Mieliński

Mieliński h. Wczele vel Mieleński, Miliński, rodzina wielkopolska, niegdyś pisząca się z Mielna. Wyszli ze wsi Mielno w powiecie gnieźnieńskim, gdzie są obecni już w pierwszej połowie XV stulecia. 
W XVI i XVII w. byli właścicielami wsi Mielno, Nowoski (Nowoszki), Popówko, Kobelice, Modliszewo Wielkie, Łabiszyn, Łabiszynko, Ciołkowo, Zwolanowo, Wola, Skwiroszewo (Skwieroszewo) w pow. gnieźnieńskim. Jedna gałąź, używająca tego nazwiska w wariancie Miliński, przeniosła się na Ruś Czerwoną. Z nich trzech senatorów: 2 kasztelanów i 1 biskup 1540 — 1607.
Genealogia
(osób: 65)

• BARBARA Mielińska (ok. 1560-po 1582), c. Mikołaja i Magdaleny Iwieńskiej; m. (p. 1582) Wojciech Zbyszewski (ok. 1560-po 1582), s. Jana i NN.

• KAZIMIERZ Józef Miliński (22 V 1875-3 I 1928), s. Józefa i Ludwiki Jankowskiej; ur. Helenków, powiat Brzeżany, zm. Wiktorówka w tymże powiecie (Bork.; PSB t. 36 s. 428); ż. (p. 1909) Stefania Maria Ludwika Sękowska h. Prawdzic (28 IX 1887-14 IV 1962), c. Stefana z Wojsławia i Karoliny Magdaleny Oppeln-Szlachtowskiej; ur. Wojsław (Woysław), zm. Sobiejuchy k/ Żnina w pow. bydgoskim; dzieci: Ludwika, Andrzej, Teresa.
 
Źródła: Bork. Rocz. t.2/569; Dw. Teki; Kos. t.1; Urus. t.11; Żych. t.1/198.