemi wiskiej. W XIX wieku są także w Wielkopolsce. W niektórych opracowaniach błędnie drukowani, jako Wilkownyski, zamiast Wilkowuyski (Bork.).

Zbyszyński

Pobóg

Ślepowron

Zbyszyński h. Pobóg, oraz h. Ślepowron, na Mazowszu, pisali się ze Zbyszyna. Pobogowie Zbyszyńscy używali przydomku Maskotka.

Żydowski

Żydowski h. Doliwa, rodzina kujawska, pisząca się z Żydowa (oraz Żydówka) i Narębic 1541 i 1560 r. (Pap.), 1572 r. (Starow. Monum.). Jedna gałąź przeniosła się do woj. krakowskiego.

Andruszkiewicz

Mogiła

Zadora

Andruszkiewicz h. Mogiła, vel Andruszkowicz, na Żmudzi i Podlasiu. Jednego pochodzenia Bogdanowiczami, Bilewiczami, Monstwiłami, a podobno także z kniaziami Giedrojciami, są notowani w aktach woj. trockiego już 1454 r. (Nies.).