Łuniewski

Łuniewski h. Łukocz vel Łukocz-Łuniewski, Łoniewski, z Łuniewa w ziemi drohickiej. Obecnie wieś ta należy do gminy Klukowo, pow. Wyskie Mazowieckie, woj. podlaskie. Pisano ich często mylnie - Łoniewski. Ziemianie Łuniewscy z Łuniewa stawili się na popis ziemi drohickiej w 1528 roku w sześć koni. Milewski daje im herb Ślepowron. Możliwe, że licznie rozrodzona szlachta herbu Ślepowron na sąsiednim Kuczynie i Lubowiczach dziedziczyła także na cząstkach Łuniewa i zwali się czasem Łuniewskimi, ogół jednak dziedziców Łuniewa należał do rodu Łukoczów (Bon.). Dla rozróżnienia Łuniewscy przybierali różne przydomki - Wysk, Szczubła, Dębczyk, Pisarczyk, Ławicz, Andralowicz, Turczyk, Turaj, Januszewicz vel Januszczyk, Plewa vel Plewik, itd. Poszczególne części Łuniewa, powstałe w wyniku działów rodzinnych, czasem łączono z przydomkami, tak powstało Łuniewo Wyski, Łuniewo Szczubły, itd. Łuniewscy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
Genealogia
(osób: 109)

• ANIELA Łuniewska (ok. 1779-1855), c. Tomasza i Krystyny Madalińskiej; razem z bratem Tomaszem Łuniewskim poszukiwali spadku po ojcu w Trybunale płockim ok. 1820; ur. prawd. Łuniewo, gmina Klukowo, pow. Wyskie Mazowieckie, woj. podlaskie, zm. Łosinno, parafia Pniewo, pow. Pułtusk, woj. mazowieckie, lat 76, wdowa (Bon.; MK Pniewo); m. (ok. 1800) Aleksander Madaliński (ok. 1775-p. 1855); dzieci: Marianna (ok. 1816-1817), Teresa Anna (ur. 21 III 1818 Wypychy par. Pniewo), Konstanty (ur. 13 III 1819 Chmielewko par. Pniewo) – Madalińscy.

• WIKTOR Franciszek Łuniewski (1793-1877), s. Wiktoryna i Anny Rupniewskiej, kapitan wojsk polskich, odbył kampanie napoleońskie 1810-1815, ranny pod Możajskiem, poseł na sejm 1831, major ułanów i komisarz wojenny województwa krakowskiego 1831; właściciel dóbr Gnojno w pow. stopnickim; ur. w Chrobrzu, zm. w Gnojnie; ż. Ludwika Różycka h. Rola (1800-1874); dzieci: Aniela, Maria, Karolina, Bolesław, Edward, Henryk, Kazimierz, Erazm.

Źródła: Bon. t.16/129-145; Dw. Teki; Kap.