Bujakiewicz

Bujakiewicz h. Isiora, vel Bojakiewicz, na Litwie. Jan, sędzia ziemski słonimski 1764. Byli właścicielami dóbr Trzebienie (Trzebinie) Stare w parafii Chlewo, pow. Sieradz, obecnie woj. łódzkie. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

• JÓZEF Bujakiewicz h. Isiora (3 III 1793-po 1852), s. Michała i Apolonii NN., dziedzic dóbr Trzebienie (Trzebinie) Stare, parafia Chlewo, gmina Goszczanów, ówczesny pow. Kalisz, obecnie pow. Sieradz, woj. łódzkie (MK Chlewo); wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1852 r. z herbem Isiora (Bon.; Urus.; Szl. Król.); ż. (1823 Chlewo) Magdalena Anna Żelisławska (1799-po 1841), c. Tomasza i Tekli Miaskowskiej; dzieci: Tekla, Hieronim, Emilia.

• TEKLA Apolonia Melchiora Bujakiewicz, Bojakiewicz h. Isiora (1824-po 1850), c. Józefa i Magdaleny Żelisławskiej; ur. prawd. Trzebienie (Trzebinie) Stare, parafia Chlewo, gmina Goszczanów, ówczesny pow. Kalisz, obecnie pow. Sieradz, woj. łódzkie (MK Chlewo); m. (ok. 1840) Alojzy Józef Walewski z Walewic h. Pierzchała (1817-1842), s. Klemensa Antoniego i Franciszki Karoliny Trzcińskiej h. Oksza; dzieci: Klemens, Wanda, Felicja, Marianna – Walewscy. 

Źródła: Bon. t.2/234; Nies. t.4/406; Sęcz.; Szl. Król.; Urus. t.2/67.