Mickiewicz

Mickiewicz h. Lis odm. (in. Lis IV), vel Rymwid-Mickiewicz, Myckiewicz, na Żmudzi, w pow. upickim.

Porczyński

Porczyński h. Jastrzębiec, rzadko Porczeński, Porciński, zaś błędnie Perczyński, nazwisko wzięli od wsi Porczyny, w parafii Bałdrzychów, obecnie gmina i powiat Poddębice, woj. łódzkie. 

Mikołajewski

Mikołajewski h. Lis, vel Światopełk-Mikołajewski, rodzina sieradzka, jednego pochodzenia z Bolestraszyckimi i Słupskimi.

Piłsudski

Piłsudski h. własnego (in. Komoniaka, Kamionaka, Kościesza odm.), vel Piłsudzki, Piłsucki, rodzina żmudzka, od początku XVIII stulecia należąca do zamożniejszych w ks. żmudzkim. Używali przydomku Giniatowicz.

Witosławski

Witosławski h. Jastrzębiec (in. Boleścic), vel Bolesta-Witosławski, Witosłaski, rodzina mazowiecka wywodząca się ze wsi Witosławice, w pow. płockim, w parafii Drobin.

Rudowski

Rudowski h. Prus II (także h. Prus I), rodzina mazowiecka, używali przydomku Skowronek.

Nasierowski

Nasierowski h. Ślepowron, vel Nasiorowski, Nasirowski, później także h. Korwin, rodzina mazowiecka, znana już Paprockiemu w 1584 r. Pisali się z „Nasierowa” (Nasiorowa).

Skrzypiński

Skrzypiński h. Ogończyk, vel Skrzypieński, rodzina wielkopolska, jednego pochodzenia z Twardowskimi, którzy się także pisali „ze Skrzypny”.

Kołudzki

Kołudzki h. Pomian, vel Kołucki, rodzina kujawska, pisali się „z Kołudy”. 

Rzeszewski

Rzeszewski h. Rola, czasem także Rzeszeski, Żeszewski, Rzeżewski, Rzeszowski etc., według Paprockiego byli w woj. łęczyckim 1584 r. 

Halicki

Halicki h. Poraj, vel Chalicki, właściwie Galicki, wyszli zapewne ze wsi Galice, w dawnym pow. orłowskim, obecnie pow. Kutno; pisali się „z Chodcza”. Niektórzy używali przydomku Połęcz.

Kraśniewski

Kraśniewski h. Gozdawa (in. Gozdawa III), vel Kraśniowski, z Kraśniewa, w pow. płońskim.

Andrzejewski

herb Prus I

herb Andrzejowski

Andrzejewski h. Prus I (odm.), vel Andrzejowski, Jędrzejowski, Jędrzejewski, wywodzą się zapewne z Mazowsza, lecz wielu z nich dość wcześnie przeniosło się do W. Ks. Litewskiego, gdzie są notowani m.in. w ks. żmudzkim, w pow. słonimskim, brzeskim oraz lidzkim.

Kołdowski

Kołdowski h. Korab, wyszli ze wsi Kołdów, dawniej Kołudów, w pow. kaliskim, na którym dziedziczył w 1579 roku Mikołaj Kołdowski. 

Brochocki

Brochocki h. Osoria (in. Ossoria, Osorya, Ozoria), rodzina mazowiecka, pisali się „z Brochocina”.

Brzechwa

Brzechwa h. Jastrzębiec, vel Brzechfa, Brzechffa, Brzychwa, rodzina wielkopolska, z Gośliny, Przebendowa i Boduszewa, w pow. poznańskim.

Bujalski

herb Kościesza

herb Ślepowron

Bujalski h. Kościesza (oraz h. Ślepowron, Korwin), vel Buyalski, pochodzą ze wsi Bujały, w dawnym woj. rawskim, gdzie siedziała drobna szlachta o różnych imionach, zapewne też i wieloherbowa.

Bukowiecki

herb Drogosław

herb Ogończyk

Bukowiecki h. Drogosław (in. Drogosław II), vel Buchowiecki, Bukowicki, rodzina wielkopolska, pisali się „z Bukowca”. Niektórzy z nich przeszli do herbu Ogończyk.

Buszkowski

Buszkowski h. Osoria (Osorya, Ossoria), rodzina małopolska, notowana w aktach od XIV wieku.

Bzowski

Bzowski h. Nałęcz, wyszli z Bzowa (Bzowo), w pow. poznańskim, koło Czarnkowa. Pisali się także Bzowskimi „z Bobolczyna”.

Cedrowski

Cedrowski h. Odrowąż, pisali się czasem „z Białaczowa”, dziedzictwa Odrowążów, Straszów i Białaczowskich, od których prawdopodobnie pochodzą.

Charzewski

Charzewski h. Szreniawa (in. Śreniawa, wcześniej h. Drużyna), vel Kmita-Charzewski, Charzowski, Chorzewski, rodzina małopolska, pisali się „z Charzewic” (Charzowic), ale także „z Rupniowa”. Są jednego pochodzenia z Bielskimi, Rupniewskimi, Szypowskimi i Ujejskimi.

Chmieleński

Chmieleński h. Leszczyc, vel Chmieliński, Chmielnicki, w ziemi ciechanowskiej, licznie rozrodzeni, pisali się „z Chmielnia”. 

