Skórski

Skórski h. Jastrzębiec vel Skorski, rodzina mazowiecka, z której jedna gałąź przeniosła się do Inflant. Skórscy zamieszkiwali też woj. sandomierskie i lubelskie. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji, w sądzie grodzkim bieckim i oświęcimskim w 1782 (Szlachta galicyjska). W XIX stuleciu dzierżawili majątek ziemski Młodowice w pow. przemyskim. Obecnie najwięcej Skórskich mieszka w Lublinie, oraz powiatach: Lublin, Kraśnik, Gorlice, Busko-Zdrój, Jasło i Dębica.
Genealogia
(osób: 46)

• ALEKSANDER Skórski (1851-1928), s. Leona i Gabrieli Klosson, filozof, historyk, profesor Uniwerytetu Lwowskiego i uniwersytetu w Sofii, ziemianin; posiadał doktorat z filozofii; dzierżawca dóbr Młodowice w pow. przemyskim (PSB T. 38, s. 357); ż. (1877) Zenobia Skórska h. Jastrzębiec (1850-po 1882), c. Ludwika i Leokadii Sobiekurskiej h. Poraj; dzieci: Zygmunt.

• TEOFILA Skórska (ok. 1630-po 1660), c. Aleksandra i Elżbiety Gładysz; m. Kacper Jagniński (ok. 1630-po 1660), podstoli sandomierski, dziedzic na Kurozwękach i Niedźwiedziu w woj. sandomierskim.

Źródła: Bork. Rocz. t.1/546-547, t.2/658; Nies. t.8/385-386.