Niemojewski h. Rola odm., vel Rolicz-Niemojewski, Niemojowski, senatorska rodzina kujawska, w Prusach Zachodnich i Wielkopolsce, wywodząca się z Niemojewa w pow. brzeskim, a pisali się z Lubieńca w pow. przedeckim, byli bowiem jednego pochodzenia z Lubienieckimi tegoż herbu.
Odmiana w herbie — w koronie zamiast strusich piór — mąż w sukni błękitnej trzyma w ręku dwa kroje.
Nie należy ich mylić z sieradzką rodziną Niemojewskich vel Niemojowskich herbu Wieruszowa, a są też jeszcze Niemojewscy h. Szeliga.
Genealogia
(osób: 70)
(1864-1921)
• ANDRZEJ Jan Niemojewski h. Rola (24 I 1864-3 XI 1921), s. Feliksa i Józefy Noskowskiej, poeta, prozaik, dramaturg, publicysta, tłumacz, ps. Rokita, Lambro, A. Lubieniec, religioznawca, działacz społeczny i polityczny; w latach 1904-1905 wydawał nielegalnie miesięcznik „Kuźnica”, należał do organizatorów strajku szkolnego; założył w 1906 r. i wydawał do śmierci „Myśl Niepodległą”, w której pod koniec życia głosił poglądy nacjonalistyczne; ur. Rokitnica k/ Brodnicy, zm. Warszawa (Dw. Teki; PSB t. 23; Lit. Pol.; Pam. Dzierzb.); ż. (ok. 1888) Stanisława Mikiewicz (ok. 1870-po 1900); dzieci: Adam, Zofia, Lech.
• FELICJA Julianna Amelia Niemojewska h. Rola (4 I 1855-20 I 1906), c. Feliksa i Józefy Noskowskiej; zm. lat 51; m. (p. 1878) Jan Turowski h. Pierzchała in. Roch II lub Kolumna (24 XII 1832-po 1878), s. Józefa i Józefy Chmielewskiej; dzieci: Feliks, Stanisław – Turowscy.
Źródła: Bork. Sp.; Dw, Teki; Kos. t. 1; Nies.; Urus. t. 12/105-107; Żych. t. 1/55; Wikipedia: 1.
Niemojewski h. Szeliga, stara rodzina kujawska, z Niemojewa w pow. inowrocławskim, a pisali się z Szarleja, wsi w tymże powiecie, jedni z Szarlejskimi. W czasach późniejszych, w wieku XVIII, pisano ich niekiedy „N-imi Szarlejami”. Z nich: Stanisław, sędzia ziemski inowrocławski 1522, referendarz królewski, biegły prawnik używany przez Zygmunta I do korekty praw. Jan, gorliwy arianin, odbywał zacięte dysputy z katolikami w obronie swego wyznania i zdaniem duchowieństwa zgubny wpływ wywierał w Polsce na katolicyzm, za co był prześladowany; był ministrem zboru lubelskiego 1582 (Urus.).
Genealogia
(osób: 60)
• JAKUB Niemojewski h. Szeliga (ok. 1528-1586), s. Mikołaja i NI. Kaczkowskiej, poseł sejmowy, polemista kalwiński, sędzia grodzki bydgoski; nazwany sędzią (grodzkim?) inowrocławskim 1562 r. (AGZ Gniezno), sędzia grodzki bydgoski w latach 1565-1571 (ib.), posłował na sejmy z lat 1556/1557, 1562/1563, 1565, 1567, 1570, 1572, 1582, 1585; z razu luteranin, potem wyznawca kalwinizmu (PSB t. 23; Dw. Teki; Urus.; InowrSB I; Nowy Korbut); ż. Elżbieta Chrząstowska (ok. 1530-po 1588); dzieci: Janusz, Wawrzyniec, Marcjan, Aleksander, Sabina, Jadwiga, Anna, Barbara.
• KATARZYNA Niemojewska h. Szeliga (ok. 1720-1766/74), c. Jana i Jadwigi Jarczewskiej (Dw. Teki); m. (2 III 1745 Poznań) Sebastian Koszutski h. Leszczyc (ok. 1720-po 1745); ślub w kolegiacie Św. Marii Magdaleny (MK Poznań: św. Maria Magdalena).
Źródła: Bork. Sp.; Dw. Teki; Urus. t. 12/107; Żern. t. 2.
