Rosowski h. Korab, vel Rossowski, Rossoski, Rososki, w Wielkopolsce, pisali się z Rososzycy. Są jednego pochodzenia z Korabitami Gałęskimi, Gniazdowskimi i Wysockimi.
Ich gniazdem rodowym jest wieś parafialna Rososzyca (in. Rossoszyca, Rossoszyce), w dawnym pow. kaliskim, obecnie pow. Ostrów Wielkopolski. Około 1523 r. wieś ta należała do Rosowskich Korabitów i do Piotra Wolickiego. W 1579 r. posiadali tam wspólnie Dorota Sieroszewska, Jakub Rosowski, Jan i Stanisław Wysoccy 7 łanów osiadłych, 8 zagrodników, 3 komorników, i 2 rzemieślników. Regestra poborowe z 1618 r. wykazują jednego tylko dziedzica Piotra Rosowskiego (Rososki), 7 łanów osiadłych, 7 zagrodników, 1 rzeźnika i młyn o jednem kole. Później przeszła Rososzyca w ręce Wierzbowskich, a w końcu do Skórzewskich.
Rosowscy herbu Korab osiedlili się m.in. w woj. sandomierskim i na Rusi Czerwonej. Być może z tej rodziny wywodziła się kozacka rodzina Rosowskich, nobilitowana w 1661 r. z herbem Korab (Akta Heroldii Ces. Rosyjskiego).
Uruski wymienia jedynie Rosowskich herbu Pobóg. Pośród nich błędnie umieszcza także Korabitów, m. in. Tomasza, kanonika poznańskiego i Pawła, plebana dąbrowieckiego 1745 r.
Genealogia
(osób: 31)
• PAWEŁ Rosowski h. Korab (ok. 1710-po 1787), s. Jana i Heleny Czyżewskiej, ksiądz rzymsko-katolicki, proboszcz dąbrowiecki 1745-1773, kanonik kolegiaty łaskiej 1773-1787; ceduje w 1787 r. część spadku po rodzicach z części dóbr Równa, czyli Zakrzewszczyzna, w pow. sieradzkim, parafia Gruszczyce, G. Aleks. Taczanowskiemu, synowi Grzegorza z ol. Salomei Kierlinówny, nepotowi swemu (Dw. Teki; AGZ Konin); według Uruskiego, mylnie herbu Pobóg, gdyż w aktach zapisywany jest jako Korab Rosowski, Rossowski (Urus.).
• ROZALIA Rosowska h. Korab (ok. 1710-1763/87), c. Jana i Heleny Czyżewskiej, siostra rodzona ks. Pawła R., kanonika kolegiaty łaskiej; wspólnie z mężem Kaz. Kiesling spisują 1760 r. dożywocie, oboje podpisali „ręką trzymaną”; w aktach także: Róża Rossowska (Dw. Teki; AGZ Poznań, Konin); 1m. Kazimierz Kiesling (ok. 1710-1760/87), s. Tomasza i Anny Ciesielskiej; w aktach pisany także Kisling, Kierling, Kierlin; dzieci: 1/ Salomea Kiesling (ok. 1740-p. 1787); voto: Grzegorz Taczanowski h. Jastrzębiec (ok. 1740-po 1770); 2m. Stanisław Pietrzykowski (ok. 1710-p. 1787).
Źródła: Bork. Spis 364; Dw. Teki (Regesty); Enc. Szl. t. 10/272; Nies. t. 8/143-144; SGKP t. 9/768; Urus. t. 15/259.
Rosowski h. Pobóg, vel Rossowski, Rossoski, Rososki, w dawnym woj. sieradzkim, pisali się z Rossoszycy.
Wyszli ze wsi parafialnej Rossoszyca, w pow. sieradzkim, obecnie gmina Warta. Wieś ta zamieszkana była jeszcze na początku XVI wieku przez drobną szlachtę. Kościół parafialny p.w. św. Wawrzyńca istniał tu już w 1416 r. Do proboszcza należały trzy łany w trzech różnych polach. W 1770 r. Bogumił Pstrokoński, chorąży piotrkowski, dziedzic Rossoszycy, wystawił nowy kościół drewniany, który spłonął w 1781 r. W 1783 r. wdowa po Pstrokońskim Maksyma ze Szembeków wystawiła nowy kościół z drzewa na fundamencie kamiennym.
Gniazdo Korabitów Rosowskich położone jest niedaleko od wymienionej powyżej Rossoszycy, z tego też powodu trudno jest dzisiaj dokładnie ustalić do której rodziny należą zamieszkujący ten teren Rosowscy.
Rosowscy vel Rossowscy herbu Pobóg wylegitymowali się ze szlachectwa 1782 r. w sądzie ziemskim sanockim oraz grodzkim przemyskim. Herbarze wymieniają ponadto Rosowskich herbów: Rawicz i Trzywdar.
Genealogia
(osób: 30)
• MARIANNA Rossowska h. Pobóg (ok. 1820-po 1843), c. Teodora i Teresy Zankowskiej (w aktach także: Jankowskiej); zamieszkała 1843 r. w mieście Lwów; czasem zapisywana w aktach błędnie jako Jasowska (MK Lwów: św. Maria Magdalena); m. (1843 Lwów) Stanisław Leszko (ok. 1815-po 1843), s. Józefa i Małgorzaty Dubieckiej; ślub w parafii św. Marii Magdaleny, miejscowość: Lwów (MK Lwów: św. Maria Magdalena).
(1861-1940)
• WŁADYSŁAW Rossowski h. Pobóg (1857-1923), s. Antoniego i Karoliny Szelińskiej, artysta malarz; uczęszczał do szkół w Krakowie i Lwowie, studia odbył w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie i w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium; profesor rysunku i malarstwa na Wyższych Kursach dla Kobiet im. Adriana Baranieckiego w Krakowie 1885-1892; tworzył kompozycje historyczne nawiązujące tematycznie do dziejów Polski i Litwy, malował także portrety, pejzaże i sceny rodzajowe; jego obrazy znajdują się m.in. w Kościele Franciszkanów w Krakowie i w Muzeum Narodowym w Krakowie; ur. Monasterzyska, parafia Monasterzyska k. Buczacza, pow. Tarnopol, zm. Lwów (Urus.; PSB t. 32/144-145; Encyklopedia Krakowa, wyd. PWN, 2000, s. 847; Wikipedia; MK Monasterzyska); ż. (1886 Kraków) Tekla Kulska (ok. 1867-po 1886), c. Sylwestra i Tekli Dębosz; ślub w parafii św. Mikołaja, w Krakowie, miejscowość: Wesoła, uwagi: on kawaler lat 29, ona panna lat 19 (MK Kraków: św. Mikołaj); dzieci: Tadeusz, Feliks.
Źródła: Bork. Spis 364; Nies.; SGKP t. 9/776; Szl. Gal. 212; Urus. t. 15/259.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz