Gołuchowski

Gołuchowski h. Leliwa, rodzina malopolska, której gniazdem jest wieś Gołuchów in. Gołuchów Wielki w dawnym powiecie wiślickim, parafia Kije. Wymieniani są w aktach jako właściciele tych dóbr w latach 1415-1579. Od nich pochodzą rodziny Szczepieckich i Rożwieńskich z Rożwienicy in. Rozdwienicy w ziemi przemyskiej. Boniecki w swoim Herbarzu wysuwa przypuszczenie, iż protoplastą i założycielem gniazda rodu, które od jego nazwiska nazwano Gołuchowem, może być żyjący w XIII wieku Gołuch. Był on podkomorzym księżnej Bolesławowej 1266, a jego urząd nazywał się „Maij” (?!). Jest również prawdopodobne, że do tego domu należał Wacław, syn Żegoty z Gołuchowa. W 1364 otrzymał on Dmitrowice w ziemi lwowskiej, a przecież Gołuchowscy i w późniejszych czasach posiadali dobra w województwie ruskim. Dymitrów k/ Baranowa Sandomierskiego, który był dziedzictwem Leliwitów w XV wieku, mógł być założony przez jednego z potomków tegoż Wacława. Jedna linia Gołuchowskich otrzymała 17 VI 1783, od cesarza Józefa, austriacki tytuł hrabiowski z odmianą w herbie. 
Genealogia
(osób: 293)

Agenor hr. Gołuchowski

(1812-1875)

• AGENOR Romuald Onufry hr. Gołuchowski (26 II 1812-3 VIII 1875), s. Wojciecha i Zofii (Felicji) Czyżówny, polityk, ziemianin, c. k. szambelan austriacki, tajny radca, czterokrotnie namiestnik Galicji, austriacki minister spraw wewnętrznych i minister stanu, członek dziedziczny austriackiej Izby Panów, obywatel honorowy miast Lwowa, Krakowa, Tarnopola itd., poseł na sejmy galicyjskie, kawaler orderów św. Szczepana i Żelaznej Korony 1 klasy, rosyjskiego św. Stanisława i Aleksandra Newskiego 1 klasy, kawaler honorowy maltański, założyciel ordynacji skalskiej i pierwszy ordynat na Skale; zaczynał karierę jako skromny urzędnik w gubernium lwowskim; namiestnik Galicji w latach 1850-1859, 1866-1868, 1871 i 1875, minister spraw wewnętrznych Cesarstwa Austriackiego 1859, minister stanu 1860, członek dziedziczny Izby Panów 1861; bronił interesów ziemiańskich, podkopywał wpływy niemieckiej biurokracji w Galicji, torował drogę przyszłej ugodzie między szlachtą galicyjską a cesarzem; dziedzic dóbr Husiatyn, Hnizdyczów i Szuparka; zm. we Lwowie; ż. (16 II 1848) Maria Karolina Józefa hr. Baworowska h. Prus II (1 XI 1823-15 VII 1906), c. Adama i Emilii hr. Lewickiej h. Rogala, dama austriackiego Krzyża Gwiaździstego i dama pałacowa dworu cesarskiego; zm. w Skale; dzieci: Agenor, Zofia, Stanisław, Maria, Adam, Józef.

• MARIA hr. Gołuchowska (1895-1966), c. Józefa i Bianki Daum ab Erdod-Palffy; m. Piotr Paweł hr. Dunin-Borkowski h. Łabędź (1890-1949); dzieci: Piotr (ur. 1919), Maria (ur. 1920), Józefa (1921-1986), Anna (ur. 1923), Jerzy (ur. 1924), Stanisław (1931-2006) – hr. Dunin-Borkowscy. 

Źródła: Bon. t.6/213-222; Kos. t.1; Krzep. Młp.; Nies.; Szl. Gal.