Żeleski

Żeleski h. Dołęga, vel Zieleski, Żelewski, Żelowski, Zelewski, Zalewski, według dawnych heraldyków pochodzą z Żelaznej w Łęczyckiem. Zatem ich wsią gniazdową była zapewne Stara Żelazna, położona obecnie w woj. łódzkim, pow. Łęczyca, gmina Daszyna. Notowani w aktach w Wielkopolsce 1581, w ziemi chełmińskiej 1763. Stanisław Żeleski, poseł na sejm z Wielkopolski 1591. Samuel, dziedzic dóbr Łagiewniki (dziś przedmieście Łodzi), w woj. łęczyckim, w roku 1677 zaczął fundować w Łagiewnikach konwent OO. Franciszkanów (Nies.). Żelescy herbu Dołęga zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
Żelescy niewiadomego herbu, być może właśnie Dołęgowie, dziedziczyli w 1576 r. na 2 łanach w 5 działach we wsi Żelazna w parafii Magnuszew, pow. Kozienice (Paw.).

Żelkowski

Żelkowski h. Dąbrowa, vel Zielkowski, Zelkowski, Zielkoski, Żelkoski, Żełkowski, Ziełkowski, Zełkowski, licznie rozrodzeni na Mazowszu, a później na Podlasiu i w ziemi sandomierskiej 1577 (Con.).

Żmijewski

Żmijewski h. Szreniawa (in. Śreniawa, Srzeniawa), vel Żmijeski, Żmijowski, Żmijoski, Zmijowski, na Mazowszu. Jest to niewątpliwie odnoga Żmijewskich herbu Ślepowron (Jastrzębiec).

Żółkowski

Żółkowski h. Jastrzębiec, vel Żołkowski, Żułkowski, Ziółkowski, Zółkowski, Żółkiewski, etc., na Podlasiu, w ziemi drohickiej 1693, dobrzyńskiej. Nazwisko wzięli od wsi Żółkwy, która obecnie jest w woj. mazowieckim, pow. Sokołów Podlaski, gmina Repki.

Żuliński

Żuliński h. Ciołek, vel Żuleński, w ziemi chełmskiej 1598 (Con.). Nazwisko wzięli od wsi Żulin, w gminie Łopiennik Górny, powiat Krasnystaw, województwo lubelskie.

Żwan

Żwan h. Mora, z przydomkiem Deleszkan (Nies.). Są notowani w aktach w ziemi sandomierskiej 1697 (Con.), w powiecie orłowskim 1798. 

Życieński

Życieński h. Zadora, vel Życiński, Życzyński, licznie rozrodzeni, w Małopolsce, Sieradzkiem, Lubelskiem.

Błaszkiewicz

Błaszkiewicz h. własnego (in. Błaszkiewicz), vel Błażkiewicz, w ziemi liwskiej i na Podolu.

Bojasiński

Bojasiński h..., z nich: Ksawery Franciszek, oficer Księstwa Warszaw- skiego, zaszczytnie odbył kampanię 1809 r., następnie audytor dywizyjny w Królestwie Polskim, w 1844 r. otrzymał przyznanie szlachectwa w Królestwie na zasadzie posiadanego Orderu Św. Stanisława 4 klasy; umarł 1851 r. Jego syn, Cezar Augustyn, został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie w latach 1836-1862.

Bokiewicz

Bokiewicz h. Topór, na Litwie. Podpisali elekcję 1733 r.; wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z nich: Józef, urzędnik w Banku Polskim w Warszawie 1852.