
Czołhański h. Sas, vel Czołchański, na Rusi Czerwonej, później także na Podolu i Kijowszczyźnie, pisali się „z Czołhan”.

Czołhański h. Sas, vel Czołchański, na Rusi Czerwonej, później także na Podolu i Kijowszczyźnie, pisali się „z Czołhan”.
Daleszyński h. Kotwicz, gałąź rodu Kotwiczów, pisali się „z Radomicka” i są jednego pochodzenia z Radomickimi tegoż herbu.
Dernałowicz h. Lubicz, vel Doria-Dernałowicz, z przydomkiem Doria, w W. Ks. Litewskim, notowani w aktach od 1528 r. (Metr. Lit.).
Dobrakowski h. Gozdawa, oraz h. Ostoja, vel Dobrachowski, rodzina małopolska, osiedlona na Mazowszu, w ziemi czerskiej. Pisali się z Dobrakowa, w dawnym pow. lelowskim.
Dybczyński h. Nałęcz, vel Debczyński, Depczyński, na Wołyniu, chociaż wywodzą się zapewne z Mazowsza, z pow. makowskiego.
Fabiański, vel Fabjański, Fabijański, Fabiński, Pabiański, Pabjański etc., w Wielkopolsce, później także na Mazowszu i w innych regionach kraju.
Gasparski h. Bończa, vel Gacparski, Kasparski, Kacperski, Kasperski, pisali się z Gaspar, w ziemi rawskiej. Są jednego pochodzenia z Turobojskimi, gdyż dziedziczyli także na Turoboicach (Paw.).
Grużewski h. Lubicz, vel Gruzewski, Gruszewski, Grużecki, Grusiewski, w księstwie żmudzkim, ale wywodzą się z łomżyńskiego, na Mazowszu.
Jacimierski h. Sulima, vel Jacimirski, Jaćmierski, Jacymierski, Jacymirski, Jaczymierski, Jaciemirski etc., z Jacimierza in. Jaćmierza w ziemi sanockiej.
Jeziorkowski h. Rawicz, rodzina znana Paprockiemu (1584), już w XVI wieku byli osiedleni na Podolu. Wyszli zapewne z Jeziorka, w ziemi wiskiej, które było także gniazdem Jeziorkowskich herbu Kościesza.
Kadłubowski h. Belina, z Kadłubowa w ziemi wyszogrodzkiej. Jedna linia przeniosła się do woj. bełskiego i na Wołyń.
Kitnowski h. Cholewa, vel Kintowski, von Kintenau (Kinten), z Kitnowa i Kitnówki, w woj. chełmińskim, obecnie pow. Grudziądz, gm. Gruta. Osiedlili się na ziemiach pruskich. Stanowią odgałęzienie rodziny Umińskich herbu Cholewa. Kitnowscy założyli następnie Kitnowo, w pow. ostródzkim, gm. Grunwald.
Kocięcki h. Nieczuja, czasem Kociacki, z Kocięcina, w dawnym pow. sierpskim. Licznie rozrodzeni używali przydomków: Czestka, Gietka, Goleska, Kitka, Przybek, Tworek i in.
Komierowski h. Pomian, vel Komirowski, nazwisko wzięli od wsi Komierowo (Wielkie) i Komierówko (Komierowo Małe), w dawnym pow. nakielskim, obecnie pow. Sępólno Krajeńskie. Komierowo posiadali jeszcze na początku XX wieku.
Komoński h. Lis, vel Komuński, niekiedy Gomuński, rodzina mazowiecka, pisząca się z Komonina, w dawnym pow. raciąskim. Osielili się m.in. na ziemiach pruskich.
Kozakowski h. Lilia darta (in. Krępki, Krupki, herb własny), vel Krupek-Kozakowski, w W. Ks. Litewskim. Herb ich przedstawia w polu czerwonym białą lilię, tak jak w Gozdawie, przeszytą strzałą w lewo. W szczycie hełmu takaż lilia, między dwoma trąbami. Przydomek ich Krupek.
Kozieł h. własnego (in. Kozieł II), vel Koziełł, Koziełło, Kozioł, Kozieł-Poklewski, „...dom Kozłów na Litwie, ich potomkowie się Poklewscy jedni, Jasienieccy drudzy piszą - potomkowie Sawicza Kozieła” (Nies.).
Krzywobłocki h. Leliwa, w aktach także Krzywobłodzki (sic!), na Litwie, w woj. brzeskim, a następnie w woj. witebskim. Według Uruskiego, ich gniazdem są dobra Krzywobłota in. Wilczki (Wołczki), w pow. prużańskim.
Łaguna h. Grzymała (odm.), vel Łagóna, Łagona, Laguna, Lagona etc., wyszli ze wsi Łaguny in. Łagony, w parafii Zielona Ciechanowska, obecnie gmina Opinogóra Górna, powiat Ciechanów, woj. mazowieckie.