Barański

Barański h. Jastrzębiec, na Wołyniu 1802; wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1852. 

Źródła: Urus. t.1/91.


Barański h. Łodzia, wywodzą się z Mazowsza. Z tej rodziny Ludwik, regent grodzki i ziemski nurski 1777, był później podstarościm nurskim 1784. Jan, komornik graniczny łucki 1784. W ich ręku był m. in. majątek ziemski Nowawieś-Dąbrowa w pow. tykocińskim, par. Dąbrowa 1817. Być może do tej rodziny należeli też dziedzice Kozina i Sadów ok. 1720. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1844.

• STANISŁAW Barański (1751-18 I 1836), s. Ludwika i Marianny Łazowskiej, właściciel dóbr Nowawieś-Dąbrowa w powiecie tykocińskim (łomżyńskim), które nabył od Zawistowskiego w 1817; zm. Nowawieś-Dąbrowa, parafia Dąbrowa Wielka (Bon.; MK Dąbrowa Wielka); ż. (p. 1786) Aniela Mogilnicka h. Lubicz (ok. 1760-po 1790); dzieci: Ludwik, Franciszek.

• ZOFIA Barańska (1784-23 IV 1841), c. Jakuba i Barbary NN.; zm. Święck Wielki, parafia Dąbrowa Wielka (MK Dąbrowa Wielka); m. (ok. 1805) Jakub Mioduszewski (ok. 1780-po 1810).

Źródła: Bon. t.1/109; Bon. Uzupełnienia do t.1/80.


Barański h. Pobóg, pochodzą z dawnego powiatu szczuczyńskiego, zapewne ze wsi Falisławy Barany, która później weszła w skład latyfundium szczuczyńskiego rodu Szczuków. Obecnie wieś Barany jest częścią Szczuczyna. Są pewnie jednego pochodzenia z Gumowskimi z Gumowa w ziemi nurskiej oraz Żarnowskimi. W XVIII i XIX w. zamieszkiwali m. in. w Raciążu i Płocku. Wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie w 1852.

• SZYMON Barański (1818-po 1865), s. Grzegorza i Marianny Nolaskiej, rachmistrz guberni płockiej 1859; wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1852 r. z herbem Pobóg; ur. Raciąż (Bon.; Urus.; Szl. Król.; Teka I. Poraja; Spis urzęd.); ż. (1846 Płock) Matylda Marianna Günther, Ginter (ok. 1825-ok. 1860); ślub w parafii Płock (MK Płock); dzieci: Leon, Juliusz, Maria (I), Maria (II), Adam, Gabriela, Wacław, Matylda.

Źródła: Bon. t.1/109, uzup. 80.


Barański h. Radwan, rodzina małopolska, pisała się z Radwanowic w powiecie proszowskim (Proszowice), woj. krakowskim, będących własnością w drugiej połowie XV wieku, licznie rozrodzonej szlachty tego herbu (Dług.). Są jednego pochodzenia z Radwańskimi i Łodzińskimi herbu Radwan, którzy pisali się z Radwanowic lub z Chorągwicy k/ Wieliczki. Wg Bonieckiego mają pochodzić od Radwańskich z Radwanowic herbu Radwan, a nazwisko mieli wziąć od przydomku Baran (jednego z wielu używanych przez Radwańskich). Jednakże Akta krakowskie wskazują wyraźnie, że nazwisko Baran było pierwotnym przezwiskiem tego rodu, używanym już w XV wieku, a zamienionym prawdopodobnie w XVI stuleciu na modne wówczas, z końcówką "-ski". Nie można też wykluczyć, że nazwisko powstało od nazwy jednego z folwarków w Radwanowicach. Rodzina ta udowodniła pochodzenie swoje szlacheckie w sądzie ziemskim lwowskim w 1783, oraz w wydziale Stanów we Lwowie w 1806.

Źródła: Bon. t.1/110.


Barański h. Rawicz, zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej przed r. 1831. Być może, członkowie tej rodziny zapisani zostali do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1803. 

Źródła: Urus. t.1/92.


Barański h. Ślepowron, vel Korwin-Barański, na Mazowszu i Podlasiu. Nazwisko wzięli zapewne od wsi Barańce w ziemi ciechanowskiej. Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego wymienia wieś Barańce nad rzeką Sonią, w pow. ciechanowskim, gminie Bartołdy, parafii Zielona. Obecnie Barańce nie istnieją już jako samodzielna miejscowość i stanowią część wsi Pęczki-Kozłowo, położonej w woj. mazowieckim, powiecie Przasnysz, gminie Krasne. Barańscy herbu Ślepowron są być może jednego pochodzenia z Krasińskimi i Gosiewskimi. Oni chyba zamieszkiwali w okolicy miasta Ostrów Mazowiecka ok. 1600 r. Wielu przeniosło się do Małopolski Wschodniej, byli m. in. w ziemi jarosławskiej i w pow. stryjskim w XVIII i XIX stuleciu. Z nich: Barnaba vel Barnabasz (zm. 1715), franciszkanin, słynący z miłosierdzia dla ubogich; zm. jako gwardian klasztoru w Bieczu. Do tej rodziny należeli także znani aptekarze w Lesku w latach 1810-1874.

• JULIAN Barański h. Ślepowron (ok. 1840-1883/1902), ziemianin, właściciel dóbr Łukawica Niżna w pow. stryjskim 1883 (Bork.); ż. Klotylda Łodyńska z Łodyni h. Sas (1848-po 1902), c. Hieronima Eliasza i 1ż. Julii Jaźwińskiej h. Grzymała, właścicielka dóbr Rozhucze i Lubieniec w pow. stryjskim 1902 (Spis właścicieli dóbr tabularnych w Galicji 1902); dzieci: Włodzimierz.

Źródła: Bon. t.15/351; Bork. Rocz. t.1/512, t.2/553-554; Bork. Sp.; Mał.; SGKP t.15 cz.1/80; Stup. t.1/15; Wikipedia: 1.