Grabiński

Grabiński h. Pomian, vel Grabieński, Grabiański, w Sieradzkiem oraz w Wielkopolsce, pisali się z Grabna. Ich gniazdem jest Grabno, wieś leżąca niegdyś w woj. sieradzkim, obecnie w woj. łódzkim, powiat Łask, gmina
Sędziejowice. Mikołaj, podsędek sieradzki 1446 r. Jan z Grabna, podsę- dek sieradzki 1479 r. Po Grabińskich dobra Grabno stały się dziedzic- twem Wężyków. Grabińscy są jednego pochodzenia z Kobierzyckimi oraz Kołudzkimi herbu Pomian. Licznie rozrodzeni, przeszli w różne strony Rzeczypospolitej. Podpisali elekcje 1632 r. z woj. ruskim, 1648 r. z woj. sieradzkim, 1674 r. z woj. brzeskim litewskim, 1697 r. z woj. poznańskim, płockim, ziemią nurską, woj. sandomierskim, krakowskim, 1764 r. z woj. sieradzkim. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji 1782 r., w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Jedna linia, mieszkająca we Włoszech, otrzymała 1860 r. tytuł hrabiowski papieski. Z nich: 2 kasztelanów w latach 1657 — 1750.
Ze wsi Grabienice w woj. wielkopolskim, pow. Konin, gm. Rzgów, wywodzą się Grabińscy vel Grabieńscy herbu Dryja.
Genealogia
(osób: 146)

• MARIA Dominika Grabińska z Grabna (22 XI 1922-31 X 1975), c. Stanisława i 2ż. Jadwigi Potockiej; ur. Walewice, pow. Łowicz, woj. łódzkie, zm. Wrocław, lat 52; m. (27 II 1946 Główno) Paweł Mańkowski z Brodnicy h. Zaremba (1922-1998), s. Stanisława i Wandy Plater-Zyberk h. wł., uczestnik powstania warszawskiego, ps. Rapier; dzieci: Piotr, Jadwiga, Marcin, Wanda – Mańkowscy.

Stanisław Grabiński

(1891-1930)

• STANISŁAW Bohdan Antoni Grabiński (9 X 1891-11 X 1930), s. Stanisława i Marii Modzelewskiej, inżynier rolnik, ziemianin, szambelan papieski, kawaler orderu Virtuti Militari 5 klasy za udział w wojnie 1920 r.; absolwent Uniw. Jagiellońskiego; właściciel dóbr Walewice, pow. Łowicz, woj. łódzkie; ur. Chełmica Duża, pow. Włocławek, woj. kujawsko-pomorskie, zm. Poznań (Ziemianie Polscy XX w.; Wikipedia); 1ż. (9 I 1918 Lwów) Maria hr. Dzieduszycka z Dzieduszyc h. Sas (1893-1918), c. Tadeusza Piotra i Anny hr. Dzieduszyckiej; 2ż. (19 XI 1921 Kraków) Jadwiga Maria hr. Potocka ze Złotego Potoka h. Pilawa (20 VIII 1899-22 IX 1963), c. Jana Nepomucena i Róży Marii Wodzickiej z Granowa h. Leliwa; ur. Rymanów-Zdrój, zm. Poznań; 2v. żona (16 II 1946 Głowno) Andrzeja Potworowskiego (1886-20 X 1963); dzieci: Maria, Stanisław, Władysław, Róża, Jan.

Źródła: Bon.; Bork. Gen. 209-215; Dw. Teki; Nejm.; Nies.; SGKP t.15 cz.1/529; Szl. Król.; Urus. t.4/333-335.