Chociszewski

Chociszewski h. Junosza, vel Chociszowski, Chociszeski, rodzina mazowiecko-wielkopolska, pisząca się „z Chociszewa” (Chociszowa). 

Chodakowski

Chodakowski h. Dołęga, rodzina mazowiecka, pisali się „z Chodakowa”.

Choromański

Choromański h. Lubicz, rodzina mazowiecka, w ziemi łomżyńskiej, pisała się niegdyś „z Choromanów” (de Choromany).

Chronowski

Chronowski h. Gryf, vel Jaxa-Chronowski, Chronoski, Hronowski, rodzina małopolska, pisząca się „z Chronowa”.

Cichowski

Cichowski h. Wąż (in. Wąż II, herb własny), rodzina mazowiecka, licznie rozrodzona w ziemi ciechanowskiej, a pochodzą z Cichowa, w pow. przasnyskim, skąd się przenieśli do Małopolski i w inne strony kraju.

Czechowski

Czechowski h. Belina, mają pochodzić ze wsi Czechowo, w pow. gnieźnieńskim. Jedna ich gałąź osiadła w W. Ks. Litewskim.

Czernicki

Czernicki h. Jastrzębiec odm. (inaczej Milan, albo Czernicki, tj. herb własny), vel Czyrnicki, pochodzą ze wsi Czernice Borowe, inaczej Czyrnice, w dawnym pow. ciechanowskim, obecnie pow. Przasnysz, parafia Czernice Borowe. 

Czyszkowski

Czyszkowski h. Ogończyk (in. Powała), vel Czyżkowski, Cziszkowski, Ciszkowski, Ciskowski, rodzina mazowiecka, pisali się „z Czyszkowa”.

Dłuski

Dłuski h. Nałęcz, pisali się „z Długiego”, a ich majątkiem gniazdowym jest wieś Długie, w pow. lubelskim, parafia Bystrzyca. 

Dobrzański

herb Leliwa

herb Sas

Dobrzański h. Leliwa, oraz h. Sas, licznie rozrodzona rodzina czerwonoruska, ze wsi Dobra (Szlachecka), w ziemi sanockiej, na której dziedziczyli też Sasowie.

Downarowicz

Downarowicz h. Przyjaciel (odm.) (in. Downarowicz, albo herb własny), rodzina żmudzka, notowana w Metryce Litewskiej już w 1528 r. 

Dramiński

Dramiński h. Suchekomnaty (oraz h. Przyjaciel), vel Dramieński, Dramnicki, na Mazowszu, są zapewne jednego pochodzenia z Ropelewskimi i Miączyńskimi.

Drewnowski

Drewnowski h. Junosza, vel Drewnoski, na Mazowszu, w ziemi nurskiej. Licznie rozrodzeni, niektórzy z nich używali przydomków, m.in. Pulczyk.

Dybowski

Dybowski h. Brodzic, wyszli ze wsi Dybów, w dawnym pow. warszawskim, obecnie parafia i gmina Radzymin, pow. Wołomin.

Dziewałtowski

Dziewałtowski h. Trąby (in. Trąbki), vel Gintowt-Dziewałtowski, Dziewiałtowski, z przydomkiem Gintowt, w W. Ks. Litewskim, są odgałęzieniem żmudzkiego rodu Gintowtów.

Estka

herb Estken I 
(Ostr.)

Estka h. Estken (herb własny), oraz h. Dryja (odm.), vel Estko, właściwie (von) Estken, albo Esken, rodzina pochodzenia niemieckiego, w W. Ks. Litewskim. Mieli wyjść z Prus (Bon.).

Ejdziatowicz

Ejdziatowicz h. Łuk (in. Łuk napięty), vel Gedrus-Ejdziatowicz, Eydziatowicz, według tradycji rodzinnej, mieli stanowić gałąź książąt Giedrojciów i dlatego brali przydomek Gedrus i kładli nad tarczą herbową mitrę książęcą.

Ejsymont

Ejsymont h. Korab, vel Eysymont, Eysymontt, Eysmont, Eysymontowicz etc., ich majątkiem gniazdowym jest wieś parafialna Wielkie Ejsymonty in. Ejsmonty nad Świsłoczą, pow. Grodno, w dawnym woj. trockim, obecnie Białoruś. 

Filipkowski

Filipkowski h. Pobóg, na Mazowszu i Podlasiu, wyszli ze ze wsi Filipki Duże (Wielkie) i Małe, a później także Filipki Łowczewo, w ziemi łomżyńskiej. 

Frankowski

herb Prus I

herb Ślepowron

Frankowski h. Prus I oraz h. Ślepowron, na Podlasiu, w ziemi bielskiej, pisali się „z Jagniątek”. Według Kapicy, byli dawniej zwani Frankami (Frank). 

Glinojecki

Glinojecki h. Prus II, rodzina mazowiecka, której majątkiem gniazdowym jest wieś parafialna, a obecnie także siedziba gminy – Glinojeck, w pow. ciechanowskim.

Gnoiński

Gnoiński h. Warnia, vel Gnojeński, Gnojnicki, rodzina małopolska, pisała się „z Gnojnika”. Są jednego pochodzenia z Lekszyckimi.