Virion

Virion h. Leliwa, vel de Virion, Wirion, rodzina pochodzenia francuskiego. Protoplastą linii polskiej jest Karol Józef de Virion, który przybył do Warszawy za panowania Stanisława Augusta. Virionowie otrzymali polski
indygenat na sejmie 1790 z nadaniem herbu Leliwa, a potwierdzenie tegoż na sejmie grodzieńskim 1793. Byli właścicielami m. in. dóbr Liszki w pow. grodzieńskim. Z nich: Włodzimierz, marszałek szlachty powiatu grodzieńskiego ok. 1870.
Genealogia
(osób: 64)

• LUDWIKA de Virion (17 XII 1876-1943), c. Włodzimierza i Stefanii Ludwiki Pereświet-Sołtan; m. Zygmunt Łempicki h. Junosza (ok. 1870-1938); dzieci: Jerzy Łempicki, ps. Juraś.

Tadeusz de Virion 
(1926-2010)

• TADEUSZ Józef de Virion (28 III 1926-25 X 2010), s. Jerzego i Zofii Bożeniec-Jełowickiej, prawnik, adwokat, dyplomata, uczestnik powstania warszawskiego; obrońca w procesach komunistycznych PRL, adwokat opozycjonistów w stanie wojennym; pierwszy po II wojnie światowej niekomunistyczny ambasador RP w Wielkiej Brytanii 1990-1993, członek Trybunału Stanu 1989-1991 i 1993-2005; kawaler maltański, odznaczony m. in. Krzyżem Armii Krajowej, Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Złotym Krzyżem Zasługi, oraz pośmiertnie krzyżem komandorskim Orderu Odrodzenia Polski; ur. w Warszawie, zm. tamże, poch. 29 X na Starych Powązkach w Warszawie; 1ż. (ok. 1950) Lucyna Janina Rudzińska h. Prus III (1926-1983), c. Stanisława i Janiny Nadratowskiej h. Ślepowron; dzieci: Maria; 2ż. (ok. 1960) Jayanti Hazra (ur. 1942), c. Sibmath’a i Bani Sarkar.

Źródła: Żych. t.3/307; Wikipedia: 1; W. Genealogia Minakowskiego: 1. Zdjęcie: devbk.pl.