Maniecki

Maniecki h. Łodzia, vel Manicki, rodzina wielkopolska, jednego pochodzenia z Brodzkimi (Brockimi) i Rąbińskimi herbu Łodzia. Za czasów Paprockiego (1584) byli już w woj. krakowskim.

Wyszli ze wsi Manieczki, w pow. kościańskim, tej samej która jest też gniazdem Manieckich herbu Sokola.

Z nich: Stanisław, oficjał krakowski, proboszcz kanoników regularnych około 1580 r. Maciej, marszałek sejmiku i poseł 1629 r. Andrzej w krakowskiem 1705 r. (Urus.).

Źródła: Bork. Spis 236; Dw. Teki (Regesty); Nies.; Pap.; Urus. t. 10/196.

Maniecki h. Sokola, vel Manicki, w Wielkopolsce, jedna rodzina z Pigłowskimi tego herbu, dlatego pisali się z Pigłowic. Jedna ich gałąź w XVII wieku osiedliła się na Wołyniu i posiadała tam znaczne majątki (Urus.).

Nazwisko wzięli od wsi Manieczki, w pow. kościańskim, na której wcześniej dziedziczyli Łodzice. Od Manieckich herbu Łodzia wieś tę nabył Andrzej Brodzki zwany Dobrogost, żeby w roku 1524 sprzedać ją Maciejowi Pigłowskiemu herbu Sokola. Potomkowie tego Macieja już na stałe przyjęli nazwisko Maniecki.

Jakub żonaty z Zofią Jordanówną 1580 r. Mikołaj w woj. poznańskim, dziedzic dóbr Rogalino 1615 r., miał syna Jana, łowczego poznańskiego 1628 r., elektora 1632 r. z woj. poznańskiego. Maciej, podsędek kaliski 1623 r., podkomorzy poznański 1625 r., marszałek izby poselskiej 1629 r. Hieronim, sekretarz królewski 1625 r., pisarz ziemski poznański 1627 r., podsędek i poseł na sejm 1632 r. z woj. poznańskiego, sędzia ziemski poznański 1644 r. Jerzy, elektor 1674 r. z woj. kijowskiego, Andrzej, elektor Augusta II-go 1697 r. z woj. krakowskiego.

Manieccy herbu Sokola wylegitymowali się ze szlachectwa w Galicji, w sądzie ziemskim czchowskim 1782 r., w Wydziale krajowym 1901 r.

Genealogia
(osób: 57)

• JAN Kanty Maniecki z Pigłowic h. Sokola (ok. 1720-po 1761), s. Andrzeja i Wiktorii Mrożek-Krzelczyckiej h. Ostoja, cześnik kijowski 1761 r.; dziedzic dóbr Stojowice, w parafii Dziekanowice, pow. Kraków, które nabył i na których zabezpieczył posag 2 tys. zł żonie swej Joannie z Zawadzkich (Urus.); ż. (16 I 1752 Dziekanowice) Joanna Zawadzka z Zawady (ok. 1730-po 1761); w aktach także: Zawacka; ślub w parafii Dziekanowice, pow. Kraków, uwagi: na podstawie listu wklejonego do księgi 30 XI 1752 r., on „Magnificos, z Pigłowic”, parafia Krzęcin, ona panna z Zawady, parafia Dziekanowice (MK Dziekanowice); dzieci: Wincenty, Adam.

• URSZULA Maniecka h. Sokola (ok. 1630-po 1660), c. Władysława i Doroty Konarzewskiej h. Tumigrała; m. Jan Dobrzycki h. Leszczyc (ok. 1630-po 1660); dzieci: 1/ Michał Zygmunt Józef Dobrzycki h. Leszczyc (ok. 1660-1699/1717), dziedzic ½ miasta Dobrzyca i wsi Dobrzyca z przyległościami, tj. wsi Klonowa i Izbiczna, w pow. kaliskim 1690, oraz Chojnica, Lubicz, Bielawy, Knyszyno i Drogocin, w pow. poznańskim; w 1698 wspólnie z żoną dostają przywilej królewski na 4 jarmarki roczne w Dobrzycy, w pow. kaliskim (AGZ Poznań); w aktach także: Leszczyc Dobrzycki; voto: (13 II 1689 Pogorzela) Anna Radzewska h. Łodzia (ok. 1670-po 1748), c. Jana i Jadwigi Gorajskiej h. Orla; siostra Franciszka Radzewskiego, podkomorzego poznańskiego, któremu odsprzedała dobra Chojnice, Lubicz i Bielawy ok. 1740 r.; po śmierci tego brata, majątek Radzewskich przeszedł w ręce Dobrzyckich (Dw. Teki; Zap. Tryb. Piotrk.); ślub w parafii Pogorzela, pow. pyzdrski, świadkowie na ślubie: Jan Dobrzycki ojciec jego, Chryzostom D. brat ojca, Jan Radzewski ojciec jej, Stanisław R. etc. (MK Pogorzela).

Źródła: Bork. Spis 237; Dw. Teki (Regesty); Nies.; Urus. t. 10/196-197.