Wężyk

Wężyk h. Wąż, rodzina sieradzka, pisała się z Woli Wężykowej. 
W ziemi sieradzkiej, dokąd przybyli z Małopolski, pojawiają się w 1386 roku. W końcu XV wieku spadkobiercy Stanisława Wężyka, dziedzica dóbr Osiny, Wola Wężykowa, Grabica itd., podzielili się majątkiem w ten sposób, że Andrzej został właścicielem Osin, dając początek linii Wężyków Osińskich, brat jego Jan, dziedzic na Siedlcach, był protoplastą Wężyków Siedleckich, a kolejny brat Piotr, osiadł na Widawie i Woli Wężykowej i był założycielem rodziny Wężyków Widawskich. Odgałęzieniem rodu Wężyków z Woli Wężykowej byli także Wężykowie Rudzcy vel Ruccy z Wielkiej Rudy. Spośród tych, którzy pozostali przy nazwisku Wężyk, znane są m. in. – tzw. linia prymasowska na Woli Wężykowej, linia na Bełdowie, linia na Karszewie. Z nich: 1 arcybiskup prymas, a zarazem minister, 1 biskup i 3 kasztelanów 1619 — 1831.
Genealogia
(osób: 139)

• KSAWERY Franciszek Wężyk z Osin (ok. 1750-ok. 1820), s. Józefa i Elżbiety Siemieńskiej, sędzia pokoju powiatu ostrzeszowskiego (Nejm.); 1ż. (28 II 1778 Mroczeń) Julianna Elżbieta Tomicka h. Jastrzębiec (ok. 1760-p. 1790), c. Józefa i Joanny Niemojewskiej; dzieci: Antonina; 2ż. (ok. 1790) Maria Karśnicka (ok. 1770-po 1796), c. Gwalberta i Jadwigi Masłowskiej; dzieci: Feliks.

• MARIA Wężyk (1820-1886), c. Franciszka i Felicji Mieroszewskiej; m. Apoloniusz Tomkowicz (1804-1851), s. Franciszka Ksawerego i Józefy z Urbanowskich, właściciel Kobiernic w pow. bialskim (Girt.; Darowska).

Źródła: Bork. Spis; Kos. t.1; Nejm.; Nies.; Sęcz.; Stup. t.3/171; Żych.