Krasicki

Krasicki h. Rogala (in. Biberstein), vel Biberstein-Krasicki, rodzina mazowiecka, osiedlona na Rusi Czerwonej. Pochodzą od Siecińskich i sami pisali się też z Siecina in. Sieczyna w ziemi dobrzyńskiej. Nazwisko wzięli od wsi dziedzicznej Krasice w ziemi przemyskiej. Wieś ta była pierwotnie w rękach członków różnych rodów, od których mogą pochodzić różni Krasiccy, żyjący w Galicji. W 1413 roku Jan Baranek z Krasic, jako dziedzic dóbr po stryju Michale, wójcie przemyskim w latach 1385-1391, potwierdza i powiększa zapis jego na aniwersarze w katedrze przemyskiej, do pół kopy groszy czynszu z Krasic (AGZ. VIII). Krasiccy otrzymali tytuł hrabiów Państwa Rzymskiego od cesarza Ferdynanda II w 1631, a zatwierdzenie tego tytułu w Austrii 1786. Byli właścicielami m. in. dóbr Krasiczyn w ziemi przemyskiej, Kamień Koszyrski, Dubiecko, Rokietnica, Tuligłowy, Boratyn, Czelatyce, Grochowce, Witoszyńce, Sierakowce i Łodzińce na Rusi, Tupały, Horochów, Malina i Berbinie na Wołyniu. Z nich: 1 arcybiskup gnieźnieński prymas, 1 wojewoda i 3 kasztelanów 1596 — 1796.
Genealogia
(osób: 184)

 Ignacy hr. Krasicki

(1735-1801)

• ALEKSANDRA Katarzyna Teofila hr. Krasicka (3 V 1831-2 XI 1905), c. Aleksandra i Rozalii Henryki Męcińskiej, właścicielka dóbr Dubiecko w pow. brzozowskim, które od 1580 pozostawały dotąd w ręku rodziny hrabiów z Siecina Krasickich; znana z talentu poetyckiego; ur. na zamku w Dubiecku, zm. tamże; m. (29 IV 1851 Dubiecko) Ksawery Franciszek hr. Konarski h. Gryf (1814-18 XI 1866), s. Józefa i Tekli Górskiej, członek Stanów galicyjskich z grona magnatów; dziedzic na Chrewcie, Olchowcu, Leobracie, Lutowiskach, Wetlinie, Stefkowej i Woli; zm. w Krakowie; znawca i miłośnik koni; dzieci: Stanisław, Henryk – Konarscy.

• IGNACY hr. Krasicki (29 VIII 1839-21 XII 1924), s. Edmunda i Marii Anieli Brzostowskiej, członek rady powiatowej przemyskiej 1893, delegat galicyjskiego Tow. Kredytowego Ziemskiego 1868-1870; właściciel dóbr Bachorzec z Podbukowiną, Potchową, Winnem i Słonnem w pow. brzozowskim, oraz Lesko (dawniej Lisko), Ruska Wieś, Białozorka, Seredne Wielkie w pow. leskim; ur. Bachorzec, zm. tamże; ż. (9 VI 1872 Lwów) Elżbieta (Eliza) hr. Zamoyska h. Jelita (15 VIII 1846-8 VI 1916), c. Augusta i Elfrydy hr. Tyzenhauz; ur. Różanka, zm. Rybna; dzieci: August, Ksawery, Zofia, Róża, Anna.

Źródła: Bon. t.12/180-181; Bork. Rocz. t.1/246-251, t.2/167-173; Bork. Gen. 304-315; Nies.; Wikipedia: 1.