Koziebrodzki

Koziebrodzki h. Jastrzębiec (in. Boleścic) vel Koziebrocki, Koziobrodzki, stara rodzina mazowiecka, przydomku Bolesta, wymieniona w 1408 w przywileju Ziemowita ks. mazowieckiego, nadanego Boleścicom. Nazwisko wzięli od wsi Koziebrody w pow. raciąskim. Są jednego pochodzenia z Kucharskimi z Kuchar, obie zaś rodziny pochodzą od Bolestów, zatem powinni na tarczy herbowej kłaść podkowę barkiem do góry. W roku 1379 Bolesta z Koziebród z bratem swym Mikołajem z Kuchar fundowali kościół w Koziebrodach. Od Koziebrodzkich wywodzą się Karscy i Gołkowscy. Jedna gałąź Koziebrodzkich osiedliła się w Galicji, gdzie otrzymała tytuł hrabiowski austriacki 30 I 1781, przyznany jej w Rzeczypospolitej Polskiej 1784. Z nich: 1 kasztelan 1463.
Genealogia
(osób: 208)
 
• ADAM hr. Koziebrodzki (ok. 1810-1845), s. Józefa i Tekli Ludmiły Zielińskiej, dziedzic na Chocimierzu w Galicji; ż. Matylda Ewa Zagórska h. Ostoja (ok. 1830-1878), c. Karola z Kołodziejówki, członka Stanów galicyjskich i Anieli Dulskiej h. Przegonia; dzieci: Władysław, Kazimierz.
 
• MARIA Róża hr. Koziebrodzka (4 II 1858-po 1884), c. Szczęsnego i Olgi Golejewskiej, dziedziczka Chlebowa; m. (14 VII 1883 Chlebów) Kalikst Ostroróg Gorzeński h. Nałęcz (ok. 1850-14 I 1890), dziedzic na Lgocie i Śmiełowie w Poznańskiem.

Źródła: Bon. t.12/62-68; Bork. Rocz. t.1/244-245, t.2/165-167; Bork. Gen. 300-303; Nies.