Szczawiński

Szczawiński h. Prawdzic, vel Prawdzic-Szczawiński, Dinheim-Sz., Sczawiński, stara i znakomita rodzina mazowiecka, notowana w aktach już w 1299 r.
Stanowią odnogę hrabiowskiej rodziny Dinheim vel Dienheim. Wymienia ich Herbarz Paprockiego 1584 r. Pisali się z Wielkiego i Małego Szczawina, wsi w powiecie ostrołęckim, parafii Goworowo. Wieś Szczawin wspominana jest w dokumentach z XVI wieku jako gniazdo Szczawińskich (Gloger, Ziemia łomż.). Wspólnego z nimi pochodzenia są Chotomscy, Trąmbscy, Płoccy i Brochowscy. Jedna gałąź osiedliła się woj. łęczyckim i sieradzkim. Udowodnili swoje pochodzenie szlacheckie w Królestwie 1825. Z nich: 6 wojewodów i 9 kasztelanów w latach 1355 — 1683.
Genealogia
(osób: 165)

Barbara Szczawińska

(ok. 1630-p. 1676)

 

• HIPOLIT Prawdzic-Szczawiński (29 X 1812-15 IX 1893), s. Władysława i Agnieszki de Angern, oficer wojsk pruskich i polskich, powstaniec 1830/31, działacz niepodległościowy, ziemianin; po ślubie objął na własność wieś Klonowiec k/ Leszna, następnie nabył Brylewo pod Gostyniem; po odstąpieniu Brylewa najstarszemu synowi nabył w 1871 majątek Janowiec w pow. wągrowieckim i dostał godność deputowanego czyli radcy nowego ziemstwa w Poznaniu, którą piastował blisko 20 lat; posesor części Żakowa k/ Goniembic (Goniębic), obecnie w woj. wielkopolskim, pow. leszczyńskim, gm. Lipno; ur. Kargowo, zm. Poznań, poch. Cm. św. Marcina (Żych.; Dz. Pozn.; MK Goniembice); 1ż. (27 IX 1836 Goniembice) Apolonia Antonina Małgorzata Skarzyńska h. Bończa (8 VII 1814-1844/54), c. Franciszka i Antoniny Cieślińskiej (nie: Krzyżanowskiej h. Świnka, jak podaje Żychliński), z Żakowa k/ Goniembic; ur. Klonowiec k/ Goniembic, chrz. Goniembice 10 VII 1814; świadkowie na ślubie: Michał i Adam Skarzyńscy, dziedzice Chełkowa i Spławia, oraz Izydor Jaraczewski (MK Goniembice; Dz. Pozn. 212/93); dzieci: Zdzisław, Stefania, Weronika (I), Izydor, Weronika (II); 2ż. (1854) Teofila Raszewska h. Grzymała (ok. 1820-po 1860); dzieci: Felicja, Bogumił, Stefan, Wacław.

• ZUZANNA Pelagia Szczawińska (23 VII 1826-po 1892), c. Kajetana i Marianny Dzierżawskiej; ur. Łęczyca (Nejm.); 1m. (19 XI 1853 Warszawa) Bronisław Schlesinger (ok. 1830-p. 1892), s. Henryka, lekarza i Tekli NN., urzędnik w Warszawie; ur. Wieluń; 2m. (1892 Warszawa) Jan Kurus (ok. 1830-po 1892).

Źródła: Bon.; Bork. Sp. 442; Dw. Teki; Kos. t.1; Nejm.; Nies.; Pap.; PSB; Sęcz.; SGKP t.11/821; Żern. t.2/415; Żych. t.1/365, t.2/306.