Prozor

Prozor h. własnego, na Litwie. Mają pochodzić od książęcej rodziny Prozorowskich w Rosji, szczepu Ruryka, stąd w herbie swoim, na tarczy kładli mitrę książęcą.
Prozorowie byli m. in. właścicielami dóbr Dudzice, Chojniki, Horodyszcze, Ostrohladowicze i Sawicze w pow. rzeczyckim, Proporcie w pow. trockim, Mazuryszki i Romajny w pow. kowieńskim, Sierhiejewicze na Białorusi. Z nich: 1 wojewoda 1775 — 1787. — Józef (zm. 1789), kasztelan witebski 1775, wojewoda witebski 1780, złożył urząd 1787. Karol (zm. 1833), oboźny wielki litewski 1785, marszałek Trybunału litewskiego 1787.
Herb — tarcza przedzielona wzdłuż: w prawej części niebieskiej, trzy gwiazdy jedna nad drugą; w lewej czerwonej, pół orła, trzymającego w dziobie pierścień; na tarczy mitra książęca.
Genealogia
(osób: 54)
 
• BARBARA Prozor (ok. 1770-po 1797), c. Józefa i 2ż. Aleksandry Zaranek, dziedziczka dóbr Sierhiejewicze na Białorusi, które wniosła mężowi w posagu; 1m. (1785) Franciszek Bukaty h. wł. (1747-1797), dyplomata, ostatni poseł Rzeczypospolitej w Wielkiej Brytanii; sekretarz posła T. Burzyńskiego w Londynie od 1770, następnie rezydent polski, i w końcu poseł 1771; 2m. Ksawery Lipski h. Grabie (ok. 1760-po 1797).

• WŁADYSŁAW Prozor (ok. 1790-6 I 1860), s. Karola i Ludwiki Konstancji ks. Szujskiej, dziedzic Chojnika i Ostrohladowicz w pow. rzeczyckim; ż. Tekla Rokicka h. Rawicz (ok. 1800-po 1830), c. Ludwika, marszałka rzeczyckiego, i Anny hr. Broel-Plater; dzieci: Maria, Stanisława, Zofia, Mieczysław.

Źródła: Bork. Rocz. t.2/620-621; Kos. t.1; Ostr. 2808; Urus. t.14/365-366.