Gorzkowski

Gorzkowski h. Tarnawa, majątkiem gniazdowym tej małopolskiej rodziny jest wieś parafialna Gorzków, w ziemi chemskiej, obecnie w woj. lubelskim, pow. Krasnystaw.

Grabowiecki

Grabowiecki h. Grzymała, rodzina wielkopolska, gałąź średniowiecznego rodu rycerskiego Grzymalitów, jednego pochodzenia z Brzozogajskimi tegoż herbu. 

Grębecki

Grębecki h. Jastrzębiec (odm.), vel Grembecki, dawniej Grąbecki, Grambecki, rodzina mazowiecka, ze wsi Grąbiec, pow. Sierpc, parafia Goleszyn. 

Grotowski

Grotowski h. Rawicz, stanowią niewątpliwie odgalęzienie średniowiecznego rodu rycerskiego Grotów herbu Rawicz. Niektórzy z Grotowskich używali przydomku Preyss.

Grzegorzewski

Grzegorzewski h. Jasieńczyk, ze wsi Grzegorzewice, w ziemi czerskiej, pow. Grójec, parafia Wrociszew. 

Hermanowski

Hermanowski h. Junosza, pisali się „z Hermanowic”, w ziemi przemyskiej. Obecnie Hermanowice leżą w powiecie i gminie Przemyśl.

Horodyński

Horodyński h. Korczak, vel Chorodyński, Horodeński, Horodyski, nazwisko wzięli od dóbr Horodno, w ziemi chełmskiej. Na początku XVII wieku jedni osiedlili się na Litwie, a inni na Rusi.

Hulanicki

Hulanicki h. Ulanicki (in. Hulanicki, herb własny), vel Ulanicki, stara rodzina wołyńska, której gniazdem rodowym są Hulaniki (Ulaniki), w pow. łuckim. Dom licznie rozrodzony już w XVI wieku.

Kaweczyński

Kaweczyński h. Ostoja, właściwie Kawęczyński, vel Kawieczyński, Kawiczyński, Kawczyński, Kawczeński, chyba także Kawęcki, rodzina pomorska, wywodząca się ze wsi Kawęcin in. Kawęczyn (Kawenczyn, Kaweczyn etc.), w pow. świeckim, w parafii Przysiersk. 

Kempisty

Kempisty h. Niesobia, vel Niesobia-Kempisty, Kępisty, Kempista (także męska wersja nazwiska), rodzina mazowiecka, podobno są jednego pochodzenia z Kępińskimi vel Kempińskimi herbu Niesobia.

Kęsicki

Kęsicki h. własnego (in. Iłgowski odm., Abdank odm.), vel Kęszycki, Kąsicki, wywodzą się z północnego Mazowsza, a pisali się „z Kęsic”. Nazwisko wzięli od wsi Kęsice in. Kąsice, w parafii Jeżewo, pow. Sierpc, w dawnym woj. płockim, obecnie mazowieckim. 

Kietliński

Kietliński h. Odrowąż, vel Odrowąż-Kietliński, Kietleński, Ketliński, Kitliński, gałąź rodu Odrowążów, mają stanowić odnogę Odrowążów-Płoszowskich. Ich majątkiem gniazdowym jest Kietlin koło Radomska, parafia i powiat Radomsko.

Kłodziński

Kłodziński h. Łada, vel Kłodzieński, Kłodnicki, Kłodzyński, Kłudzyński, Kludziński, Kluziński, ze wsi Kłodno i Kłodzinek, w ziemi warszawskiej, pow. błoński, parafia Żuków. Kłodzińscy stanowią jeden dom z Kłodnickimi tegoż herbu. 

Kłokocki

Kłokocki h. Nałęcz, ze wsi Kłokock, w ziemi dobrzyńskiej, parafia i powiat Lipno. Są jednego pochodzenia z Bęklewskimi tegoż herbu. Dziedzicem Kłokocka był w 1564 r. Maciej Kłokocki, zarazem dziedzic części Lipna i Bęklewa (Paw.).

Kłopocki

Kłopocki h. Rawicz, vel Grot-Kłopocki, czasem chyba także Kłopociński, błędnie Kłopotowski, ze wsi Kłopoczyn in. Kłopocin, w ziemi rawskiej, parafia Lubania, którą posiadali w 1579 r. (Paw.). Niesiecki mylnie przypisał im herb Łabędź. Pisali się Grotami (Bon.). 

Kłopotowski

Kłopotowski h. Pomian, ze wsi Kłopoty, w woj. podlaskim, obecnie pow. Siemiatycze. Licznie rozrodzeni na Podlasiu, skąd przenieśli się w różne strony Rzeczypospolitej.

Kondratowicz

Kondratowicz h. Syrokomla, pochodzą od bojarów litewsko-ruskich i stanowią jedną rodzinę z Kondratami tegoż herbu. Ich majątkiem gniazdowym są Kondratowicze na Żmudzi.

Korczyński

Korczyński h. Sas, rodzina czerwonoruska, wyszła ze wsi Korczyn, w pow. stryjskim. Licznie rozrodzeni w XVII wieku, brali różne przydomki dla odróżnienia się między sobą, jak Bybik, Hermanowicz, Jackowicz, Łopotycz, Sienkiewicz (Sieńkiewicz, Seńkowicz, Senkowicz). 

Korycki

Korycki h. Ciołek, z Korytnicy i Woli Koryckiej, w ziemi stężyckiej, ówczesnym woj. sandomierskim, obecnie pow. Garwolin, woj. mazowieckie. Jedna ich linia dziedziczyła na Niewodnicy koło Białegostoku, a druga osiadła w woj. mińskim. 

Korytkowski

Korytkowski h. Jelita, vel Saryusz-Korytkowski, Korytkoski, rodzina z ziemi sieradzkiej, osiedlona m.in. w Wielkopolsce. Według dawnych herbarzy (Bon.), stanowią odgałęzienie rodu Korytków, a ich wspólną wsią gniazdową jest Koryto, w pow. wiślickim, parafia Czarnocin. 

Kotkowski

Kotkowski h. Ostoja, vel Ścibor-Kotkowski, Chotkowski, zwykle pisali się „z Rudołtowic”. Nazwisko wzięli od wsi Kotków in. Chotków, w pow. piotrkowskim, parafia Gorzkowice. Stanowią jedną rodzinę z Chotkowskimi tegoż herbu. Według legendy rodzinnej zdobyli prawo do używania herbu Ostoja po wyprawach przeciw Turkom.

Kozarski

Kozarski h. Wąż odm. (in. Wężyk), vel Koziarski, Kożarski, Koszarski, Kosarski, według herbarzy, mieli wyjść z nieznanej dziś wsi Kozarki (Kożarki, może Koszarki? – czyli Małe Koszary), w woj. rawskim. Od nich mają pochodzić Koszarscy herbu Wąż odm.