Błociszewski

Błociszewski h. Ostoja, w Wielkopolsce, wzięli nazwisko od wsi Błociszewo w pow. kościańskim. Są jednego pochodzenia z Gajewskimi, którzy też pisali się z Błociszewa, a nawzajem Błociszewscy z Gajewa. Akta poznańskie i kościańskie wymieniają m. in. Mirosza z Błociszewa
herbu Ostoja w roku 1393. Błociszewscy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie 1837 i 1841. Z nich 1 kasztelan 1401—1415.
Genealogia
(osób: 226)

• KATARZYNA Błociszewska (ok. 1660-po 1697), c. Jakuba i Marianny Kędzierzyńskiej; m. (1691) Antoni (Joachim Antoni) Orłowski h. Lubicz (ok. 1660-po 1697), żupnik bydgoski, żupnik ziemi dobrzyńskiej 1691, dziedzic części dóbr Oleszno, Blinne, Likiec i Smolniki; w 1691 zapisał dożywocie żonie Katarzynie Błociszewskiej, a w 1697 zapisuje jej sumę 3.100 złp. odebraną od Łukasza Błociszewskiego, dziedzica Błociszewa w pow. kościańskim; w 1694 swoje części na dobrach Blinne, Likiec i Smolniki odstąpili mu bracia rodzeni Paweł i Wojciech (AGZ Poznań; Urus.); dzieci: Stanisław, Piotr, Franciszek – Orłowscy.

• TADEUSZ Błociszewski (16 IX 1878-18 IV 1934), s. Stanisława i Jadwigi Bojanowskiej, radca w Urzędzie Wojewódzkim w Poznaniu i długoletni przewodniczący wojewódzkiej komisji odwoławczej; ur. Ostrów Wlkp, zm. Poznań; ż. (1912) Emilia Arendt (11 XII 1884-9 IX 1946), ur. Berlin, Niemcy, zm. Poznań; dzieci: Andrzej, Tadeusz.

Źródła: Bon. t.1/290-291; Dw. Teki; Nies.; PSB.