Rudzki

Rudzki h. Abdank (in. Habdank), vel Skarbek-Rudzki, pisali się „na Rudkach”, nazwisko wzięli od wsi Rudki w ziemi czerskiej. Jedna gałąź tej rodziny osiedliła się na Ukrainie, druga na Litwie.
Wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie w latach 1839-1849, w guberni kijowskiej 1802 i 1803, w gub. kowieńskiej 1859. Z nich: Ambroży, kanonik łowicki, fun- dował szpital św. Ducha w Bolimowie 1541. Jan, pisarz ziemski czerski, elektor z ziemi czerskiej 1697, deputat do hiberny 1710, podkomorzy czerski 1719. Jacek, wojski czerski 1721, sędzia grodzki i podstarości rawski 1730, sędzia ziemski czerski 1739.
Genealogia
(osób: 40)

• AGNIESZKA Skarbek-Rudzka (ok. 1750-po 1781), chorążanka warszawska; m. (p. 1776) Jan z Lesiewa Lesiewski h. Ogończyk (ok. 1740-1793), podstoli bielski; cześnik bielski (bialski) 1774, podczaszy bielski 1779, podstoli bielski 1786-1793 (Bon.; MK Biała Rawska); dzieci: Józef, Piotr, Antoni, Ignacy, Gabriel, Fabian – Lesiewscy.

• TOMASZ v. Wincenty Tomasz Skarbek-Rudzki (ok. 1790-po 1839), s. Walentego i Marianny Zalewskiej; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie 1839 (Urus.); ż. (18 III 1810 Warszawa) Kunegunda Małgorzata Grzybowska (ok. 1790-po 1810), c. Szymona i Marianny Gąsowskiej (MK Warszawa: ASC Cyrkuł I).

Źródła: Bork. Spis; Dw. Teki; Krzep. Młp.; Nies.; Urus. t.15/303-304.


Rudzki h. Prawdzic, vel Rucki, rodzina mazowiecka, wzięli nazwisko od wsi Wilcza Ruda w ziemi czerskiej. Jerzy sprzedał w 1605 r. Wilczą Rudę Janowi Rudzkiemu, synowi Wawrzyńca. Stanisław, kanonik krakowski 1626, proboszcz wiślicki. Maciej Aleksander, ksiądz, doktor obojga praw 1631. Jan, kanonik warmiński, dobrodziej Jezuitów.
Genealogia
(osób: 35)

• KAROL Rudzki (ok. 1820-po 1848), s. Bartłomieja i Anieli Mąkolskiej, prawd. posesor dóbr Główczyn w woj. mazowieckim (Urus.); ż. (1848 Worów) Eugenia Ewa Domańska (ok. 1820-po 1848), c. Mateusza i Karoliny Słubickiej; ślub w par. Worów, obecnie w woj. mazowieckim, uwagi: miejscowość Zalesie (MK Worów); dzieci: Bolesław, Bartłomiej, Stanisław.

• ZOFIA Rudzka h. Prawdzic (1894-1981), c. Michała i Natalii Chelińskiej; m. (p. 1920) Stanisław Psarski h. Jastrzębiec (1888-1966), s. Władysława i Marii Psarskiej; dzieci: Janina, Władysław – Psarscy.  

Źródła: Nies.; Urus. t.15/304.


Rudzki h. Wąż, vel Wężyk-Rudzki, stara rodzina w ziemi czerskiej, W. Ks. Litewskim i na Rusi, gałąź sieradzkiego rodu Wężyków. Pochodzą od Wężyków-Widawskich, a nazwisko wzięli od wsi Ruda Wielka i Mała w powiecie radomskim, parafia Kowala Stępocina, gdzie dziedziczyli od czasów Długosza. Piotr, sędzia ziemski sieradzki 1408-1433. Jan, dziedzic wsi Wielka Ruda około 1470 (Lib. Ben.). Wymieniają ich akta radomskie 1569. Jedna gałąź przeniosła się na Litwę, a herb jej i nazwisko przybrali Welaminowie Rutscy. Jedna linia z powiatu piotrkowskiego została w 1839 r. wylegitymowana ze szlachectwa w Królestwie z przydomkiem „na Budkach”. Z tej rodziny: Aleksander, pułkownik wojsk koronnych, dzielny wojownik w 1611 r., przedarł się przez nieprzyjaciół oblegających w Moskwie Polaków i tych zaopatrzył w żywność i amunicję; hetman Żółkiewski w 1610 r. powierzył mu straż wziętego do niewoli Wasyla Szujskiego (Urus.).
Genealogia
(osób: 59)

• LEONARD Marcin Wężyk-Rudzki (19 XI 1799-1 X 1845), s. Onufrego i Magdaleny Dodańskiej; ur. Seroki, pow. sochaczewski, zm. Warszawa (MK Warszawa: św. Aleksander); ż. (1835 Warszawa, św. Jan) Franciszka Nowodworska (ok. 1812-po 1845), c. Franciszka i Bony Zielińskiej z Zielonej h. Świnka; ur. Warszawa; ślub w Warszawie (MK Warszawa: św. Jan); dzieci: Bronisław, Ludwika, Ludwik, Władysław.

• MARIA Rudzka (1868-1935), c. Aleksandra i Józefiny Panasewicz; m. (p. 1892) Józef Michał Gieysztor h. Giejsztor (1865-1958); dzieci: Władysław (1892-1960), Jadwiga (1893-1957), Karol (1895-1911), Marian (1901-1961) – Giejsztorowie.

Źródła: Bobrz.; Dług. Lib. Ben.; Dw. Teki;  Krzep. Młp.; Szl. Gal.; Szl. Król.; Nies.; Pap.; Urus. t.15/304-305; Żych. t.1/77.