Bojarski

Bojarski h. Sas vel Czarnota-Bojarski, Sas-Bojarski, rodzina czerwono- ruska, zapewne pochodzenia wołoskiego, pisała się „de Bojary”. Przydomek ich Czarnota. Wyszli ze wsi Bojary w ziemi przemyskiej. Rodzina wymieniana przez Długosza jako osiadła i na Pomorzu 1478 r., występuje w aktach trembowelskich i przemyskich od 1567 r. Hryczko, Tomasz i Sieńko dziedziczyli na Bojarach 1589 r. (Paw.). Bojarscy byli właścicielami m. in. dóbr Wasilkowce w powiecie trębowelskim 1747, Młociny i Łomianki pod Warszawą ok. 1810. Wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie w latach 1839-1853.
Genealogia
(osób: 64)

• JÓZEF Kalasanty Michał z Bojar Czarnota-Bojarski (ok. 1810-19 VI 1859), s. Leona i 1ż. Elżbiety Łaszczyńskiej, prawd. właściciel dóbr Młociny i Łomianki pod Warszawą; zm. Golina; ż. (1851 Warszawa, św. Andrzej) Adamina Otto- Trąmpczyńska h. Topór (1811-28 XII 1885), c. Adama i Józefy Suchorzewskiej h. Zaremba; zm. Warszawa, lat 74; ślub w Warszawie (MK Warszawa: św. Andrzej); 1v. żona (1838) Ignacego z Łaszczyna Łaszczyńskiego h. Wierzbna (1806-1869); dzieci: Michał, Leon, Tadeusz, Urszula.

• URSZULA Czarnota-Bojarska (1853-1894), c. Józefa i Adaminy Trąmp- czyńskiej; m. (p. 1874) Jakub Gay (1843-1903); dzieci: Ryszard (1874-1875), Oskar (1876-1887), Witold (ur. ok. 1880), Zofia (ur. ok. 1880), Delfina Gay (ur. 1885) – Gay.

Źródła: Bon. t.1/367-368; Dw. Teki; Bork. Rocz. t.2/422-423; Nies.; Urus.