Łopuszański

Łopuszański h. Sas, rodzina czerwonoruska, szeroko rozrodzona, wzięła nazwisko od wsi Łopuszanka w ziemi przemyskiej, w której posiadali dziedziczne wójtostwo (1600, 1617), a wyszli z Komarnik, z których się też zwykle pisali (Bon.). Niektórzy używali przydomków Homicz (Chomicz) v. Humiecz, Kąsewicz i innych. Łopuszańscy podpisali elekcję Stanisława Leszczyńskiego w 1733 z woj. wołyńskim. Udowodnili szlachectwo w sądzie grodzkim i ziemskim przemyskim 1782, tegoż roku przed komisją magnatów galicyjskich, w Wydziale Stanów galicyjskich 1808, 1823 i 1832 r., w galicyjskim Wydziale Krajowym 1866, w guberniach – wołyńskiej i kijowskiej 1888-1904, na Wołyniu 1858-1888, 1897.

• BAZYLI Homicz Łopuszański (ok. 1720-po 1790), s. Jana i Marianny Turczynowskiej, miecznik żydaczowski, regent grodzki horodelski; razem z innymi Łopuszańskimi, zaczął w 1790 legitymację szlachecką, ale jej nie dokończył (A. Fam. For. Nob.; AGZ Przemyśl); ż. (ok. 1750) Marianna Nehrebecka (ok. 1730-po 1750); dzieci: Onufry.

• EUFROZYNA Łopuszańska z Artamowa (ok. 1660-po 1690), c. Jana i NN.; m. (1682 Pietnice) Jan Łuszczyński (ok. 1650-po 1690).

Źródła: Bon. t.16/1-5; Nies.; Urus.