Rosnowski

Rosnowski h. Ogończyk (właściwie h. Drogosław), vel Rossnowski, Rosznowski, Rosnoski, błędnie Roznowski, Rusnowski, rodzina wielkopolska, odgałęzienie średniowiecznego rodu rycerskiego Drogosławiczów. Pisali się ze wsi Rosnowo in. Rossnowo, w pow. poznańskim, w parafii Niepart, na której dziedziczyli już w XV wieku. 

Jedna linia przeniosła się w XVII stuleciu na Ruś Czerwoną. Rosnowscy podpisali elekcje królów polskich w 1648, 1674, 1697 i 1764. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji w latach 1782-1826, w Królestwie Kongresowym 1838, 1844. 

Rosnowscy byli m. in. właścicielami dóbr Niepart, Gogolewo, Ciołkowo, Małe, Przyborówko, w pow. kościańskim, Witakowice, w pow. gnieźnieńskim, Białężyce, Kempa, Luboniec, Czarnotki, Ociosna, w pow. pyzdrskim, i Czarne Piątkowo.

Genealogia
(osób: 78) 

 • JÓZEF Rosnowski h. Ogończyk (ok. 1670-ok. 1736), marszałek woj. ruskiego w konfederacji tarnogrodzkiej 1716, stolnik sanocki 1728-1736; komisarz do traktowania o pokój 1716, pierwszy odkrył zdradę Gorzeńskiego i skłonił Ledóchowskiego, marszałka konfederacji, że mu odebrał dowództwo, a mianował Branickiego regimentarzem i marszałkiem wojska związkowego; ż. Teofila Wiktoria Siemianowska (ok. 1680-po 1710), c. Kacpra Teodora, chorążego sandomierskiego i NN.; dzieci: Anna. 

 

• MAŁGORZATA Rosnowska h. Ogończyk (ok. 1720-po 1761), c. Aleksandra i Barbary Gorzyńskiej, dziedziczka po ojcu Przyborowa, w pow. gnieźnieńskim 1761 (AGZ Konin); m. (p. 1761) Józef Sakowski (ok. 1720-po 1761).

Źródła: Dw. Teki; Nies.; Urus. t. 15/256-257.