Wielopolski

Wielopolski h. Starykoń, stara rodzina małopolska, pojawiająca się w aktach od 1460 r. i wywodząca się od Mikołaja Bochnera, mieszczanina krakowskiego. Nazwisko wzięli od wsi Wielopole w starostwie ropczyckim, woj. sandomierskim (Nies.). Byli właścicielami licznych majątków ziemskich głównie w woj. krakowskim i sandomierskim. Wywód szlachectwa przeprowadzili we Lwowie i w Warszawie. Od połowy XVII stulecia rodzina magnacka, otrzymała 29 XI 1656 od cesarza Ferdynanda III dziedziczny tytuł hrabiego Św. Cesarstwa Rzymskiego (S.I.R.). Starsza linia odziedziczywszy w 1729 r. po wygasłej rodzinie Gonzaga-Myszkowskich Ordynację Pińczowską, przyznaną im ostatecznie na sejmie 1768 r., tytułowała się hrabiami Wielopolskimi, margrabiami Gonzaga z Mirowa Myszkowskimi. Od cesarza Józefa II otrzymali 22 VII 1788 dziedziczny tytuł hrabiowski w Galicji, a zatwierdzenie tytułu hrabiowskiego w Królestwie Polskim 1820 r. Od cesarza Aleksandra II otrzymali 12 XI 1879 dziedziczny tytuł hrabiego w Rosji, i zatwierdzenie w posiadaniu Ordynacji Pińczowskiej, z prawem noszenia nazwiska, herbu i tytułu margrabiów Gonzaga-Myszkowskich, przekazywalnego na zasadzie primogenitury i związanego z posiadaniem Ordynacji Pińczowskiej. Z tej rodziny 3 wojewodów, 2 ministrów i 1 kasztelan w latach 1661 — 1831.
Dewizy rodowe: „Frangas non flectas” (Można go złamać, ale nie można go zgiąć) i „Nunquam retrorsum” (Nigdy się nie cofaj).
Genealogia
(osób: 98)

 

Elżbieta hr. Wielopolska 

(1747-1771)

• ELŻBIETA Marianna hr. Wielopolska (ok. 1747-1771), c. Jana i Marianny Jabłonowskiej; m. (1767) Józef Makary hr. Potocki (ok. 1740-1821), starosta halicki i czorsztyński.

• JAN hr. Wielopolski (ok. 1610-1668), s. Kacpra i Elżbiety Broniewskiej, wojewoda krakowski; dworzanin królewski 1635, administrator żup bocheńskich 1649, kasztelan wojnicki 1655, wojewoda krakowski 1667, starosta biecki, warszawski, bocheński, nowotarski; otrzymał w 1656 od cesarza Ferdynanda III dziedziczny tytuł hrabiowski Państwa Rzymskiego; ż. Zofia Kochanowska (zm. 1649); dzieci: Jan.

Źródła: Dw. Gen.; Kos. t.1/629-634, t.2/622-623, t.3/560-576.