Stadnicki

Stadnicki h. Szreniawa (właściwie Drużyna, tj. Szreniawa bez krzyża), stara rodzina małopolska, która wzięła nazwisko od wsi Stadniki w dawnym pow. szczyrzyckim, parafia Gdów.

Dziedziczyli tam już w XIV wieku, jednakże najdawniejszym gniazdem i siedzibą zarówno Stadnickich, jak i wszystkich Szreniawitów, były brzegi rzeki Szreniawa w woj. krakowskim, wsie położone w dolinie tej rzeki: Łyszkowice, Niedźwiedź, Brus, Waganowice, itd. 

Jak poświadcza Długosz, Stadniccy pieczętowali się zawsze herbem Szreniawa bez krzyża. Dwie linie otrzymały tytuły hrabiowskie austriackie 2 V 1783 i 1784, inna zaś, wygasła już linia, uzyskała tytuł hrabiowski Państwa Rzymskiego w końcu XVI stulecia. Z tej rodziny: 3 wojewodów i 14 kasztelanów 1480 — 1818.  
Genealogia
(osób: 550)
 
• ANTONI Józef hr. na Żmigrodzie Stadnicki (1771-VIII 1836), s. Franciszka i Teresy Wężyk, członek Stanów galicyjskich 1817, właściciel dóbr Cieklin i Żmigród z przyległościami, Grabaniny, Polany itd., małżonka wniosła mu w posagu dobra Trzcinica, Siepietnica i Mariampol; członek Towarzystwa naukowego krakowskiego i gospodarczo-rolniczego w Warszawie, autor publikowanych dzieł historycznych, oraz pamiętników w rękopisie, obejmujących lata 1775-1820; posiadał w Żmigrodzie bibliotekę, której część polską nabył w większej części po Kuropatnickim, kasztelanie bełskim; księgozbiór ów polski, uporządkowany, uzupełniony i pomnożony przez syna, Kazimierza, przeszedł w posiadanie Wiktora hr. Baworowskiego 1854; ur. w Opatowie w woj. sieradzkim, zm. w Trzcinicy; ż. Józefa ks. Jabłonowska (zm. 1861), c. Stanisława, starosty wiśniowskiego, i Anny hr. Siemieńskiej h. Dąbrowa, siostra Petroneli z Jabłonowskich Wodzickiej, dama orderu austr. Krzyża Gwiaździstego; dzieci: Aleksander, Kazimierz, Władysław, Zygmunt. 

• TEOFILA hr. Stadnicka (ok. 1800-20 I 1851), c. Antoniego i Anny Męcińskiej; niektóre źródła podają, że zmarła w 1856; 1m. Romuald Dembowski h. Jelita (ok. 1790-p. 1850); 2m. (1850) Ferdynand Boniecki h. Bończa (1803-1851), s. Tomasza i Marcjanny Karońskiej, młodszy brat Antoniego, dziedzic Żydowa, Kostek, Chomentówka i Strawczynka, radca dyrekcji głównej Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego; 1v. ożeniony (1832) z Leontyną hr. Stadnicką (zm. 1848), owdowiawszy, ożenił się z Teofilą hr. Stadnicką, 1v. Dembowską.

Źródła: Bork. Rocz. t.1/357-361, t.2/305-312; Kos. t.1/581-584; Nies.; Żych. t.3/257-286.