Sługocki

Sługocki h. Jastrzębiec, w województwie lubelskim, pisali się ze Sługocina. Ich pierwotną siedzibą wydaje się być Sługocin, dawniej zwany też Sługocino Szlacheckie, wieś w powiecie Konin, gminie Golina, parafii Lądek. W 1487 r. dziedzicem tej wsi jest Jan ze Sługocina, kwitowany tegoż roku przez Katarzynę z Wielkiego Cienina (AGZ Konin). Jako właściciele wsi w 1567 r. występują Bartłomiej, Piotr, Serafin i Marcin Sługoccy, bracia rodzeni, którzy zawierają kontrakt w sprawie dzierżawy tych dóbr. Wówczas, jak się wydaje, Sługocin w pow. konińskim, przechodzi do rąk innych właścicieli, chociaż sami Sługoccy notowani są jeszcze w pow. konińskim i nakielskim w XVII wieku. Ci sami może Sługoccy założyli w XV wieku wieś Sługocin, dawniej zwaną też Sługoczynem, pow. Lublin, gm. Jastków, par. Garbów. W 1676 r. wśród częściowych jej właścicieli znajduje się jeden Sługocki (Paw. Młp. 348, 362). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Z nich: 1 kasztelan 1762 — 1766.
Niektórzy wylegitymowali się ze szlachectwa w Galicji 1782 r. w sądzie grodzkim halickim z herbem Ślepowron (Szl. Gal.). Herbarze wymieniają ponadto Sługockich herbu Prawdzic z przydomkiem Grek oraz Sługockich herbu Rawicz.

• JOANNA Sługocka (ok. 1740-po 1770), c. Stanisława i Katarzyny Radeckiej; 1m. (ok. 1760) Józef Komorowski z Komorowa h. Korczak (ok. 1710-1766), s. Jana i Konstancji Sulimierskiej, kasztelan bełski i chełmski; podczaszy buski 1734, stolnik horodelski 1746, kasztelan bełski 1750-1766, kasztelan chełmski 1766; kawaler Orderu Orła Białego 1754; dzieci: Wenera Komorowska (ur. ok. 1760); 2m. (ok. 1767) Ignacy Aleksander Gintowt-Dziewiałtowski h. Trąby (ok. 1730-po 1770), pułkownik kawalerii narodowej, starosta kraśnieński i krośniński; kawaler Orderu Św. Stanisława.

• STANISŁAW Sługocki (ok. 1700-30 VII 1767), s. Franciszka i Teresy Krzywczyckiej, kasztelan lubelski, rotmistrz i regimentarz wojsk koronnych; pułkownik wojsk koronnych, stolnik chełmski, podczaszy chełmski 1737, marszałek Trybunału koronnego 1739, strażnik polny koronny 1744, rotmistrz znaku pancernego 1760, w tymże roku złożył dobrowolnie chorąstwo pancerne wojsk koronnych na rzecz syna Andrzeja; kasztelan lubelski 1762-1766 (PSB t. 39 s. 99; Nies.; Kur. Pol.; MK Przemęt; AGZ Konin); ż. (ok. 1740) Katarzyna Radecka z Radecza h. Godziemba (ok. 1710-po 1750), c. Józefa, kasztelana lubaczowskiego i NN.; 1v. żona Ignacego Komorowskiego h. Korczak, kasztelana chełmskiego; dzieci: Andrzej, Teodora, Joanna.

Źródła: Bork. Sp. 404; Dw. Teki; Kos. t.1; Nies.; SGKP t.10/848; Szl. Król.; Żern. t.2/357.