Niemojewski h. Wieruszowa
(in. Wierusz), vel Wierusz-Niemojowski, rodzina sieradzka, gałąź rodu
Wieruszów, pisząca się z Niemojewa in. Niemojowa w ziemi wieluńskiej. Są
jednego pochodzenia z Kowalskimi i Walknowskimi (inaczej Walichnowskimi) herbu Wieruszowa. W
XVIII i XIX stuleciu byli właścicielami m. in. dóbr Krzyża, Słupia,
Oleszno, Grudzielec, Przedmoście i Śliwniki w pow. ostrzeszowskim,
Jedlec w pow. pleszewskim, Pogrzybowo i Węgry w pow. odolanowskim,
Marchwacz w pow. kaliskim, Radoszewice w pow. wieluńskim, oraz
Włoszczowa w gubernii radomskiej. Z nich: Antoni (zm. 1741), chorąży
ostrzeszowski, poseł na sejm, elektor z ziemi wieluńskiej 1733,
właściciel dóbr Słupia k/ Kępna. – Teodor, łowczy łucki 1753, właściciel
wsi Niemojewo i Kłoski w pow. sieradzkim 1746 (AGZ Kalisz). – Andrzej,
stolnik ostrzeszowski 1769, dziedzic Rzutni i Radoszewic k/ Pajęczna
1775.
Genealogia
(osób: 207)
• BONAWENTURA Jan z Dukli Cyprian Niemojowski h. Wieruszowa (4 IX 1787-15 VI 1835), s. Feliksa i Anieli Walknowskiej, ziemianin, działacz polityczny, publicysta; poseł województwa kaliskiego na sejm Królestwa Polskiego 1820-1830, gdzie wspólnie z bratem Wincentym był przywódcą liberalnej opozycji, tzw. Kaliszan; zawieszony w 1825 w uprawnieniach poselskich przez senat, pozostawał do 1829 pod nadzorem policyjnym; radca Towarzystwa Kredytowego kaliskiego 1827; podczas powstania listopadowego został w 1830 ministrem sprawiedliwości, następnie minister spraw wewnętrznych i policji 4 II-V 1831, prezes Rządu Narodowego 7 IX-23 IX 1831; powziął decyzję 25 IX 1831 opuszczenia kraju przez Rząd Narodowy i sejm, poczym 26 IX przeszedł granicę pruską; skazany zaocznie na karę śmierci i konfiskatę majątku przez Najwyższy Sąd Kryminalny; po upadku powstania na emigracji we Francji, gdzie był m. in. prezesem Komitetu Tymczasowego Emigracji; obłąkany przebywał w zakładzie w Charenton; właściciel majątku Marchwacz w gubernii kaliskiej p. 1820; ur. Słupia k/ Kępna w Kaliskiem, chrz. 4 IX 1787, zm. na emigracji w Vanves k/ Paryża, poch. na cmentarzu Pére-Lachaise (PSB T. 23; WSB; MK Słupia, Gostyczyna); 1ż. (9 IX 1811 Śmiłów Dwór) Antonina Sieroszewska h. Nabram (ok. 1790-po 1811); 2ż. (1821) Wiktoria Lubowidzka h. Kopacz (ok. 1800-po 1830), c. Stefana z Lubowidzy, generała wojsk polskich i Franciszki Czarneckiej h. Prus III; potrafiła uratować od konfiskaty część majątku jako swoją posagową; dzieci: Felicja, Kazimierz.
• EWA Niemojewska h. Wieruszowa (1848-27 III 1908), c. Kacpra (Kaspra) i 1ż. Marii (Marianny) Sokolnickiej; zm. Bronowice Wielkie k/ Krakowa, Małopolska; m. (1869) Sylwester Włodzimierz Błociszewski h. Ostoja (10 VIII 1840-22 VIII 1875), s. Stanisława i 1ż. Józefy Wyganowskiej, powstaniec 1863 r., właściciel dóbr Klony w powiecie średzkim; ur. Smogorzewo, Wielkopolska, zm. Klony; dzieci: Władysław (1869-1939), Ewa (1872-1872) – Błociszewscy.
Źródła: Bon.; Bork. Rocz. t.2/581-584; Dw. Teki; Nies.; Urus. t.12/108-110; Żych.; PSB t.23.
Śliwniki były w powiecie odolanowskim podobnie jak pobliskie Węgry!!!
OdpowiedzUsuńBŁĄD w tekście: "Przedmoście i Śliwniki w pow. ostrzeszowskim, Jedlec w pow. pleszewskim, Pogrzybowo i Węgry w pow. odolanowskim, "