Pietruski

Pietruski h. Starykoń, vel Szafraniec-Pietruski, rodzina małopolska, wy-wodząca się od starożytnego rodu Zaprzańców herbu Starykoń, ze wsi Pietrusza Wola w dawnym pow. pilzneńskim, par. Łączki (Krzep.). Od 1464 zwana Siemuszowskimi z Siemuszowy (Akta Grodzkie Sanockie),
osiedliła się na Rusi Czerwonej, gdzie prawdopodobnie około 1590 zało-żyła wieś Pietrusze w pow. krośnieńskim, pisząc się nadal Pietruskimi z Siemuszowy (Bork.). Natomiast według tradycji rodzinnej, mają pocho-dzić od Szafrańców, piszących się z Siemuszowy, z których Adam Alek-sander (zm. 1509) „otrzymawszy w nagrodę zasług majątek Pietrusze pod Krosnem, pierwszy od niego nazwał się Pietruskim z Siemuszowy” (Urus.). W XVIII i XIX wieku byli właścicielami dóbr Głowaczów w Królestwie Polskim, Ruda i Kochawina w pow. żydaczowskim, Mostki, Podhorodce, Hanowce, Juzeptycze, Stańków w pow. stryjskim.
Genealogia
(osób: 64)

• JAN Pietruski (ok. 1780-po 1848), s. Daniela i Salomei Finkówny, chorąży koronny galicyjski 1817-1848, przyjęty do grona Stanów galicyjskich 1817; 1ż. (ok. 1800) Rozalia hr. Dunin-Borkowska h. Łabędź (ok. 1780-ok. 1810), c. Jerzego z Gródka, podkomorzego JKMci, starosty radelickiego i Józefy hr. Olizar h. Chorągwie, starościanki łojowskiej, właścicielki dóbr Ruda, Kochawina, Hanowce i Juzeptycze w pow. stryjskim; dzieci: Ignacja; 2ż. (ok. 1810) Józefa Rucka h. Jastrzębiec (ok. 1790-po 1820); dzieci: Konstanty, Eugeniusz, Wanda, Domicella.

• JUSTYNA z Siemuszowy Pietruska (ok. 1790-13 XII 1830), c. Kazimierza i 1ż. Taidy Wojakowskiej; m. Inocenty bar. Lewartowski (1785-1 IV 1838), s. Kazimierza i Justyny Czermińskiej, dziedzic na Siedlcu-Łęce i Gnojniku w pow. tarnowskim; 1v. żonaty (1816) z Julią Józefą Petryczyn, c. Tadeusza na Gnojniku i Zofii Małachowskiej; dzieci: Emeryka, Leonora – Lewartowskie.

Źródła: Bork. Rocz. t.2/609-611; Szl. Gal.; El. 1, 2; Krzep. Młp.