Ryński h. Grabie, na Mazowszu, w dawnym pow. warszawskim. Pisali się z Ryni.
Ich gniazdem jest wieś Rynia (Renya), należąca w połowie XV wieku do parafii Klembów (Klębów), wówczas pow. warszawski, obecnie pow. Wołomin.
Wśród dziedziców tej wsi widzimy w 1459 r. Andrzeja, Jana i Mikołaja herbu Grabie; w 1511 r. Jan Larwata (Jarwata?) h. Grabie, Barbarę, żonę Mikołaja Parula, Elżbietę, żonę Jana Sdynowskiego z Kalenia, Małgorzatę, żonę Stanisława Grzybowskiego de Warszowia (Wolff).
Stanisław 1561 r. (Akta Wąsoskie). Jan, Hieronim i Marcin, synowie Stanisława, 1597 r. (Wyr. Tr. Lub.). Piotr, syn Stanisława, 1608 r., miał syna Jana Pawła 1663 r. (Don. Vars.). Antoni Ryński, poseł ziemi nurskiej na sejm, podpisał elekcję króla Augusta II-go 1697 r.
Byli też Ryńscy herbu Rogala, w ziemi chełmińskiej. Ci wzięli nazwisko od majątku Ryńsk pod Toruniem, obecnie pow. Wąbrzeźno. Wieś ta należała 1414 r. do Mikołaja z Ryńska, który był chorążym chełmińskim. On to razem z bratem Janem oraz Fryderykiem i Mikołajem Kitnowskimi, również braćmi, dnia 21 września 1397 r. założył Związek Jaszczurczy (Jaszczurowy).
W bitwie pod Grunwaldem hufiec chełmiński, na czele którego stał między innymi Mikołaj Ryński, wycofał się z boju. Gdy pokój z 1411 r. nie przyniósł skutków, jakich szlachta chełmińska się spodziewała, Mikołaj Ryński, Jan Pułkowski, Fryderyk Kitnowski, Dytryk Dylowski i inni, weszli w porozumienie z Jerzym Wirsberg, komturem radzyńskim, dla obalenia rządów Zakonu. Znalazł się jednak zdrajca, który spiskowych wydał wielkiemu mistrzowi. Mikołaj Ryński został uwięziony i ścięty (Kętrz., O narodzie polskim, 604). W 1532 r. napotykamy znów Gabriela Ryńskiego (str. 127).
Wieś ta w drugiej połowie w XVII wieku, drogą spadku, przeszła do Działyńskich. Na początku XVIII w. znajdował się Ryńsk w ręku Ludwika Działyńskiego, starosty kiszewskiego. W nowszych czasach posiadali te dobra Wilkszyccy, potem hr. Sumiński. W 1880 r. nabył je hr. Józef Mielżyński, żonaty z Franciszką Wilkszycką. W 1886 r. kupił ten majątek Lehman z Berlina, a od niego tegoż roku pruska komisja kolonizacyjna.
Herbarze wymieniają ponadto Ryńskich herbu Jastrzębiec, w ziemi warszawskiej, a na Podolu – Ryńskich herbu Korczak.
Genealogia
(osób: 60)
• JULIANNA Ryńska (ok. 1840-po 1870), c. Wojciecha i Ewy Lewandowskiej; zamieszkała w miejscowości Radzanów, parafia Radzanów, pow. Mława; w aktach także: Julia R-ka (MK Radzanów); ż. (1861 Radzanów) Adam Śniegocki (ok. 1835-po 1861), s. Marcina i Józefy Rybackiej; ślub w parafii Radzanów, miejscowość: Radzanów (ib.); dzieci: 1/ Franciszek (ur. 1864); 2/ Julian (ur. 1866); 3/ Roman (ok. 1870-po 1900); voto: (1900 Radzanów) Weronika Kopczyńka (ok. 1880-po 1900), c. Marcina i Marianny Skubiszewskiej; ślub w parafii Radzanów, miejscowość: Radzanów (ib.); 4/ Władysław (ok. 1870-1881) – Śniegoccy.
• LUDWIK Ryński (ok. 1720-po 1752), zapewne s. Wawrzyńca i Barbary Krynickiej, ekonom dóbr Ruchocice, parafia Ruchocice, w dawnym pow. kościańskim, obecnie pow. Grodzisk Wielkopolski, tamże zamieszkały 1752 r. (Dw. Teki; MK Ruchocice); ż. (9 II 1752 Ruchocice) Marianna Piotrowska? (ok. 1730-po 1752); w aktach także: Marianna Piotrowiąka; ślub w parafii Ruchocice, uwagi: on kawaler, ona panna, świadkowie nieszlachta (ib.); dzieci: Agata.
Źródła: Bork. Spis 375; Dw. Teki (Regesty); Elekt. t. 1/317; Nies. t. 8/210; Urus. t. 15/356; Wittyg, Nieznana szlachta, s. 280; A. Wolff, Mazowieckie zapiski herbowe z XV i XVI wieku, nr 167, 896, s. 329.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz